Vështrim nga Dr. Pier Carlo Lava triumfi i beelzebubit nga Angela Kosta
Moderator 
Vështrim nga Dr. Pier Carlo Lava triumfi i beelzebubit nga Angela Kosta
NJË EPIKË E FUQISHME E ERRËT DHE INTRINSIKE.
Poema "TRIUMFI E BEELZEBUBIT" e Angela Kostës është një vepër që trajton thellësitë e errëta dhe misterioze të shpirtit njerëzor nëpërmjet evokimit të imazheve të forta të zhytura në simbolikë. Me mjeshtëri poetike, autorja pikturon një peizazh të turbullt në të cilin djalli dominon në heshtje botën, duke shtrirë tentakulat e tij nga ferri. Prania e tij përshkruhet me një fuqi viscerale, të ngjashme me atë të një vampiri gjakatar, duke thithur energjinë dhe forcën jetësore të njerëzve, duke u bërë i pamëshirshëm dhe i tërbuar me ata që janë të pambrojtur. Nëpërmjet vargjeve intensive dhe evokuese, poema ngjall furinë dhe shkatërrimin e shkaktuar nga zemërimi i djallit, i paraqitur si një qenie e zjarrtë që ndryshon fatin njerëzor dhe qëndron në fronin e fuqisë së lavdishme, duke u bërë i vetmi perëndi.
Angela Kosta pikturon mjeshtërisht një tablo dëshpërimi dhe kaosi, ku toka kthehet përmbys, lulet thahen dhe çdo element natyror shkrumbohet nga ndërhyrja çnjerëzore e Beelzebubit. Epshi dhe etja e tij për shkatërrim duket e pafund, me tentakulat që i shpërndan kudo, duke sjellë fatkeqësinë e fatit.
Poema ushqehet me një epos simbolik të errët, duke trajtuar temën e pafajësisë së humbur dhe pasojat e veprimeve njerëzore, duke eksploruar thellësitë e errësirës së brendshme dhe marrëdhënien e saj me të keqen që vazhdon në botë. Si përfundim, "TRIUMFI I BEELZEBUBIT" nga Angela Kosta është një kompozim poetik i fuqishëm dhe i ndërlikuar që e sfidon lexuesin të përballet me forcat e errëta të ekzistencës njerëzore, duke eksploruar anën e errët të shpirtit dhe duke na ftuar të reflektojmë mbi pasojat e përzgjedhjes njerëzore. Kjo poezi është intensive dhe evokuese, e cila lë një gjurmë të pashlyeshme në mendjen e lexuesit.
..............................................................
L’AAPOTEOSI DI BELZEBÙ DI ANGELA KOSTA: UNA POTENTE EPOPEA OSCURA E INTRINSECA ”.
La poesia “L’APOTEOSI DI BELZEBÙ” di Angela Kosta è un’opera che affronta le profondità oscure e misteriose dell’animo umano attraverso l’evocazione di immagini forti e intrise di simbolismo.
Poema "TRIUMFI E BEELZEBUBIT" e Angela Kostës është një vepër që trajton thellësitë e errëta dhe misterioze të shpirtit njerëzor nëpërmjet evokimit të imazheve të forta të zhytura në simbolikë. Me mjeshtëri poetike, autorja pikturon një peizazh të turbullt në të cilin djalli dominon në heshtje botën, duke shtrirë tentakulat e tij nga ferri. Prania e tij përshkruhet me një fuqi viscerale, të ngjashme me atë të një vampiri gjakatar, duke thithur energjinë dhe forcën jetësore të njerëzve, duke u bërë i pamëshirshëm dhe i tërbuar me ata që janë të pambrojtur. Nëpërmjet vargjeve intensive dhe evokuese, poema ngjall furinë dhe shkatërrimin e shkaktuar nga zemërimi i djallit, i paraqitur si një qenie e zjarrtë që ndryshon fatin njerëzor dhe qëndron në fronin e fuqisë së lavdishme, duke u bërë i vetmi perëndi.
Angela Kosta pikturon mjeshtërisht një tablo dëshpërimi dhe kaosi, ku toka kthehet përmbys, lulet thahen dhe çdo element natyror shkrumbohet nga ndërhyrja çnjerëzore e Beelzebubit. Epshi dhe etja e tij për shkatërrim duket e pafund, me tentakulat që i shpërndan kudo, duke sjellë fatkeqësinë e fatit.
