Fazli Ferati - LIGJËRIM POETIK

Fazli Ferati - LIGJËRIM POETIK
LIGJËRIM POETIK
 
-Libri poetik për fëmijë “ZJARRI I KAÇAKËVE”, nga autori Ismet TAHIRAJ
 
-Poeti përmes vargjeve ligjëron me gjuhën e bukur poetike-
Poeti Ismet Tahiraj duke qenë njohës i mirë i së kaluares,por edhe i tashmes me atë dellin e tij krijues, nisë rrëfimin e tij poetik me poezinë Zjarri i Kaçakëve, për jetën e sakrificat e tyre në mbrojtje të atdheut (për çlirim).
Pastaj vazhdon me vargjet e tija , me tematikat të ndryshme duke ecur me kohën dhe për kohën.
Në poezinë” Zjarri i Kaçakëve” poeti si njohës i mirë i jetës së tyre, paraqet jetën e tyre në rrethana të vështira, por të vendosur në çlirimin e këtyre trojeve kundër hordhive serbe.
Jeta e tyre ishte nëpër male,nën qiellin e hapur , pranë zjarrëve të ndezura për ngrohje e në kërkim të një kafshatë buke sa për të jetuar.
Poezia “Dardha turrshi”,dhe “Kroi”poeti paraqet dardhën dhe fasulën të shoqëruar në një arë të çelura me lule të bardha, që në vjeshtë fasulja zihet në vekshë e dardhën e bëjnë turrshi.
Te poezia “Kroi”, autori flet për bletën punëtore që tërë ditën nget ndër lule e pastaj më vrap shkon të kroi e shuan etjen .
Poezitë “Vetitë e këqija”,”Postuletet”,poeti përmes Jonit paraqet veset e këqija siç janë: duhanpirësit dhe gënjeshtarët që ky i fundit i pranon meritat pa i pasur fare.
Poezia “Në tren” Joni duke lëvizur sheh bukuritë e pasuritë e natyrës, vendit të tij mjaft të pasur.
Vargjet  :                                        
                                                 Sa bukur
                                                Kjo arë
                                               Me drithëra
                                              Margaritar
                                             Dhe ullinjë
                                             Qindvjeçar
 
                                             Treni rrugën e vazhdon
                                             Veç maje guri
                                            Qiellin
                                           Thua po e shpon
Sa bukur poeti përmes figurave të pasura artistike përshkruan lëvizjen e trenit,duke parë e shijuar bukuritë magjepse të  vendit tonë.
Poezia”Bicikletë”, sa bukur përmes Anës, Jonit e Dilës zhvillohet komunikimi mes tyre.
Ana këmbet si bicikletë, Joni  i përgjigjet : ajo e ka lehtë nëpër asfalt e unë bregut me gurë.
Dila iu  përgjigjet duke ju thënë: se vullneti është në pyetje, kur kjo s’të mungon arrinë çdo gjë.
Te poezia “Grykë me mbetët vaji “ poeti Tahiraj përmes këtyre vargjeve parqet trimat e lirisë si Hasan Prishtina,Idriz Seferi që fëmijët të ushqehen me atdhedashurinë në njërën anë e në anën tjetër paraqet gjendjen rrënqethëse e shumë të vështirë, braktisjen e këtij mjedisi që ju bë e pamundshme jeta në këtë  vend nga ndotja e ambientit.
                                                     Vashat me kordele
                                                    Nuk nisën për shkollë
                                                    Krejt paska ndryshuar trualli
                                                    Veç blozë mbi blozë
                                                    E katrahur , kështu s’ishte kurrë
Në poezinë “Zvogëlohet shtëpia sa një arrë” në vargjet :
                                                  Dikush s’ka bukë kallamoqi
                                                 Dikush ha veç bukë të bardhë                                     
Shpreh mos barazinë  e njerëzve me halle e nevoja të ndryshme.
E më pas në vargjet :          
                                          Gjithçka prej së trashit
                                         Këputet hiq pa hanxhar
Poeti thotë: se vetëm me ndjersën e ballit jeta bëhet e lumtur , përndryshe nuk do të gjesh kënaqësi.
Plisi si simbol  i traditës dhe i krenarisë kombëtare, këtë e vërejmë   në vargjet e poezisë “Gjallica”,ku poeti përkujton rapsodin e këngëve e valleve tona popullore Dervish Shaqen.
                                              Me bacën Shaq e lam borën
                                              E gjetëm dimër
 
