Ismet Tahiraj, (poezi)
Moderator 
Ismet TAHIRAJ, Skënderaj
PA REHATI, NA DUHET REHATIJA
Travajet rrufeshëm
maleve të Dyboçakut
më përplasën krojeve
strofkat e dhive të egra
oh ato ishin
që pa shpirt këputur pipa lajthije
vëkrrimë trishtueshme
që më jepet shpjegime
duhet zgjedhur kohë
që e forcon epshin.
madje ,madje
majullinte grifsha,
si në panair
kur i zë rekuizita e tyre
kalbën ikën shkuesit mbase blerësit
kot shikonin të kishin një mburoje
kur currila përlloçte
në fushën e krojeve
diku larg ,tepër larg
konakut të Beçir Docës
e unë ,po unë
pa luspa nga hithërit
e flakë e verdhë
nëpër sytë e mi ,dhe syve të fushës
si mëkatari I gjunjëzohem
e ti ,humbur midis myshnjë
të bulevardeve të kota
nëpër prishtinën e mykur
patate e rrudhosur
publik i tronditur
e unë si dashi në hell
viktima medet
më plaste zemra marrazi
as kund diell ndriçim i shtegut
përvëluar kryeshyt duar e këmbë
çmenduri hej çmenduri
të ishe ,por nuk ishe robinjë
e zgafella të Trepçës
më do arsytime tejet të përngutur
që mua më kallte zjarr
ti për t’i punësuar tët bija
dhe rrugëtim i shkëqimit të orindive
unë mbeta ,pa kupën e tuaj
që të rrinin për përqafimet
eh , do rri , ndoshta iku ,por
kup’ dhe ajkë në tpin
as një herë mos mbetësh
kurr o zot të pa tundim
mes zogjëve shqiponjës
dhe zogjët tonë
pa dro do ta arrij
fushat ,,fushat tona
pa rehati ,na duhet rehati
në fushat e Dardanisë
PARA MESNATE
Sigurisht para
mesnatë e di
nëse më kërcenonte
e di se je fashitur
e etja t’ ka falur
sekonda më vonë
vetvetes i ke përshpëritur
ky freskim më ka mahnitur
pastaj ,po pastaj
fisnike
fushave u ke përshpëritur
kjo dhimbje qoft falas
dhe paramesnate
jastekun e cifilitur
por jo e gërditur
pastaj djersët
më faculet I ke rëndit
mos rri , se sqarthi
truallin tendë
e ka lëvorisur
e do sakatuar
fisnike , ajri i dendur
tbc e mërzitur
para mesnate
pranverë e shpirtit
