Anila Toni - Lushnjë
TЁ HESHTЁSH
Të heshtësh…fillikat diku…në një stol…
Të ndjekësh… të ndjekësh, shushuritjen e gjetheve
Shushuritjen ta zbusësh e ta kthesh ,në një notë
Notë,që cliron simfoni ,në shushurimë gjethesh
Të heshtësh , në ëndërrim…me sytë mbyllur
Flutura të bardha të nisësh ,pë të kapur ëndrrën
E nëse…nuk do ulet…në qerpikun tim…
Do iki me fluturat …të kap…ëndrrën…
Të heshtësh fillikat…diku ,në një krua…
Në kroi rrjedh ujë…lo t do rrjedhi ,syr i im
E zanat…në pafshin ankimin…e shpirtit…
Syr i do bahet krua e do quhet …kroi i lotit tim
Të heshtësh fillika t në një rrugë…pa ecur
S i të kërkosh…atë rrugën…pa zhurmë…
Pas një beteje të lodhur…zërash gricëse
Një gur ,të më tregoj rrugën , të hedh një hap dhe unë
Të heshtësh fillikat… diku në një tokë , të blertë
Vetëm dy krahë degë…të bëhen violinë…
Të humbasësh , të mësosh… gjuhën e gjetheve
Të presësh zëra zogjsh…tek ti …të vijnë…
Të heshtësh fillikat…diku… në…një qoshe
E të bash lutjen e natës… mos të fiken yjet
Të zbresin në pjatën bosh, të ditës tande
E boshësia të mbushet…me drita yjesh…
Të heshtesh fillikat…diku në një…breg…
Vetëm ti , ta shohësh perëndimin e Diellit
Atij
I mjafton puthja e hanës,për zgjimin e mëngjesit
Unë ende në breg, kah shekujsh, pres zgjimin tim
Ti lutesh vetes tande…rrugës …duke ecur
-Ah…mjaft folëm…të gjitha …i thamë…
Një cerdhe ende qan,për zogun e plagosur
Në duar , të përplas dy ,tri ,fletë dhe një laps
Të ngrihesh dhe te ecësh …përseri i heshtur
Të hedhësh…në heshtje në varg …në letër…
Të shkruash ,me pendën e zogu t të plagosur
E krejt plagët,fjalet e zogut ,ti shtrosh në letër
E në u bëfte varg, do rrëfej për foletë,që i vrasin
E në u bëfte pikturë, përjetësisht zog i plagosur
E në u bëftë zëri …zër i i tij … pentagram…
Të ulesh në gjunjë ,të dëgjosh zëra zogjsh ,të lodhur
Të heshtësh fillikat…diku…ku ka jetë…
Mbi kokë të kesh një qiell e krahë, t ë kesh retë
Nën këmbë
Të kesh clirimin, të ndiesh…ngritje n e nisjes
Era fort të fryjë
E të ngrihesh drejt qiellit…p a kangën e frikës
NЁSE NЁ SYTЁ E DIKUJT
Nëse në sytë e dikujt jam lumë
Nuk kam frikë…vi j e bahem fije bari
Nëse në syte e dikujt
Jam ndoshta heshtja…
Dije …dije… unë flas…flas
Me lulet…me fluturat…me zogjtë…me pemët
Nëse në sytë e dikujt
Jam deti…
E sa frikë nga detet kanë
Unë dije…jam toknajë ujërash
Uji… asht, burimi i jetes…
E krejt sytë… blu m’i lanë
Nëse në sytë e dikujt
Jam kotësia
Unë
Me lëngu n e pemëve …shpirtin e mbush
Nëse në syë e dikujt
Jam krijesa , që k a frikë nga jeta
Unë di…të ngrihem
Sa herë…më rrëzojnë…më përplasin
Ngrihem kapur pas një litari…fije shprese
Nëse në sytë e dikujt
Jam nje qiri i shuar
Dhe knaqen me… shuarjen time
Marr vetëm ,një fije…rreze dielli
E plotohem Diell…brenda Diellimit
Nëse në syte e dikujt
Nuk di të lexoj …
Dije…
Dije , lexoj me sytë shpirtit…
Nëse në syte e dikujt
Më sheh vullkan të shuar
Dije
Në castin , kur nuk hesht , dot më gjatë
Bëhem gjuhë llave…
Derdh krejt zjarret… që i fsheha
Qe i fsheha brenda fryme s sime…
Të kuptosh se dhomat e shpirtit
Vetëm fryma…ajri i kthen , në flakë
LUTJE
E shkuara, më kthen në një rrugë… të lodhur
Mos ma kujto
Ka shekuj ,që zemrën ma thyen.. në copëza kristali
Mos ma kujto
Fatitë nuk ishin në castin kur linda e fat…s’më dhanë
Mos ma kujto
Violonat
Në telat e zogjve, që vetëm uleshin, ah… i vranë
Mos ma kujto
Nëse më ke parë …me duar te lidhura,nga mite njerëzor
Mos ma kujto
Nëse mora , nje unazë e kurrë nuk kuptova , se ishte prangë
Mos ma kujto
Nëse kurthet, intrigat ,smirëzinjte, tek unë I nisën
Mos ma kujto
Nëse më s htynë, më rrëzuan, më shtypën , më përplasën
Mos ma kujto
Nëse gjumi ende nuk me zë…as ditë e as natë…
Mos ma kujto
Nëse më ke pare rrugës ,këpucë p a lidhur , këmishëgrisur
Mos ma kujto
Nëse në jetë nga‘’ciltersia’’, u drodha si qingj ,nën lëkurë
Mos ma kujto
E shkuara …ka pjata gjellnaje… me aroma të prishura
Mos ma kujto
Nëse në limfa kam deje , heshtje gri, shelgje të thyera
Mos ma kujto
Nëse nuk e pashë një bletë,të rrinte mbi një lule
Të lutem ,ma kujto
Nëse dhashë shumë e harrova ,ah.. të doja veten time
Të lutem ma kujto
Vetëm nëse qielli në duar , do ma mbaj shpirtin
Të lutem ma kujto
Nëse nesër , shirat do zbrazi, do ujëzoj flokët, ngatërruara
Të lutem ma kujto
Vetëm nëse një Fëmije…do më nisi fjalë
Unë.. jam Angjell i yt
Dhe pë r ty…me dua r fëmije ,do ta qetësoj Diellin
Të lutem , ma kujto …
Poezitë janë botuar pa ndërhyrje nga redaksia