Studim shkencor i Përkthyer nga Ismail Ismaili
Moderator 
JA ÇFARË NDODH NË TRUPIN TUAJ KUR SHTYPNI EMOCIONET TUAJA
Kur jeni duke kaluar një periudhë të vështirë, ndonjëherë është më e lehtë të përqendroheni në pozitive ose të shpërqendroni veten sesa të merreni me të gjitha emocionet që mund të ndjehen. Megjithatë, kjo formë e vetë censurës ka efektin e kundërt: ajo rëndon në trup dhe vetëm amplifikon atë që ndjejmë.
Kur jeni duke kaluar një kohë të keqe, prireni të dëshironi të qëndroni positif.ve, të mbushni orarin tuaj në mënyrë që të mos keni kohë joproduktive dhe të shmangni të flisni për shkakun e problemit tuaj? Ndërsa qëllimi është me siguri të gëzoni veten për të mos humbur optimizmin tuaj të pagabueshëm, kjo metodë në fakt mund të jetë kundër produktive.
Sepse, duke pushtuar mendjen tuaj për t'u përqendruar në gjërat që ju bëjnë të ndiheni mirë, rrezikoni të mos përpunoni emocionet negative që domosdoshmërisht shoqërojnë momentet më komplekse të jetës.
Dhe kjo dëshirë për të mos ndjerë keqardhje për veten mund të jetë një mënyrë për të lënë mënjanë ndjenjat tuaja.
Mund të themi se një person shtyp emocionet e tij kur e detyron veten të përqendrohet në anën pozitive të një situate në vend që të pranojë me atë që ndjen në të vërtetë. Megjithatë, ky zakon tenton të përforcojë ndjenjat që duam t'i lëmë mënjanë, shpjegon Susan David, doktore e psikologjisë në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit të Harvardit (Shtetet e Bashkuara), në podcast-in e revistës online MindBodyGreen.
SHTYPJA E EMOCIONEVE TUAJA JU BËN TË HUMBNI BESIMIN
"Dhimbja nuk largohet vetëm sepse ne zgjedhim ta injorojmë atë," vazhdon ajo, "përkundrazi, ne duhet ta përballemi me të". Për specialistin, shtypja e emocioneve tuaja është pak si të mbash vazhdimisht një grumbull të madh librash gjatë gjithë ditës.
Pas një kohe, do të përfundojë rraskapitëse dhe do ta keni gjithnjë e më të vështirë të shihni se çfarë po ndodh pikërisht para jush, edhe kur të dashurit tuaj duan t'ju ndihmojnë.
Në planin afatgjatë, kjo mund të vërë në pikëpyetje vetëbesimin tuaj si dhe marrëdhënien që keni me ata që ju rrethojnë. Duke censuruar veten, do të keni përshtypjen se askush nuk merr parasysh nevojat apo dëshirat tuaja dhe se mendimi juaj nuk ka rëndësi.
Dhe kur nuk shpreheni, është më e lehtë të ndiheni të dëshpëruar ose të anxieux.se: këto ndjenja vetëm do të intensifikohen derisa të eksternalizohen. Në disa raste, madje mund të çojë në ndjenjën e zemërimit apo edhe zemërimit dhe zhvillimin e pakënaqësisë ndaj të tjerëve.
NJË ZAKON KULLUES PËR TRUPIN DHE MENDJEN
Dhe kur vazhdoni të ndiqni këtë model, "një sasi e madhe e energjisë mendore i kushtohet largimit të gjërave", shton psikologuja. Si rezultat, ndërsa ndoshta keni dashur të lini mënjanë një problem për të qenë në gjendje të vazhdoni jetën tuaj të përditshme pa bezdi, keni edhe më pak energji për ta bërë këtë.
"Është vërtetuar se shtypja e emocioneve tuaja mund të rëndojë në trupin tuaj," shpjegon psikologia Dr. Colleen Mullen për revistën VeryWellMind, "stresi i ndjerë nga trupi mund të çojë në një rrezik në rritje të zhvillimit të diabetit dhe sëmundjeve kardiovaskulare, mund të ketë gjithashtu efekte në kujtesë", përshkruan ajo.
