NJERËZIT QË FALËNDEROJNË MAKINAT QË NDALOJNË PËR T'I LËNË TË KALOJNË, SHPESH KANË KËTO 7 CILËSI TË JASHTËZAKONSHME
EKZISTON NJË NDRYSHIM I VOGËL MIDIS ATYRE QË I PËRSHËNDESIN MAKINAT… DHE ATYRE QË NUK E BËJNË
Ekziston një ndryshim delikat, por domethënës midis atyre që u bëjnë me dorë makinave që ndalojnë për t'i lënë të kalojnë... dhe atyre që nuk ndalen. Nuk është thjesht mirësjellje. Është kryesisht një mënyrë për të njohur dhe vlerësuar mirësinë e të tjerëve. Përshëndetja e një shoferi nuk është thjesht një falënderim mekanik. Është një gjest i vogël dhe kuptimplotë që mund të flasë shumë për personalitetin e personit që e bën atë.
DHE MERRNI ME MEND ÇFARË ?
Ata që gjejnë kohë për këtë gjest të thjeshtë shpesh zotërojnë cilësi të thella dhe të çmuara njerëzore.
Kam mbledhur shtatë prej tyre që përmenden shpesh midis këtyre njerëzve të vëmendshëm. Gati t'i zbuloni? Ndoshta do ta njihni veten në këtë listë!
1. ATA JANË MIRËNJOHËS
Bota lëviz shpejt. Shumë shpejt. Mes detyrimeve, udhëtimeve për në punë dhe ekraneve, është e lehtë të harrosh aktet e vogla të mirësisë përreth nesh.
Kur një shofer ndalet për të lejuar një këmbësor të kalojë, ai qëllimisht po ndërpret ritmin e ngjeshur të ditës së tij. Dhe kur dikush gjen kohë për ta përshëndetur, është një mënyrë e thjeshtë dhe e sinqertë për t'i thënë faleminderit.
Kjo njohje, edhe nëse është diskrete, është një formë mirënjohjeje. Ajo zbulon një aftësi për të vënë re dhe vlerësuar mirësinë, kaq të rrallë dhe të çmuar në jetën tonë të përditshme.
Ata që dinë të thonë faleminderit — madje edhe me një përshëndetje të thjeshtë — shpesh janë më të lumtur, pasi shpesh kanë një botëkuptim më të përqendruar në gjeste pozitive.
Për më tepër, shprehja e mirënjohjes, edhe përmes një gjesti të thjeshtë, shoqërohet me rritjen e mirëqenies dhe kënaqësisë në jetë. Hulumtimet në psikologjinë pozitive tregojnë se mirënjohja na ndihmon të përjetojmë emocione pozitive, të shijojmë përvoja, të përmirësojmë shëndetin dhe të forcojmë marrëdhëniet.
2. ATA JANË TË RESPEKTUESHËM
Të gjithë i njohin ato ditë kur çdo minutë ka rëndësi.
Më kujtohet një ditë kur po vrapoja për të mos u vonuar në një takim. Ndërsa po kaloja rrugën, një shofer ndaloi që të më linte të kaloja. Pa menduar, ngrita dorën për ta falënderuar përpara se të ikja me shpejtësi.
Më vonë, e kuptova se ky gjest i thjeshtë ishte një shenjë respekti. Edhe pse me nxitim, nuk e kisha harruar se ky shofer kishte zgjedhur të ndalonte për mua.
Kjo përshëndetje, sado e shkurtër, thoshte: "E respektoj gjestin tuaj, nuk e marr si të mirëqenë."
Ky respekt i ndërsjellë është ajo që i bën ndërveprimet njerëzore më njerëzore. Dhe në një shoqëri që vlerëson gjithnjë e më shumë shpejtësinë mbi konsideratën, këto gjeste të vogla kanë një ndikim të madh. Studimet tregojnë se ndjenja e respektit lidhet me një angazhim më të madh shoqëror dhe një kohezion më të mirë në grup.
3. ATA JANË KOMUNIKUES
Ne jetojmë në një epokë komunikimi dixhital, me ritëm të shpejtë dhe shpesh jopersonal. Por ndonjëherë sinjalet më të fuqishme janë ato që dërgojmë pa fjalë.
Gjesti i thjeshtë i përshëndetjes me dorë të një makine është një shembull i gjuhës joverbale.
Një dorë e ngritur mund të nënkuptojë "faleminderit", por edhe "të pashë" ose "e njoh përpjekjen tënde".
Studimet kanë treguar se gjestet joverbale, të tilla si përkulja me kokë ose tundja e dorës, nxisin bashkëpunimin dhe besimin midis individëve.
Është një gjuhë universale, e arritshme për të gjithë dhe tepër efektive.
Ata e dinë se një gjest i vogël mund të krijojë një lidhje, edhe në momentet më të zakonshme.
4. ATA JANË TË VËMENDSHËM
Të jetosh në momentin e tashëm, të praktikosh vetëdijen... Kjo është një forcë që shpesh e nënvlerësojmë, megjithatë ka një ndikim të konsiderueshëm në mirëqenien tonë.
