Lefter Shomo - Poezi shqip-greqisht
Moderator 
Lefter Shomo
FLLAD KUJTIMESH- RRUGË MALLI
Falënderoj përzemërsisht lagjarin tim Leonard Konti
i cili bujarisht më fali foton nga lagja jonë.
Rrugë e mallur e shtëpisë time
Ja, kujtimet vijnë si shqota
Këtu rrojnë ëndrrat më intime
Dashuritë e mia, gjithë bota.
Udhë malli , rrugica të lagjes
Udhëkryqe ëndrrash mbani lart
Symbyllur, posi këngë dalë vargjesh
M' udhëhiqni ju drejt e në prag.
Herët nis më përshëndet këndezi
Nëna ime rri më pret në prag
Del ligjëron ylli i mëngjesit
Hëna, dielli, iso rrinë mbajnë.
Ai lot i nënës, i patharë
Kur rri duke më pritur në portal
Mall, e puthje, ankth i paparë
Loti i saj vrima hap mbi shall.
Tatëpjeta marr e të përpjeta
Përshëndet dhe hëna buzagaz
Mbi çati t'shëpis bien kometa
Bujarisht dhe qielli i zbraz.
Ma pushton zemrën fort nostalgjia
Gjithë çapkënllëqet m'i përkëdhel
Vjen shakatore plot gaz rinia
Gjallërisht pasionet m'i këndell.
Rrugë lagjeje të shtëpisë time
Bredhin ëndërrimet në rrugicë
Ju monopate, sokakë bekimesh
Nën çdo gurin tuaj ndjej muzikë.
Do vij prapë dhe pa më thirrur
Jeta ime rri pret ,këtu në prag
Çdo shtëllungë pluhuri të ngritur
Qetë rri shpërndaj me të shpirtit fllad.
ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΟΥ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ
Της γειτονιάς μου οι δρόμοι
Της ευλογίας δρομάκια
Της εφηβείας μου πόνοι
Και των ονείρων σοκάκια.
Ρούγες, στενά, μονοπάτια
Και του σπιτιού δρόμοι όλοι
Πια με κλεισμένα τα μάτια
Με οδηγούν στο κατώφλι..
Ακολουθώ τα λημέρια
Του φτωχικό ουρανού μου
Βροχή από πεφταστέρια
Και στη σκεπή του σπιτιού μου..
Βραχύς και οικείος ο δρόμος
Που με καλεί στο σπιτάκι
Εδώ είν' όλος ο κόσμος
Κι' ο ταπεινός μου κοσμάκης..
Όρθια η μάνα προβάλει
Στων ονείρων την πύλη
Να, τυλιγμένη με σάλι
Και της λαχτάραςτα ρίγη..
Πολύ κοντά σαν πλησιάζω
Στης μανουλίτσας το σπίτι
Χρύσα φεγγάρια μ' αγκαλιάζουν
Ήλιος κι' Αποσπερίτης..
Να, και η ' νιώτη με πιάνει
Σφιχτά μου κρατάει το χέρι
Τη νοσταλγία να γείανει
Που μου χει στήσει καρτέρι..
Γλυκιά, θυμάσε την τέντα
Σαν με γλυκοφιλούσες
Που στα νωπά τα τσιμέντα
Μειναν δικες μας πατούσες;
Έφτασα μόλις φωνάζεις
Τιποτα πια δε σας σβύνει
Ό κουρνιαχτός δεν κοπάζει
Και φέρνει αύρες της μνημης.
Λευτέρης Σιώμος Κ/82 Δ.π.g.
Η φωτογραφία είναι δική μου.