Në përgjithësi, censurimi i emocioneve tuaja mund të çojë në situata stresi kronik, ku trupi dhe mendja ekspozohen për një periudhë të gjatë kohore. Gjatë këtyre periudhave, mund të keni vënë re se jeni më të prirur ndaj dhimbjeve të muskujve, çrregullimeve të tretjes ose se sistemi juaj imunitar është i dobësuar.
SI MUND TA DI NËSE PO SHTYP EMOCIONET E MIA?
Ndërsa në disa raste, kjo strategji për të shmangur emocionet tuaja është e qartë dhe e qëllimshme, është gjithashtu e zakonshme ta bëni atë pa e kuptuar.
"Shenjat që një person po shtyp emocionet e tij mund të zbulohen në zgjedhjen e fjalëve, tonin dhe gjuhën e trupit. Disa njerëz gjithashtu mund të palosin në mënyrë të pavetëdijshme trupin e tyre në vetvete, të përdredhin duart, të trokasin gishtat ose këmbët, të zgjerojnë sytë ose të tundin kokën", thotë Shari Foos, një psikologe në Universitetin e Antiokisë në Los Anxhelos.
Dhe këto reflekse gjithashtu ndryshojnë nga një person në tjetrin. Kështu, sipas secilit person, nëse një person ju pyet "më tregoni më shumë për veten tuaj", disa do të përgjigjen "nuk e di", ndërsa të tjerët do të preferojnë të ndryshojnë temën shpejt në mënyrë që biseda të mos rrotullohet rreth tyre, shpjegon eksperti. Kjo është arsyeja pse është veçanërisht e rëndësishme të dini se si të dëgjoni veten.
TË MËSOSH TË SHPREHESH
Sepse të mësosh të eksternalizosh atë që ndjen nuk vjen natyrshëm, madje kërkon trajnim dhe motivim. Por me kalimin e kohës, është e mundur të përmirësohemi dhe të arrijmë të tresim emocionet tona për t'i shprehur ato më mirë.
Për ta bërë këtë, është e dobishme të dini se si të verbalizoni dhe të shprehni me fjalë atë që po ndodh në psikikën tuaj. Meditimi, shkrimi ose terapia mund të jenë vende të mira për të filluar të kuptoni veten më mirë.
Susan David rekomandon të mosi gjykoni emocionet tuaja në një mënyrë pozitive ose negative, përkundrazi ajo këshillon t'i përshkruani ato sa më saktë që të jetë e mundur, edhe nëse ju duket e vështirë. Sepse vetëm pasi emocionet tuaja të jenë identifikuar saktë është e mundur të ecni përpara, përfundon psikologia.
ECJA NGADALË ME DUAR PAS SHPINE: ÇFARË DO TË THOTË SIPAS PSIKOLOGJISË
Shkruar nga Bordi Redaktues
NJË QËNDRIM QË ËSHTË SHUMË MË ZBULUES SESA DUKET
Në gjuhën e trupit, asgjë nuk i lihet rastësisë. Dhe psikologjia i kushton rëndësi të madhe këtyre gjesteve të vogla që shpesh flasin më shumë se fjalët. Ecja ngadalë me duart pas shpine nuk bën përjashtim.
Kjo sjellje ka intriguar prej kohësh specialistët. Sepse pas këtij ritmi të qetë dhe këtij qëndrimi të tërhequr, shpesh ka një gjendje të veçantë mendore. Nuk është thjesht një zakon mekanik, por një gjuhë joverbale që trupi ynë përdor për të shprehur diçka.
NJË SHENJË REFLEKTIMI I BRENDSHËM
Shumicën e kohës, kjo mënyrë ecjeje tradhton një moment reflektimi. Ecja përpara ngadalë, me duart e lidhura pas shpine, jep përshtypjen se personi është i zhytur në mendimet e tij, i shkëputur nga zhurma e jashtme, sikur po përpiqej të zgjidhte kokën.
