Angela Kosta shqipëron vargjet e poetit korean Lee Hee Kuk
Moderator 
ANGELA KOSTA SHQIPËRON VARGJET E POETIT KOREAN LEE HEE KUK
Lee Hee Kuk është poet korean i cili ka lindur në Seul të Koresë së Jugut. Lee është farmacist dhe profesor në Kolegjin Farmaceutik të Universitetit Katolik të Koresë. Ai është anëtar i Bordit Ekzekutiv të PEN Korean Center of PEN International. Deri tani ka botuar 5 libra me poezi dhe ka fituar 4 çmime në letërsi.
DETI I AGIMIT
Teksa natën detin vështroj
Nga një anije lundrimi
Ndër valët e zeza
Shumë larg një emocion shkëlqen
Babai i një personi
Dora e të cilit në fabrikë iu pre
Nëna e dikujt, e cila e paralizuar prehet
Një funksionar publik
Me shkrim ndjesën
dhe shpjegimet e tij shkruan
Duke i ndihmuar njerëzit përtej detyrimit
Të tavolinës zyrtare
Era me vete
Historinë e dy burrave dhe tre grave shpinte
Këmbëzbathur në mes të dimrit
Teksa mbartnin shenja dhe gërvishtje
Të të gjitha llojeve të stuhive.
Duke u lëkundur, nga dallgët
Një varkë e vogël shtyhet
Djalit tim të madh 16 - vjeçar
T'i blinte dikujt
Një xhaketë shpëtimi i kërkova.
"Cila është gjëja më e vështirë?"
"Nuk ka asgjë të vështirë!"
Në punë u plagos babai i tij
Ndërsa nëna në tokë ra
Teksa ditë dhe natë punonte.
Dhe tha: "Jam kaq i lumtur
Që është radha ime për të punuar!"
Kamzhiku i erës
Shpinën e simpatisë sime të plogët godet
Në një varkë të prishur,
Pa koordinata,
Në një det të zi si qymyri
Një djalë zellshëm varkën shtynte
Me sy ndiçues.
Në det, ku valët fëshfërinin
Dhe valëzonin
Një dritë të zbehtë pashë
Në largësi, agimi i shndritshëm po shfaqej.
...................................................................................
ANGELA KOSTA TRADUCE I VERSI DI LEE HEE KUK - COREA DEL SUD
Lee Hee Kuk è poeta coreano nato a Seoul, città della Corea del Sud. Lee è farmacista e Professore presso il Collegio Farmaceutico dell'Università Cattolica della Corea. Lui è membro dell'Esecutivo del PEN Korean Center di PEN International. Finora ha pubblicato 5 libri di poesie e ha vinto 4 premi di letteratura.
IL MARE DELL'ALBA
Guardando il mare notturno
Dalla nave di una crociera
Sulle onde nere
Lontano un'emozione brilla
Il padre di una persona
A cui la mano in una fabbrica è stata amputata
La madre di qualcuno, che paralizzata giace
Un funzionario pubblico
Che per iscritto le sue scuse scrisse
E le sue spiegazioni
Aiutando le persone al di là dei doveri
Legati alla scrivania
Il vento con sé portava
La storia di due uomini e tre donne
Scalzi in pieno inverno
Portando segni di graffi
Da tutti i tipi di tempeste.
Fluttuando, sferzata dalle onde
Una piccola barca.
Al figlio maggiore di 16 anni chiesi
Di comprare a qualcuno
Un giubbotto di salvataggio.
"Qual è la cosa più difficile?"
"Non c'è niente di difficile"
Sul lavoro si infortunò suo padre
E sua madre crollò
Mentre giorno e notte lavorava.
E disse: "Sono così felice
Che sia il mio turno di lavorare!"
La frusta del vento
La schiena della mia goffa simpatia colpì
Su una barca malandata,
Senza coordinate,
Su un mare nero come la pece,
Un ragazzo vigorosamente rema
Con gli occhi scintillanti.
Dal mare, dove le onde frusciavano
E si accartocciavano
Una luce debole vidi
In lontananza l'alba luminosa spuntava.
