Anila Toni – Cikël poetik

Anila Toni – Cikël poetik
Anila Toni - Lushnjë
 
TЁ      HESHTЁSH
 
Të    heshtësh…fillikat      diku…në    një stol…
Të      ndjekësh… të    ndjekësh, shushuritjen    e    gjetheve
Shushuritjen      ta    zbusësh    e    ta kthesh ,në    një    notë
Notë,që    cliron    simfoni ,në    shushurimë    gjethesh
 
Të    heshtësh    , në      ëndërrim…me    sytë    mbyllur
Flutura të    bardha    të nisësh ,pë    të    kapur ëndrrën
E    nëse…nuk    do    ulet…në    qerpikun    tim…
Do    iki    me    fluturat …të    kap…ëndrrën…
 
Të      heshtësh    fillikat…diku    ,në    një    krua…
Në    kroi    rrjedh    ujë…lo t do    rrjedhi ,syr i im
E    zanat…në      pafshin    ankimin…e    shpirtit…
Syr i do    bahet    krua    e    do    quhet …kroi i      lotit    tim
 
Të      heshtësh    fillika t    në    një    rrugë…pa ecur
S i të        kërkosh…atë rrugën…pa zhurmë…
Pas    një    beteje    të lodhur…zërash    gricëse
Një    gur ,të    më    tregoj    rrugën , të hedh    një hap    dhe    unë
Të    heshtësh    fillikat… diku    në një    tokë , të blertë
Vetëm    dy krahë    degë…të    bëhen    violinë…
Të    humbasësh ,    të mësosh… gjuhën    e    gjetheve
Të    presësh          zëra    zogjsh…tek    ti …të    vijnë…
 
Të      heshtësh    fillikat…diku… në…një    qoshe
E    të    bash    lutjen e natës… mos    të    fiken yjet
Të    zbresin    në    pjatën    bosh, të    ditës      tande
E      boshësia    të    mbushet…me    drita    yjesh…
 
Të    heshtesh    fillikat…diku    në    një…breg…
Vetëm    ti ,    ta    shohësh    perëndimin    e    Diellit
Atij
I    mjafton    puthja    e    hanës,për    zgjimin    e    mëngjesit
Unë    ende    në breg, kah    shekujsh, pres zgjimin tim
 
 
Ti      lutesh      vetes    tande…rrugës …duke ecur
-Ah…mjaft        folëm…të gjitha …i      thamë…
Një    cerdhe    ende qan,për        zogun e plagosur
Në    duar , të përplas dy ,tri ,fletë dhe    një    laps
 
Të    ngrihesh    dhe te ecësh …përseri i        heshtur
Të    hedhësh…në    heshtje    në    varg …në letër…
Të    shkruash ,me pendën    e zogu t të    plagosur
E    krejt    plagët,fjalet    e    zogut ,ti shtrosh    në    letër
 
E    në    u    bëfte    varg, do    rrëfej për    foletë,që      i vrasin
E    në    u    bëfte    pikturë, përjetësisht    zog    i        plagosur
E    në    u    bëftë    zëri …zër i    i    tij … pentagram…
Të    ulesh    në    gjunjë ,të    dëgjosh    zëra    zogjsh    ,të    lodhur
 
Të    heshtësh    fillikat…diku…ku    ka    jetë…
Mbi    kokë    të    kesh    një qiell    e    krahë, t ë kesh    retë
Nën    këmbë
Të    kesh clirimin, të ndiesh…ngritje n e nisjes
Era    fort      të    fryjë
E    të    ngrihesh    drejt    qiellit…p a kangën    e    frikës
 
