Philippe Tancelin – Poezi (Shqipëroi Irma Kurti)

Philippe Tancelin – Poezi (Shqipëroi Irma Kurti)
NJË FËMIJË
 
Humbur në Vendin e Torturave,
një fëmijë përkulet mbi shatërvan,
atje ku gufojnë lotët dhe nostalgjia.
Ai ka ecur i lodhur nëpër shekuj me luftë
U është shmangur plagëve me zgjuarsi
Nga mençuria te zemërimi i jetës
Sytë e tij janë të lidhur me zemrën
Sy që prishin rrathët e mendjemadhësisë
Nga debatuesit e gjakut.
Ai vjen nga vija e agimit të bardhë
Prapa pyllit
Aty ku pema e bën qiellin legjendar
Në mes të sheshit të maskuar si për festë
Fëmija nuk e sheh pritën
E shkatërruesve të së ardhmes
Përkulet, i tërhequr nga uji i pastër i etjes
Ndoshta mund të bjerë
Nëse një gjest nuk do ta shmangte brishtësinë
Nga rruga e tij.
 
Philippe Tancelin, Francë
nga « De l'Inchangé, Palestine – Poema e pandashme (1982-2024) »
Harmattan, Paris 2024

Përktheu nga anglishtja: IRMA KURTI
................................................................
 
A child

Lost at the Place of Tortures,
a child leans over the fountain
where tears and nostalgia gush
It has walked weary for centuries of war
Run from wounds to wisdom
From wisdom to the fury of life
Its eyes are riveted to the heart
Eyes that ruin the circles of conceit
Of the debaters of blood
It comes from that line of white dawn
Behind the forest
Where the tree makes the legendary sky
In the middle of the square disguised as if for a celebration
The child does not see the ambush
Of the destroyers of the future
It bends down, drawn by the pure water of its thirst
It might probably fall
If a gesture did not divert the fragility
From its path.

Philippe Tancelin, France
Translation Mirosław Grudzień – Anna Maria Stępień
from « De l'Inchangé, Palestine - L'Inséparable poème (1982-2024) »
l'Harmattan, Paris 2024