Shqipëroi Angela Kosta Akademike, gazetare shkrimtare, poete, eseiste, kritike letrare, redaktore, promovuese
Lee Hee Kuk është poet korean i cili ka lindur në Seul të Koresë së Jugut. Lee është farmacist dhe profesor në Kolegjin Farmaceutik të Universitetit Katolik të Koresë. Ai është anëtar i Bordit Ekzekutiv të PEN Korean Center of PEN International. Deri tani ka botuar 5 libra me poezi dhe ka fituar 4 çmime në letërsi.
DETI I AGIMIT
Teksa natën detin vështroj
Nga një anije lundrimi
Ndër valët e zeza
Shumë larg një emocion shkëlqen
Babai i një personi
Dora e të cilit në fabrikë iu pre
Nëna e dikujt, e cila e paralizuar prehet
Një funksionar publik
Me shkrim ndjesën
dhe shpjegimet e tij shkruan
Duke i ndihmuar njerëzit përtej detyrimit
Të tavolinës zyrtare
Era me vete
Historinë e dy burrave dhe tre grave shpinte
Këmbëzbathur në mes të dimrit
Teksa mbartnin shenja dhe gërvishtje
Të të gjitha llojeve të stuhive.
Duke u lëkundur, nga dallgët
Një varkë e vogël shtyhet
Djalit tim të madh 16 - vjeçar
T'i blinte dikujt
Një xhaketë shpëtimi i kërkova.
"Cila është gjëja më e vështirë?"
"Nuk ka asgjë të vështirë!"
Në punë u plagos babai i tij
Ndërsa nëna në tokë ra
Teksa ditë dhe natë punonte.
Dhe tha: "Jam kaq i lumtur
Që është radha ime për të punuar!"
Kamzhiku i erës
Shpinën e simpatisë sime të plogët godet
Në një varkë të prishur,
Pa koordinata,
Në një det të zi si qymyri
Një djalë zellshëm varkën shtynte
Me sy ndiçues.
Në det, ku valët fëshfërinin
Dhe valëzonin
Një dritë të zbehtë pashë
Në largësi, agimi i shndritshëm po shfaqej.
...................................................................................
ANGELA KOSTA TRADUCE I VERSI DI LEE HEE KUK - COREA DEL SUD
Lee Hee Kuk è poeta coreano nato a Seoul, città della Corea del Sud. Lee è farmacista e Professore presso il Collegio Farmaceutico dell'Università Cattolica della Corea. Lui è membro dell'Esecutivo del PEN Korean Center di PEN International. Finora ha pubblicato 5 libri di poesie e ha vinto 4 premi di letteratura.
IL MARE DELL'ALBA
Guardando il mare notturno
Dalla nave di una crociera
Sulle onde nere
Lontano un'emozione brilla
Il padre di una persona
A cui la mano in una fabbrica è stata amputata
La madre di qualcuno, che paralizzata giace
Un funzionario pubblico
Che per iscritto le sue scuse scrisse
E le sue spiegazioni
Aiutando le persone al di là dei doveri
Legati alla scrivania
Il vento con sé portava
La storia di due uomini e tre donne
Scalzi in pieno inverno
Portando segni di graffi
Da tutti i tipi di tempeste.
Fluttuando, sferzata dalle onde
Una piccola barca.
Al figlio maggiore di 16 anni chiesi
Di comprare a qualcuno
Un giubbotto di salvataggio.
"Qual è la cosa più difficile?"
"Non c'è niente di difficile"
Sul lavoro si infortunò suo padre
E sua madre crollò
Mentre giorno e notte lavorava.
E disse: "Sono così felice
Che sia il mio turno di lavorare!"
La frusta del vento
La schiena della mia goffa simpatia colpì
Su una barca malandata,
Senza coordinate,
Su un mare nero come la pece,
Un ragazzo vigorosamente rema
Con gli occhi scintillanti.
Dal mare, dove le onde frusciavano
E si accartocciavano
Una luce debole vidi
In lontananza l'alba luminosa spuntava.
Shqipëroi Angela Kosta Akademike, gazetare shkrimtare, poete, eseiste, kritike letrare, redaktore, promovuese