Poema ushqehet me një epos simbolik të errët, duke trajtuar temën e pafajësisë së humbur dhe pasojat e veprimeve njerëzore, duke eksploruar thellësitë e errësirës së brendshme dhe marrëdhënien e saj me të keqen që vazhdon në botë. Si përfundim, "TRIUMFI I BEELZEBUBIT" nga Angela Kosta është një kompozim poetik i fuqishëm dhe i ndërlikuar që e sfidon lexuesin të përballet me forcat e errëta të ekzistencës njerëzore, duke eksploruar anën e errët të shpirtit dhe duke na ftuar të reflektojmë mbi pasojat e përzgjedhjes njerëzore. Kjo poezi është intensive dhe evokuese, e cila lë një gjurmë të pashlyeshme në mendjen e lexuesit.
..............................................................
L’AAPOTEOSI DI BELZEBÙ DI ANGELA KOSTA: UNA POTENTE EPOPEA OSCURA E INTRINSECA ”.
La poesia “L’APOTEOSI DI BELZEBÙ” di Angela Kosta è un’opera che affronta le profondità oscure e misteriose dell’animo umano attraverso l’evocazione di immagini forti e intrise di simbolismo.
Con una maestria poetica, l’autrice dipinge un panorama inquietante in cui il diavolo domina silenziosamente il mondo, estendendo i suoi tentacoli dall’inferno. La sua presenza è descritta con una potenza viscerale, simile a quella di un vampiro assetato di sangue, succhiando l’energia e la forza vitale degli esseri umani, diventando livoroso e furioso con coloro che sono indifesi.
Attraverso versi intensi e suggestivi, la poesia evoca la furia e la distruzione causate dall’ira del diavolo, rappresentato come un essere ardente che altera il destino umano e si erge sul trono del potere glorioso, diventando l’unico dio.
Angela Kosta con maestria dipinge un’immagine della disperazione e del caos, dove la terra è capovolta, i fiori appassiscono e ogni elemento naturale è sconvolto dall’intrusione malevola di Belzebù. La sua sete di lussuria e distruzione sembra infinita, con tentacoli che si espandono ovunque, portando la disgrazia del destino.
La poesia si nutre di una simbolica epopea oscura, affrontando il tema dell’innocenza perduta e delle conseguenze delle azioni umane, esplorando le profondità dell’oscurità interiore e la sua relazione con il male che persiste nel mondo.
In conclusione, “L’APOTEOSI DI BELZEBÙ” di Angela Kosta è una poderosa e intricata composizione poetica che sfida il lettore a confrontarsi con le forze oscure dell’esistenza umana, esplorando il lato oscuro dell’anima e invitando a riflettere sulle conseguenze delle scelte umane. Una poesia intensa e suggestiva, che lascia un’impronta indelebile nella mente di chi legge.
Dr. Pier Carlo Lava (Alessandria Today)
https://alessandria.today/2024/01/06/lapoteosi-di-belzebu-di-angela-kosta-una-potente-epopea-oscura-e-intrinseca-recensione-a-cura-di-alessandria-today/
TRIUMFI I BEELZEBUBIT
Në heshtje e zapton Botën djalli
Nga skëterra tentakulat përzgjat
Si vampir me etje veç gjak thith
Mllefoset me viktimat e pajetë.
Në rrebeshet e jetës dufin shfryn
Me zjarr përcëllues vrullshëm godet
Qeniet ende të palindura shkrumbon
E në fronin e pushtetit lavdishëm ulet.
Thur plane dhe helmin shijon
Në kupën e mbushur nga lotët e njerëzimit
Bastonin drejt qiejve me ngadhnjim lart ngre
Tashmë është i vetmi Zot.
Lëndinave lulet ua përthau
Pjalmin dhe mjaltin në vrer i kthen
Malet lëviz, çdo gur, paqe më nuk gjejnë.
Lumenjve të përgjakur veç balta u mbetet
Gjithë Toka përmbyset, edhe planetet
Por djalli akoma etje ndjen
Me epsh sfidues furtunash nën shtrëngata Asnjëherë nuk vdes.
Tentakula kudo në hapësirë shpërndan
Fatkeqësinë e fatit në to vjell
Mbi kafkat e gjymtuara shkel
Dhe ringjallet aty ky Pafajësia vdes.
L'APOTEOSI DI BELZEBÙ
In silenzio domina il diavolo il mondo
Dall'inferno i tentacoli estende.
Come un vampiro
assetato il sangue di continuo succhia
Livoroso diventa con chi è inerme.
Nelle tempeste della vita con ira ulula
Con fuoco ardente furioso distrugge
Gli esseri umani ancora in grembo
E sul trono del potere glorioso si siede.
Altri ordini inventa il veleno assaporando
Dal calice colmo di lacrime dell'umanità
Il bastione con tonfo verso il cielo innalza
Ormai è l'unico Dio.
