Isida Dervishhasani – Cikël poetik

Isida Dervishhasani – Cikël poetik
E SHTUNE E LODHUR
 
 Dua vetem te rri
kete te shtune
te lodhur. Veshur
 sportive, kercej pa melodi.
 
Tingujt e te qeshurave
 nga te emblit e mi,
eshte muzika e vetme
qe po luhet.
 
Amnezia ma grabit
 mendjen nga
 java e punes.
 
KODRA
 
Kjo eshte kodra
 me e pjerret,
dhe me e larte
 qe kam ngjitur
 ndonje here.
 
Ne te vertete nuk eshte
nje koder; eshte Malesia
 e bukur dhe intimiduese
e Gjakoves.
 
Me arrogance kodra
me thote, ‘’ kembet e tua
 nuk jane te zonjat
 T'me ngjitin mua’’.
 
Epo, ambicja e kembeve te mia eshte
mali Everest.
 
S`JAM E BOTES SUAJ
 
Shume kam punuar
t`ju bind qe jam si ju,
por prap ju me shihni
si nje kukull ne karroce.
 
Me sy plot keqardhje,
ju me thoni ate fjale
qe ka helm gjarpri,
“SA GJYNAH”.
 
Kur trokas ne deren
e botes normale,
me paturpesi ju me thoni,
“ti s'je per boten tone”.