                                            Po atje,atje
                                           Në Bajram Curr
                                          Ngihesha frymë
                                 Që s’kisha dikur
Këtu shifet malli që kishim dikur për shtetin amë që për 50 vite lëvizja ishte  e ndaluar , kur sot lëvizim lirshëm Kosovë-Shqipëri.
Edhe te poezia “Kukësi”, në vargjet e saj vërejmë virtyt të lartë njerëzor, mikpritjen e bujarinë që treguan qytetarët e Kukësit në kohën e luftës ndaj vëllezërve kosovar.
                                                      Ne këtu nga ju
                                                      Përplot dashuri
                                                     Atje në Kosovë
                                                    Eshtrat digjeshin
                                                    Në tymin e zi
 
                                                    Ne jemi NJË
                                                   Kosovë e Shqipëri
Poezia “I thashë ,po i thashë” këtu përmendet Valbona ,Tropoja si bukuri të rralla natyrore, me ato bjeshkë të larta shkëmbore, me ata malsorë që i ruanin brez pas brezi këto anë nga çdo armik.
Te poezia “Bandilli me tri gra “.
                                                 Tri gra
                                                 I kishte bandilli
                                                 Që nxehej si dilli
 
                                                 Njëra I thoshte
                                               Shko në treg
                                                 Tjetra i fliste
                                                 Sjell shegert
                                                Gjithsesi shurup sherbet
 
                                                Ky si thupre
                                              Ato si rreze dielli
Kur bandilli huq ndonjë punë , gratë i thonin tutkun.
Poeti në këtë përmbledhje poetike nuk e lë pa e përmendur edhe heroin kombëtar Isa Boletinin i cili mori pjesë në ngritjen e flamurit në Vlorë, që kthehej prapë në këto vise për t’I mbrojtur trojet shqiptare.
Vargjet :
                            Vazhda  gjaku mbuluan shkrepat e luginat
                           Lulet ulën kokat, në shenjë nderimi
Vargje këto kushtuar Reçakut , një ndër masakrat më të tmerrshme që kanë bërë forcat qetnike serbe në këto hapësira.
As këto masakra nuk i zbrapsën trimat që të heqin dorë nga rruga e tyre drejtë lirisë.
Poeti vazhdon :
                                   Vdekja e tillë
                                   Atdheun e ngjallë
 Poeti me vargjet :
                                 Kur ushtonte bjeshka
                                E trandej shkambi
                               Heej, heej prite, prite 
                             Ooo Azem Bejtën, ooohej
Vargje që i kushtohen figurës më të ndritur të këtyre trojeve, udhëheqësit të kaçakëve Azem Galicës.
Tregonte gjyshi duke dredhur mustakun e Joni frynte gjoksin si një ushtar i devotshëm.
                                                    Joni në vete betohej
                                                   Prej këtij atdheu
                                                  Nuk kem ku shkojmë
Fëmijët janë e ardhmja jonë ku poeti hynë në botën e tyre, me atë gjuhën e tyre me plot shije.
Kjo  shifet më së miri te poezia “ Mami jam xrue, në borë jam xrue “, me vargjet :
                                                     Mami jam xrue
                                                     Në borë jam xrue
                                                     Thotë Joni
                                                     Gjyshi nuk po luan
                                                     Me mua
Poezitë “Si t’i shkruaj pulës epitaf “,”Dikush kullotë edhe përrallë”, “Mullirit”,”Vargje gazmore”, ”Dredhza paska gjak”, ”Kësaj vere”, “Shtrije dorën epaqes”,”Shtalbat”,”Tërshëra që ha”, ”Kur leh zagari “poeti Ismet Tahiraj si personazh në vargjet e tija përfshinë:   iriqin, miun, lepurin, maçokun, zagarin, macen, pastaj bimët: misrin, tërshërën, thekrën, shtalbat, grurin, pastaj shpezët si: pula, harabeli e bëjnë që vargjet  e këtij poeti ta kenë atë pasuri e të shprehurit lirshëm poetik me tematikë të lloj-llojshme e mjaft tërheqës për lexuesin.