Maxhun Osmanaj – Mos u deh n’kotësi
Moderator 
MOS U DEH N’KOTËSI !
Mos prit asgjë në udhëtimin që je nisur
Stacioni mund të mos duket askund
Nëse dehja në kotësi të ka mbërthyer
Kujdes kur zgjohesh, kur puth diellin
Mos e mashtro ditën pa djersët e ballit
Mos e prit betejën, pa hyrë vetë
As muzgun mos e përshëndet
Se nata të kafshon keq
Pa bërë ndonjë bilanc dite
Dëshpërimin dhe humbjen
Kurrë mos e fut në llogaritje
Nëse udhëtimi që i gjatë, me kurthe
Apo pritja e kotë të plandosi n’tokë
Ngritu, se shporta e dëshpërimit
Mund të mbushet çdo ditë
Kostoja e zhgënjimit është e rëndë
Shpërthe, këput prangat e përtesës
Shqelmo letargjinë e kohës
Që si rriqre të ngjitet n’trup
Kur të vërsulet hajnisht
Kapu në çdo degë të shpresës
Puthe vullnetin n’ballë dhe n’shpirt
Mos u mbyll n’burgun e kotësisë
Se betejën me jetën e mund
Me qëllimin e mosnënshtrimit
Dashuria, derivat i pashtershëm
Që vë në lëvizje motorin e guximit...