Kur dikush i bën me dorë një shoferi që është ndalur, kjo tregon se ai po i kushton vëmendje mjedisit përreth.
Ai nuk është i zhytur në telefonin e tij dhe as i humbur në mendime. Ai është aty, i pranishëm, i vetëdijshëm për atë që po ndodh përreth tij.
Ky gjest i thjeshtë tregon një prani të vërtetë në moment. Tregon se personi e vëren veprimin e shoferit dhe reagon në mënyrë të përshtatshme.
Dhe kjo vëmendje nuk ndalet te trotuari.
Njerëzit e vëmendshëm shpesh jetojnë me më pak stres, i vlerësojnë më shumë momentet e thjeshta dhe reagojnë më qetësisht ndaj ngjarjeve të papritura të jetës së përditshme. Të qenit i vetëdijshëm për momentin e tanishëm ju lejon të reagoni më mirë ndaj situatave dhe të shijoni edhe më shumë ndërveprimet e përditshme.
5. ATA JANË EMPATIKË
Disa vite më parë, pata një aksident me makinë. Asgjë shumë serioze, por mjaftueshëm për të më tronditur. Që atëherë, jam bërë më i kujdesshëm, veçanërisht pranë këmbësorëve.
Ajo që më bëri përshtypje pas këtij episodi ishte numri i njerëzve që më përshëndetën teksa kalonin rrugën. Ky gjest nuk ishte thjesht një "faleminderit" automatik.
Ishte një formë e të kuptuarit në heshtje. Sikur ata e njihnin përpjekjen, dhe ndoshta edhe emocionin, që qëndronte pas ndalimit tim.
Ky lloj gjesti tregon empati.
Ata janë njerëz që janë në gjendje ta vendosin veten në vendin e dikujt tjetër, të kuptojnë se çfarë po përjetojnë ose ndiejnë, qoftë edhe për pak kohë.
Kjo empati shkon përtej kontekstit të rrugës. Na lejon të krijojmë lidhje të forta, të ndërtojmë më shumë komunitete njerëzore dhe t'i qasemi marrëdhënieve me më shumë mirësi.
6. ATA JANË TË DURUESHËM
Në një botë ku gjithçka lëviz shpejt, ku kërkojmë të kursejmë kohë në çdo moment, durimi bëhet një cilësi e rrallë.
E megjithatë, është thelbësore.
Ata që përshëndesin një shofer ndalen për një moment. Ata nuk kalojnë me makinë pa i hedhur një sy.
Ata ngadalësojnë, ngrenë duart, shënojnë momentin.
U kushton vetëm disa sekonda, por thotë shumë për mënyrën e tyre të jetesës.
Ata nuk janë aq të nxituar sa të harrojnë rëndësinë e mirënjohjes. Ata e dinë se disa gjëra ia vlen të përmenden, qoftë edhe shkurt.
Ky durim u jep atyre një avantazh të heshtur: u lejon të jenë më të qetë, më të menduar dhe shpesh më të lumtur në ndërveprimet e tyre të përditshme.
7. ATA SHPESH JANË POZITIVË
Të përshëndetësh një shofer që ndalet për të të lënë të kalosh është, mbi të gjitha, një akt pozitiv.
Një gjest i vogël, pothuajse i parëndësishëm, por që mund të jetë i mjaftueshëm për t’ia bërë ditën dikujt.
Njerëzit që e kanë këtë refleks shpesh ndajnë një pikëpamje optimiste për jetën.
Ata besojnë në fuqinë e gjesteve të vogla, në gëzimin që mund të përçohet në një çast, pa fjalë, pa përpjekje të tepërta.
Gjithashtu funksionon në këmbim: përmirëson humorin e tyre, forcon mirëqenien e tyre dhe u kujton atyre se edhe në rrëmujën e jetës së përditshme, gjithmonë ka vend për dritë dhe mirësi.
MENDIME PËRFUNDIMTARE: FUQIA E GJESTEVE TË VOGLA
Veprimet tona, sado diskrete, mund të krijojnë valë të vërteta vullneti të mirë.
Një përshëndetje e thjeshtë me dorë për një shofer mund të jetë thjesht një detaj… por është një detaj që flet shumë.
Zbulon mirënjohje , vetëdije, respekt , empati, durim… dhe atë aftësinë e famshme për të qëndruar pozitiv.
Këto gjeste na kujtojnë se njerëzimi nuk qëndron vetëm në deklaratat madhështore, por edhe në vëmendjen e përditshme.
Herën tjetër që ndodheni në një vendkalim për këmbësorë dhe një shofer ndalet për ju, mbani mend këtë:
Ngritja e dorës është më shumë sesa një falënderim. Është një mënyrë për të shprehur vlerat tuaja.
Dhe nëse secili prej nesh do ta bënte këtë gjë të vogël, vetëm pak më shpesh, ndoshta bota do të ishte edhe pak më e sjellshme.
Le të vazhdojmë ta përhapim këtë energji... hap pas hapi
Përktheu Ismail Ismaili