Poezi nga Stanley H. Barkan (Shqipëroi Irma Kurti)
Moderator 
MACET DHE QENTË E TEL AVIVIT
Asnjë qen nuk e sulmon një mace në Tel Aviv.
Të paktën jo në disa pjesë të qytetit.
Macet ndjekin udhën drejt
—dhe kjo është e gjitha.
Kështu, në disa pjesë të qytetit,
macet dhe qentë ulërijnë nën dritën e hënës,
nëse jo të gjithë njëherësh, të paktën
brenda një paqeje të blinduar,
disa mace dhe disa qen
mësojnë të jetojnë së bashku
— nëse jo për zgjedhje,
e bëjnë thjesht nga nevoja.
1984
FLAKJE
Unë nuk kam grepa,
as rrjeta nuk kam,
për t’i hedhur poshtë
në ujërat e trazuar.
Vetëm copëza e thërrime
për peshqit
që presin nën urë,
poshtë në thellësi,
për t’i gjetur në sipërfaqe
as rrjeta nuk kam,
për t’i hedhur poshtë
në ujërat e trazuar.
Vetëm copëza e thërrime
për peshqit
që presin nën urë,
poshtë në thellësi,
për t’i gjetur në sipërfaqe
me gojën hapur vijnë.
E kam flakur bukën
në ujërat
e shpengimit,
si dhe mëkatet që kam bërë,
duke shpresuar në një tjetër vit,
një vit kur xhepat e mi
do të jenë bosh
dhe asgjë s’do të kenë
për të hedhur tej në det.
E kam flakur bukën
në ujërat
e shpengimit,
si dhe mëkatet që kam bërë,
duke shpresuar në një tjetër vit,
një vit kur xhepat e mi
do të jenë bosh
dhe asgjë s’do të kenë
për të hedhur tej në det.
Përktheu nga anglishtja Irma Kurti
