Sherife Allko - Cikël poetik
Moderator 
Sherife Allko
PËR TY DRITËRO
Gjethet e vjeshtës, trokasin aq lehtë mbi varrin tënd
E piklat e shiut, melodi thurin për ty
si dikur,ju për ne .
Hëna e artë bie mbi mermer ,
fytyrën tënde poet,shëmbëllen .
Ti kalove në heshtje nëpër zemrat tona ,
Shkrove recetën më té bukur në faqet e bardha të librave .
Shkrove rrjedhën e jetës nëpër vargje plot erë malli
e dhimbjeje, dashurie, bukurie njerëzore .
Ti u largove si yjet,në udhën pambarim ,
Për ne nuk ka distancë kohore mes librash .
Në raft të librave,të gjejmë gjithmonë .
Mëngjeseve e mbrëmje kur dielli lind
e hëna bie mbi natën me qiellin plot yje.
PA TY
Njē pendë pëllumbi
mbi timen shpatullë qëndroi .
Nëna ime,nga qielli ma dërgoi .
Porosi mbi pendë shkruar :
"Mbi gjoksin tënd më mbaj praruar" .
Ah,o nëneë !
Vjeshtën ti nuk e prite ,
Nuk ia pe ngjyrën e argjëndë ,
As gjethet nuk ia preke si banore e fundit .
Çbëre kështu ,e mira nënë .
Pse kaq shpejt na le !
Nuk ulesh më në sofrën e bekuar ,
Nuk je mes nesh .
Ti mbete netëve të bardha
Si këmbanë pranvere,
Dashurisé tënde nënë ,
Unë i thur nekrologji .
Ah,o nëna ime
Të presim në rrugën e kthimit nga fuqia e dritës
Shtigjeve të bardha pa pengesa ,
nën tingujt hyjnore më të bukur.
KJO ZEMËR NUK ËSHTĒ GUR
Dehuni me gjakun e trupit tim,
Që rrjedh i pastër nëpër deje .
Mbushini shpirtrat tuaj të zbrazët,
Nga grykësia e babëzia shekullore.
Nxitoni ju minuta të jetës me finish,
Jam ngjitur pas jush,marr frymë me ju,
në çdo tik-tak tuajën .
Lyeni me gjakun tim ingranazhet tuaja,
Që të jetë matësja më preçize e jetës time .
Mbrëmë ndenja shtrirë me një imazh.
O zot, çfare pengu t'jua dërgoj gjakun tim
në vend të verës së kuqe ..
Le ta pijë kush të dojë,
Le të kthehet në rrjedhë lumenjsh .
Kjo zemër nuk eshtë gur ....
DILEMË
Eh, s'di ç'të shkruaj më!
Mbi gjethet e lagura nga shiu i sotem
nuk qëndron asnë
germë!
As malet për çudi nuk duan më rëndesë.
Kanë shekuj që janë mbingarkuar me peshën e dhimbjes…
Pak nga pak do shkërrmoqen, do kthehen në grimca rëre.
Eh, ç'të shkruaj tjetër,
kur hemisfera është një hipotezë e pazgjidhshme për mua?!
Megjithatë po eci nën ritmin e kohës që fluturon pa sens.
Vazhdoj ecjen pa u ndalur.
MOS MË HARRO
Mos rri i heshtur,si gjethja mbi baltë .
Në mos flet,belbëzo,unē të kuptoj.
Më zbulo misterin e fshehtë të dashurisë,
Mos më lërë të zhytem në melankolinë e kohës .
Më ushqe shpirtin e dlirë,
Me ekzistencën tënde tē vērtetē,
Në mënyrën më magjike .
Ma zbukuro shpirtin me aromë tē këndshme dashurie ,
E stolisur me pendë ambroziale .
Zgjohu ,merr guxim.
Jepi jetē gjethes sē tulatur mbi baltë!