Sulle valli inaridiscono i fiori
Il polline e il miele in fiele si trasformano
Le montagne si smuovono,
ogni pietra, non trova più pace.
Ai fiumi sanguigni solo il fango rimane
Si capovolge tutta la terra e i pianeti
Ma il demone ancora ha sete
Con lussuria le intemperie postula
E mai muore.
I tentacoli ovunque nello spazio espande
La disgrazia del destino in loro germoglia
Sopra i teschi mutilati calpesta
E rinasce ogni volta dove muore l'innocenza.
Preparato e tradotto in italiano da Angela Kosta Accademica scrittrice, poetessa, saggista, critica letteraria, redattrice, traduttrice, giornalista
Attraverso versi intensi e suggestivi, la poesia evoca la furia e la distruzione causate dall’ira del diavolo, rappresentato come un essere ardente che altera il destino umano e si erge sul trono del potere glorioso, diventando l’unico dio.
Angela Kosta con maestria dipinge un’immagine della disperazione e del caos, dove la terra è capovolta, i fiori appassiscono e ogni elemento naturale è sconvolto dall’intrusione malevola di Belzebù. La sua sete di lussuria e distruzione sembra infinita, con tentacoli che si espandono ovunque, portando la disgrazia del destino.
La poesia si nutre di una simbolica epopea oscura, affrontando il tema dell’innocenza perduta e delle conseguenze delle azioni umane, esplorando le profondità dell’oscurità interiore e la sua relazione con il male che persiste nel mondo.
In conclusione, “L’APOTEOSI DI BELZEBÙ” di Angela Kosta è una poderosa e intricata composizione poetica che sfida il lettore a confrontarsi con le forze oscure dell’esistenza umana, esplorando il lato oscuro dell’anima e invitando a riflettere sulle conseguenze delle scelte umane. Una poesia intensa e suggestiva, che lascia un’impronta indelebile nella mente di chi legge.
Dr. Pier Carlo Lava (Alessandria Today)
https://alessandria.today/2024/01/06/lapoteosi-di-belzebu-di-angela-kosta-una-potente-epopea-oscura-e-intrinseca-recensione-a-cura-di-alessandria-today/
TRIUMFI I BEELZEBUBIT
Në heshtje e zapton Botën djalli
Nga skëterra tentakulat përzgjat
Si vampir me etje veç gjak thith
Mllefoset me viktimat e pajetë.
Në rrebeshet e jetës dufin shfryn
Me zjarr përcëllues vrullshëm godet
Qeniet ende të palindura shkrumbon
E në fronin e pushtetit lavdishëm ulet.
Thur plane dhe helmin shijon
Në kupën e mbushur nga lotët e njerëzimit
Bastonin drejt qiejve me ngadhnjim lart ngre
Tashmë është i vetmi Zot.
Lëndinave lulet ua përthau
Pjalmin dhe mjaltin në vrer i kthen
Malet lëviz, çdo gur, paqe më nuk gjejnë.
Lumenjve të përgjakur veç balta u mbetet
Gjithë Toka përmbyset, edhe planetet
Por djalli akoma etje ndjen
Me epsh sfidues furtunash nën shtrëngata Asnjëherë nuk vdes.
Tentakula kudo në hapësirë shpërndan
Fatkeqësinë e fatit në to vjell
Mbi kafkat e gjymtuara shkel
Dhe ringjallet aty ky Pafajësia vdes.
L'APOTEOSI DI BELZEBÙ
In silenzio domina il diavolo il mondo
Dall'inferno i tentacoli estende.
Come un vampiro
assetato il sangue di continuo succhia
Livoroso diventa con chi è inerme.
Nelle tempeste della vita con ira ulula
Con fuoco ardente furioso distrugge
Gli esseri umani ancora in grembo
E sul trono del potere glorioso si siede.
Altri ordini inventa il veleno assaporando
Dal calice colmo di lacrime dell'umanità
Il bastione con tonfo verso il cielo innalza
Ormai è l'unico Dio.
Sulle valli inaridiscono i fiori
Il polline e il miele in fiele si trasformano
Le montagne si smuovono,
ogni pietra, non trova più pace.
Ai fiumi sanguigni solo il fango rimane
Si capovolge tutta la terra e i pianeti
Ma il demone ancora ha sete
Con lussuria le intemperie postula
E mai muore.
I tentacoli ovunque nello spazio espande
La disgrazia del destino in loro germoglia
Sopra i teschi mutilati calpesta
E rinasce ogni volta dove muore l'innocenza.
Preparato e tradotto in italiano da Angela Kosta Accademica scrittrice, poetessa, saggista, critica letteraria, redattrice, traduttrice, giornalista