NЁSE    NЁ    SYTЁ    E    DIKUJT
 
Nëse    në    sytë    e    dikujt    jam    lumë
Nuk    kam    frikë…vi j e      bahem    fije    bari
Nëse    në      syte    e    dikujt
Jam      ndoshta    heshtja…
Dije …dije… unë flas…flas
Me lulet…me fluturat…me zogjtë…me pemët
Nëse    në      sytë    e    dikujt
Jam    deti…
E        sa    frikë    nga      detet    kanë
Unë    dije…jam    toknajë    ujërash
Uji… asht,      burimi      i jetes…
E    krejt    sytë… blu        m’i    lanë
Nëse    në    sytë    e dikujt
Jam    kotësia
Unë
Me    lëngu n e pemëve …shpirtin    e    mbush
Nëse    në    syë      e dikujt
Jam    krijesa , që    k a frikë    nga    jeta
Unë      di…të    ngrihem
 Sa    herë…më      rrëzojnë…më    përplasin
Ngrihem      kapur    pas    një    litari…fije    shprese
Nëse    në      sytë      e    dikujt
Jam      nje    qiri    i shuar
 Dhe    knaqen    me… shuarjen    time
Marr      vetëm    ,një    fije…rreze    dielli
E    plotohem    Diell…brenda    Diellimit
Nëse      në      syte    e dikujt
Nuk    di    të    lexoj …
Dije…
Dije , lexoj    me    sytë    shpirtit…
Nëse    në      syte    e    dikujt
Më      sheh    vullkan    të    shuar
Dije
 Në      castin , kur    nuk    hesht , dot    më    gjatë
Bëhem    gjuhë    llave…
 Derdh      krejt    zjarret…    që    i fsheha
Qe      i fsheha    brenda    fryme s sime…
Të      kuptosh      se      dhomat      e    shpirtit
Vetëm        fryma…ajri    i        kthen , në flakë
 
LUTJE
 
E    shkuara, më    kthen    në    një    rrugë… të    lodhur
Mos    ma    kujto
Ka    shekuj ,që    zemrën    ma    thyen.. në    copëza    kristali
Mos    ma    kujto
Fatitë    nuk    ishin    në    castin    kur    linda    e    fat…s’më    dhanë
Mos    ma    kujto
Violonat
Në    telat    e    zogjve, që      vetëm    uleshin,    ah…    i      vranë
Mos    ma    kujto
Nëse më ke parë …me duar te lidhura,nga mite njerëzor
Mos ma kujto
Nëse mora , nje unazë    e kurrë    nuk    kuptova , se ishte    prangë
Mos    ma    kujto
Nëse    kurthet, intrigat ,smirëzinjte, tek      unë      I    nisën
Mos    ma    kujto
Nëse    më s htynë, më    rrëzuan, më shtypën ,    më përplasën
Mos    ma    kujto
Nëse    gjumi      ende    nuk me    zë…as ditë    e    as natë…
Mos ma    kujto
Nëse    më    ke pare    rrugës ,këpucë    p a lidhur ,    këmishëgrisur
Mos    ma    kujto
Nëse    në      jetë      nga‘’ciltersia’’,    u drodha    si    qingj ,nën    lëkurë
Mos    ma    kujto
E    shkuara …ka    pjata    gjellnaje… me    aroma    të    prishura
Mos    ma    kujto
Nëse    në    limfa    kam deje , heshtje    gri, shelgje    të    thyera
Mos    ma    kujto
Nëse    nuk    e    pashë    një    bletë,të    rrinte    mbi    një    lule
Të    lutem ,ma    kujto
Nëse dhashë    shumë    e harrova ,ah.. të    doja    veten      time
Të    lutem    ma    kujto
Vetëm    nëse    qielli      në    duar , do    ma    mbaj    shpirtin
Të    lutem    ma    kujto
Nëse    nesër , shirat      do    zbrazi,    do ujëzoj    flokët,    ngatërruara
Të    lutem    ma    kujto
Vetëm      nëse    një    Fëmije…do    më    nisi      fjalë
Unë..    jam      Angjell i yt
Dhe      pë r ty…me dua r fëmije ,do    ta      qetësoj    Diellin
Të      lutem , ma    kujto …
 
Poezitë janë botuar pa ndërhyrje nga redaksia