Vitet e 70-ta, vitet më të mrekullueshme...(Përktheu Ismail Ismaili)
Moderator 
NËSE DONI QË TË 70-TAT TUAJA TË JENË VITET MË TË MREKULLUESHME TË JETËS SUAJ, THUAJUNI LAMTUMIRË KËTYRE 11 SJELLJEVE
Ata ngadalësojnë, bëjnë një hap prapa dhe fillojnë ta matin kohën me atë që mbetet, në vend të asaj që është ende e mundur. Por ka edhe të tjerë, burra dhe gra që i admiroj thellësisht, të cilët arrijnë të 70-at sikur të fillojnë një kapitull të ri. Ata ecin përpara me një qëllim të qartë. Ata buzëqeshin sikur të kenë një sekret.
Ata zgjohen çdo mëngjes duke dashur të bëjnë diçka. Jo nga detyrimi, por sepse ende e dëshirojnë thellësisht atë.
Dhe cili është ndryshimi midis këtyre dy qasjeve?
Nuk ka të bëjë me paratë, statusin apo fatin.
Kjo është ajo që ata zgjodhën të linin pas.
Nëse doni që të 70-tat tuaja të jenë plot jetë, të përmbushura dhe vërtet të jashtëzakonshme, ja 11 sjellje që duhet të hiqni dorë tani.
1. TË PRETENDOSH SIKUR KE GJITHÇKA NËN KONTROLL
Ke kaluar dekada duke u përpjekur të dukesh i qetë, të qëndrosh i fortë, të mos tregosh kurrë shenjën më të vogël të dobësisë.
Por e vërteta është se askush nuk i ka kuptuar të gjitha. As në moshën 30 vjeç, as në moshën 70 vjeç.
Njerëzit që plaken më mirë janë shpesh ata që më në fund kanë pushuar së pretenduari.
Ata i pranojnë të metat e tyre. Ata kërkojnë ndihmë kur kanë nevojë. Ata qeshin kur harrojnë pse kanë hyrë në një dhomë.
Ka një liri të vërtetë në pranimin e faktit që nuk i di të gjitha. Dhe paradoksalisht, kjo të jep përshtypjen e dikujt që është më i fortë, jo më i brishtë.
2. TË THUASH PO VETËM PËR TË SHMANGUR NDJENJËN E FAJIT
Është një kurth i vërtetë.
Shumë njerëz e kalojnë jetën duke thënë po nga frika se mos zhgënjehen, duke marrë pjesë në ngjarje që nuk i interesojnë, duke ndihmuar kur janë të rraskapitur, duke buzëqeshur me bisedat që i lodhin.
Në moshën 70 vjeç, e ke fituar plotësisht të drejtën të thuash jo , pa asnjë ndjenjë faji.
Jo nga egoizmi, por sepse tani e dini që koha dhe energjia juaj janë të çmuara.
Duke i thënë jo asaj që nuk të sjell asgjë, i hap vend asaj që të bën të rritesh.
3. KAPJA PAS MARRËDHËNIEVE TË NJËANSHME
Le të jemi të qartë: disa marrëdhënie bazohen në një çekuilibër.
Ti jep. Tjetri merr. Ti bën lëvizjen e parë. Tjetri largohet.
Ti vazhdon të falësh, nga zakoni ose nga frika e konfliktit. Por sot, është koha t’i bësh vetes një pyetje të thjeshtë: Çfarë po merr në këmbim?
Besnikëria nuk do të thotë të jesh i lidhur për gjithë jetën, sido që të jetë. Ajo kërkon respekt të ndërsjellë.
4. INJORIMI I SINJALEVE TË TRUPIT TUAJ
Kanë ikur ditët e gjumit gjatë natës, të anashkalimit të vakteve ose thjesht të përballimit të kësaj gjendjeje me kafe dhe vullnet.
Sot, trupi yt po e shpreh veten më shumë. Dhe po pret që ti ta dëgjosh.