Ky qëndrim i qetë shpesh pasqyron një formë përqendrimi, apo edhe meditimi. Është e zakonshme tek ata që duhet të rifokusohen, të ngadalësohen ose janë të zhytur në analiza të brendshme.
NJË GJEST I NGARKUAR ME SIMBOLIKË
Por kjo s'është e gjitha. Ecja me duar pas shpine mund të pasqyrojë gjithashtu dëshirën për të përmbajtur veten. Ky gjest kufizon natyrshëm lëvizjen e krahëve, sikur personi po përpiqej të mbajë kontrollin e vetes. Ky tregon veten të qetë, pothuajse e mbyllur ndaj çdo agjitacioni të padobishëm.
Kjo sjellje vërehet tek njerëzit që duan të mbajnë një rezervë të caktuar ose të shmangin zbulimin e tepërt. Ky është shpesh rasti në mjedise ku kërkohet autoritet ose seriozitet, si për shembull me disa mësues ose oficerë policie.
SJELLJA E RRËNJOSUR KULTURALISHT
Në disa pjesë të botës, kjo mënyrë e ecjes është plotësisht pjesë e traditave. Në Kinë, për shembull, është e zakonshme të shohësh të moshuar të adoptojnë këtë qëndrim gjatë ecjes së tyre të përditshme.
Ky gjest perceptohet si një shenjë mençurie dhe qetësie. Ilustron një marrëdhënie paqësore me kalimin e kohës, një formë harmonie të brendshme. Këta njerëz japin përshtypjen se vëzhgojnë botën me një vështrim të shkëputur, pothuajse filozofik.
POR KUJDES NGA INTERPRETIMET E NXITUARA
Ndërsa kjo qasje mund të zbulojë shumë gjëra, ajo nuk duhet të interpretohet shumë shpejt. Disa njerëz ecin në këtë rrugë thjesht sepse ndihen rehat në këtë pozicion. Për ta, kryqëzimi i duarve pas shpine është thjesht një zakon ose një çështje rehatie fizike.
Prandaj, ekspertët këmbëngulin në një pikë: nuk duhet të nxirren përfundime për personalitetin ose gjendjen shpirtërore të një personi vetëm duke vëzhguar një gjest të izoluar. Sjellja joverbale duhet të analizohet gjithmonë si e tërë: vendi, konteksti, qëndrimi i përgjithshëm, shprehja e fytyrës... Gjithçka ka rëndësi.
NJË QËNDRIM I ADOPTUAR SHPESH NGA PROFESIONE TË CAKTUARA
Nuk është rastësi që ne e shohim shpesh këtë qëndrim midis drejtuesve, udhëheqësve ose figurave të autoritetit. Ai dërgon një sinjal qetësie, kontrolli dhe ndonjëherë edhe fuqie të qetë. Ai tregon një person që nuk ka nevojë të bëjë shumë për të imponuar praninë e tij.
Është një qëndrim i drejtë dhe i qetë që ngjall një distancë të caktuar nga gjërat. Sikur personi të merrte kohë për të vëzhguar, për të menduar, para se të vepronte. Frymëzon respekt, ndonjëherë edhe në mënyrë të pavetëdijshme.
ÇFARË THOTË KJO QASJE NË TË VËRTETË PËR JU
Së fundi, ecja ngadalë me duar pas shpine është pak si një mesazh i heshtur. Mund të thotë: "Po mendoj", "Po marr kohën time" ose "Unë jam në kontroll". Ky gjest i thjeshtë shpesh zbulon një personalitet të qetë, në kërkim të kuptimit ose në ankth për të mos nxitimit.
Por si gjithmonë, gjithçka varet nga konteksti. Mund të jetë gjithashtu një rehati e thjeshtë trupore ose një zakon i vjetër i adoptuar pa u menduar dy herë.
Prandaj, ky gjest i vogël i përditshëm nuk është aq banal sa duket. Ndonjëherë thotë më shumë për ne sesa deklaratat e mëdha.
Përktheu Ismail Ismaili
