Teutë Cakaj - Ndjenjë e trazuar
Moderator 
NDJENJË E TRAZUAR
Si shi i pandalshëm rrjedhin ndjenjat e mia,
ashtu ma rrëmbeve zemrën
siç paramerr stuhia
Pa lejen time lumturinë ma vodhe,
në këmbim të saj dhembjen ma dhurove.
Si trokitje shiu të vrullshëm
ulërinin të miat ndjenja,
pandalur më godasin
ashtu siç godet rrufeja.
Bërtas të të largoj
me oshtimën e një bubullime,
por prapë kthehesh
në heshtje, si ndriçim vetëtimë.
Vetëm pak kërkoj
se kurrë nuk mora shumë,
të ndihem e qetë dua
ashtu siç rrjedh një lumë.
Si nata pa yje
brenda meje errësira sodit,
ndërkohë që unë i lutem
vetëm për pakëz dritë…