Kjo nuk do të thotë të ndalosh së bëri atë që të pëlqen, por të mësosh ta bësh atë në mënyrë më të zgjuar.
Më shumë shtrirje. Më shumë ecje . Më pak sheqer. Më pak orë ulur.
Njerëzit që vërtet lulëzojnë në të 70-at e tyre e trajtojnë trupin e tyre si një aleat, jo si një makinë. Ata pushojnë kur është e nevojshme, lëvizin pak çdo ditë dhe hidratohen rregullisht.
Dhe ata marrin kënaqësi të vërtetë duke parë këto zgjedhje të vogla të përditshme të japin fryte.
5. RI PËRSËRITJA E ARGUMENTEVE TË VJETRA NË KOKËN TUAJ
E pranoj, kam qenë atje. Duke qëndruar shtrirë natën, duke rishikuar diskutime të vjetra, ndonjëherë edhe shumëvjeçare: çfarë duhet të kisha thënë, çfarë nuk e kuptuan, sa e padrejtë ishte.
Por ja ku qëndron problemi i vërtetë: Këto debate kanë mbaruar. Dhe i vetmi person që ende i përjeton ato je ti.
Të lësh të shkuarën nuk do të thotë që e miraton atë që ka ndodhur. Thjesht do të thotë që ke mbaruar së vuajturi nga një plagë që është shëruar tashmë.
Të 70-tat nuk janë koha për t'u ngarkuar emocionalisht. Është koha për të kërkuar paqe.
Dhe paqja nuk lind duke u ndalur te gjërat, por duke i lënë të shkojnë .
6. PRISNI MOMENTIN E “DUHUR”
Sa gjëra keni shtyrë derisa gjithçka të jetë në vendin e duhur?
Ai udhëtim që ke ëndërruar. Ai letër që ke dashur të shkruash. Ai hobi që ke dashur ta rifillosh "kur gjërat të përmirësohen" ose "kur të kesh më shumë kohë".
Por e vërteta është se rrethanat ideale pothuajse kurrë nuk lindin. Jeta nuk ngadalësohet. Ajo vazhdon, me uljet dhe ngritjet e saj.
Pritja e momentit "të duhur" është shpesh një formë e maskuar e frikës.
Nëse diçka ka rëndësi për ty, qoftë edhe pak, filloje. Rezervo atë udhëtim. Shkruaj atë mesazh. Bëje.
Njerëzit më frymëzues që njoh nuk pritën që gjithçka të ishte perfektë. Ata thjesht vendosën që koha ishte e duhur.
7. BËHU I VOGËL PËR TË MOS SHQETËSUAR TË TJERËT
Sa herë i ke përmbajtur fjalët vetëm për të shmangur konfliktin?
Sa herë e ke bërë veten më të vogël, më të padukshëm, më "të mirë" nga ç'je në të vërtetë?
Në moshën 70 vjeç, është koha ta lëmë pas këtë.
Nuk ke nevojë të jesh agresiv. Nuk ke nevojë të bërtasësh.
Por mendimet, kufizimet dhe bindjet tuaja meritojnë të shprehen.
Njerëzit që vërtet kujdesen për ty do të të respektojnë për atë që je, jo për ndonjë version të zbutur ose të reduktuar të vetes.
Po ata që shqetësohen nga kjo? Ata thjesht po shijonin një version të zbutur që nuk ishte i vërtetë me të vërtetën tënde.
8. TË BESOSH SE DITËT E TUA MË TË MIRA KANË MBARUAR
Kjo është një nga idetë më të dëmshme që mund të përvetësohet.
Ajo të pëshpërit, "Ngadalë. E ke mbaruar kohën tënde. Mos më shqetëso."
Por realiteti është se, nëse ende merr frymë, ke ende diçka për të ofruar.
Ideja juaj më e mirë mund të mos ketë lindur ende. Biseda juaj më e mirë. E qeshura juaj më e madhe. Akti juaj më i paharrueshëm i bujarisë.
