Mirije Vrangalla - NJË DOLLI

Mirije Vrangalla - NJË DOLLI
NJË DOLLI
 
Për njerëzit e rëndomtë 
e ngrej këtë dolli, 
për frikacakët 
për ata që heshtin e tërhiqen 
për ata që u plakën por nuk u rritën. 
 
Gëzuar 
për ata që mbrëmë fare nuk fjetën 
e të nesërmen më të hidhur e gjetën, 
ata që u gënjyen e u tradhëtuan 
ata që shpirtërat nuk i gëzuan. 
 
Ju uroj juve 
që të ligën e uroni, 
dhe ju, që as vetë s'dini ç'doni! 
Hileqarët, hipokritët, egocentrikët
juve qe na këputët e na çoroditët. 
 
Të rrojnë 
ata që nga pas ta ngulën 
t'mbuluan me të zeza, e nga zemra s'u shkulën, 
ata që u lindën meshkuj e s'u bënë dot burra,
ata që lindën njerëz, e u shndërruan ura. 
 
Përgëzoj 
dashakeqët e zullumqarët 
shtrigat e faqezinjtë, 
macet dhe minjtë. 
 
E ne të tjerët 
bejmë mirë të mos marrim frymë!