Trandafile Malshi Lezhē – Cikël poetik
Moderator 
NGRIJE KOKËN LART TI GRUA
N'ashtin tan t'kalitun mes shtërngatash,
Ka hy aq thellë,
Ajo bryma e ftohtë, e grihtë
Që shpirtin ta ngrin netëve
Dhe s'ka valë, as zjarr,
Që akullin e zi ta shkrijë.
Në çdo pore a ind
Hy ka e zeza, e çmendun
Npër copëza resh t'vranëta
E di.
Ndoshta ka ngecun mes dallgash
S'po din m'u orientu
Ajo busull ka humbë detit n'thellsi.
Ani s’ka gja!
Mos vajto atë që shkoi!
Mos e ngri buzëqeshjen tane!
Ngrihu prapë, përpara vazhdo!
Ti je më shumë se sa dukesh,
E të tjerët kujtojnë se je.
Ti je aq e fortë, sa ai guri,
që nuk thërrmohet, as me rrufe.
Qëndro si kala ndër mote
Luftëtare që mposht çdo shqotë
Me shikimin pishë bedenash
Mbushu me zjarr dhe forcë.
Ndrite ballin e bukur margaritar
Ngrije kokën lart, e hapin nise drejt suksesit
Si Nosit kalitun mes dallgësh e vështirësish,
Çaj udhët e gjata përmes detit.
MERRE NË DORË JETËN TANE
Merre në dorë jetën tane ,
Si brumin ngjishe në magjen e vjetër.
Rrahe pa nda, fort mbruje,
E bane kryevepër.
Mblidhi tana aromat e botës ,
Bukur mpleksi lulet si kunorë.
Jepi frymë nga e jotja,
Ksaj bote që ka kaq nevojë.
Merri tan buzëqeshjet ku janë,
Kolana vëni ndër buzë.
Si ngjyrat e bukra t'ylberit,
Të shndrisin dhe të bëhen muzë.
Merr fuqi të plotë nga zgjimet ,
Mëngjeseve kudo plot freski.
Të ushtojë thirrja e bukur e ditës,
Për një gjest të thjeshtë, paqe dhe dashuri.
Le të hapet për ty krejt qielli,
Derdhun në ata t'bukrit sy .
Në sfida të reja me kohën,
E gjitha bota ka emrin njeri
Merre në dorë jetën tane ,
Si brumin ngjishe në magjen e vjetër.
Rrahe pa nda, fort mbruje,
E bane kryevepër.
Mblidhi tana aromat e botës ,
Bukur mpleksi lulet si kunorë.
Jepi frymë nga e jotja,
Ksaj bote që ka kaq nevojë.
Merri tan buzëqeshjet ku janë,
Kolana vëni ndër buzë.
Si ngjyrat e bukra t'ylberit,
Të shndrisin dhe të bëhen muzë.
Merr fuqi të plotë nga zgjimet ,
Mëngjeseve kudo plot freski.
Të ushtojë thirrja e bukur e ditës,
Për një gjest të thjeshtë, paqe dhe dashuri.
Le të hapet për ty krejt qielli,
Derdhun në ata t'bukrit sy .
Në sfida të reja me kohën,
E gjitha bota ka emrin njeri
MERRE NË DORË JETËN TANE
Merre në dorë jetën tane ,
Si brumin ngjishe në magjen e vjetër.
Rrahe pa nda, fort mbruje,
E bane kryevepër.
Mblidhi tana aromat e botës ,
Bukur mpleksi lulet si kunorë.
Jepi frymë nga e jotja,
Ksaj bote që ka kaq nevojë.
Merri tan buzëqeshjet ku janë,
Kolana vëni ndër buzë.
Si ngjyrat e bukra t'ylberit,
Të shndrisin dhe të bëhen muzë.
Merr fuqi të plotë nga zgjimet ,
Mëngjeseve kudo plot freski.
Të ushtojë thirrja e bukur e ditës,
Për një gjest të thjeshtë, paqe dhe dashuri.
Le të hapet për ty krejt qielli,
Derdhun në ata t'bukrit sy .
Në sfida të reja me kohën,
E gjitha bota ka emrin njeri
Merre në dorë jetën tane ,
Si brumin ngjishe në magjen e vjetër.
Rrahe pa nda, fort mbruje,
E bane kryevepër.
Mblidhi tana aromat e botës ,
Bukur mpleksi lulet si kunorë.
Jepi frymë nga e jotja,
Ksaj bote që ka kaq nevojë.
Merri tan buzëqeshjet ku janë,
Kolana vëni ndër buzë.
Si ngjyrat e bukra t'ylberit,
Të shndrisin dhe të bëhen muzë.
Merr fuqi të plotë nga zgjimet ,
Mëngjeseve kudo plot freski.
Të ushtojë thirrja e bukur e ditës,
Për një gjest të thjeshtë, paqe dhe dashuri.
Le të hapet për ty krejt qielli,
Derdhun në ata t'bukrit sy .
Në sfida të reja me kohën,
E gjitha bota ka emrin njeri
YJET DO TË NDRIÇOJNË PËR TY
Kush tha se s'ke me u rrzu?
N'dy gjujt njiherit ke me ra!
Tu desht kokën me e ul, me qëndru
Dhe pse kurrkush s'ka me të pa.
Kush tha se nuk sakrifikove?
Shpirtin tënd luftarak sprovash e sfilite!
Ani, ska gja! Ti guxove!
Mes dhimbjesh prapë u ringrite.
E di se do thonë, ti u rrzove
Ani, ska gja! Mos u ngrys!
Mes sfidash edhe një herë provove
Andrrat, guximin tand, asgja s'do ta mbysë.
Në t'u duk aq e vështirë ringritja
Mos bzaj, mos u anko!
Asht e amël ajo fitore që korre
Ndaj mblidhe veten! Guxo,veç guxo!
Thonë se bota nuk i dhurohet gjithkujt
Dikë në thepisjet e saj e pengoi
Ani, ska gja! Ti veç duaj!
Jetës buzëqeshi dhe ngjyrat e stinëve gëzoji!
Pra çelu, e dashur, ashtu siç të ka hije
Ndizi gjithë dritat që ke në shpirt!
Se qielli do të hapet, krejt qielli
Yjet do të ndriçojnë për ty, është suksesi yt.
Kush tha se s'ke me u rrzu?
N'dy gjujt njiherit ke me ra!
Tu desht kokën me e ul, me qëndru
Dhe pse kurrkush s'ka me të pa.
Kush tha se nuk sakrifikove?
Shpirtin tënd luftarak sprovash e sfilite!
Ani, ska gja! Ti guxove!
Mes dhimbjesh prapë u ringrite.
E di se do thonë, ti u rrzove
Ani, ska gja! Mos u ngrys!
Mes sfidash edhe një herë provove
Andrrat, guximin tand, asgja s'do ta mbysë.
Në t'u duk aq e vështirë ringritja
Mos bzaj, mos u anko!
Asht e amël ajo fitore që korre
Ndaj mblidhe veten! Guxo,veç guxo!
Thonë se bota nuk i dhurohet gjithkujt
Dikë në thepisjet e saj e pengoi
Ani, ska gja! Ti veç duaj!
Jetës buzëqeshi dhe ngjyrat e stinëve gëzoji!
Pra çelu, e dashur, ashtu siç të ka hije
Ndizi gjithë dritat që ke në shpirt!
Se qielli do të hapet, krejt qielli
Yjet do të ndriçojnë për ty, është suksesi yt.