Momenti më i thellë i gëzimit mund t'ju presë nesër, në një stol të thjeshtë, jashtë shtëpisë tuaj.
Njerëzit që e jetojnë jetën në maksimum në moshën 70 vjeç nuk e shohin prapa me nostalgji. Ata ecin përpara, duke parë drejt së ardhmes.
9. TË LEJOSH RRËMUJËN, QOFTË FIZIKE APO EMOCIONALE, TË SUNDOJË JETËN TËNDE TË PËRDITSHME
Jo vetëm në dollapët tuaj, por edhe në mendjen, zemrën dhe axhendën tuaj.
Krijimi i hapësirës — duke i hequr qafe objekte të caktuara, madje edhe ato sentimentale, ose duke u distancuar nga marrëdhënie të caktuara shteruese — mund të bëjë shumë mirë.
Nëse diçka ose dikush të prish qetësinë, ai/ajo nuk ka më vend në plan të parë të jetës tënde.
Të 70-tat tuaja duhet të jenë të hapura, të qeta dhe të rregullta.
10. TË BESOSH SE ËSHTË "TEPËR VONË" PËR TË PROVUAR DIÇKA TË RE
"I ri" nuk do të thotë i çmendur. Do të thotë kurioz. I hapur. I gjallë.
Filloni të pikturoni. Mësoni anglisht ose bretonisht. Rilidhuni me një mik të vjetër. Piqni bukën tuaj. Përfshihuni në një kauzë që ju intereson.
Njoh një burrë që filloi të luante përsëri bulë pas dekadash pa prekur ndonjë krikë. Brenda një muaji, ai kishte ndryshuar: më i lehtë, më i shndritshëm, nga brenda dhe nga jashtë.
Kur e pyeta se çfarë bëri ndryshimin, ai u përgjigj thjesht:
"Ndalova së besuari se isha shumë i vjetër për t'u argëtuar."
Pikërisht kjo është. Atje qëndron magjia.
11. MOSKËRKIMI I NDIHMËS NGA FRIKA SE MOS SHQETËSOHEN TË TJERËT
Në moshën 70 vjeç, shumë njerëz ende ngurrojnë të kërkojnë ndihmë, nga frika se mos bëhen barrë për të tjerët.
Por kërkimi i mbështetjes nuk është dobësi, është shenjë mençurie dhe përulësie.
Pranimi i marrjes gjithashtu u lejon të tjerëve të japin, të ndihen të dobishëm dhe të lidhur.
Askush nuk është i destinuar të ecë përpara i vetëm gjatë gjithë jetës. Hapja ndaj të tjerëve pasuron jetën tënde të përditshme dhe krijon lidhje të vlefshme.
Pra, mos hezitoni të kërkoni ndihmë kur keni nevojë. Ju meritoni aq vëmendje sa jepni.
MENDIMI PËRFUNDIMTAR
Të 70-at nuk duhet të shënojnë një tërheqje të ngadaltë në sfond.
Ato mund të jenë një fillim i ri. Një rishpikje. Një sezon i pasur, plot jetë, lehtësi dhe fuqi të qetë.
Por gjithçka fillon me një zgjedhje. Zgjedhjen për t'i lënë pas. Fajin. Rrëmujën. Pritjen tejkalimin. Nevojën për t’u kënaqur. Të "duhet" dhe të "duhet".
Dhe mbi të gjitha, zgjedhja e gëzimit. Jo sepse gjithçka është perfektë. Por sepse e ke kuptuar se nuk ka më çështje pritjeje që të bëhet e tillë.
Je ende këtu. Je ende në zhvillim. Je ende i aftë për gjëra thellësisht të jashtëzakonshme.
Dhe e vetmja gjë që të mban prapa tani... është ajo për të cilën nuk ke guxuar ende t'i thuash lamtumirë.
Përktheu Ismail Ismaili
