Izet Shala - QYTETI QË NUK FLE
Moderator 
QYTETI QË NUK FLE
Sy të ënjtur nga pagjumësia e natës,
Rrjedhë e melodisë së Lumëbardhit në disë-harmoni
me zhurmën e makinave.
Në qytetin që nuk fle natën, rrëfehen historitë e lashta
Mbi gurët e hirtë të Kalasë.
Poshtë qytetit, filluan ezanët dhe tingujt e kambanave
Që ngjanin përzierjesh Koresh dhe nota pentagramesh.
Pastruesit, mallkojnë gjethet e paravjeshtës,
që mbulojnë trotuaret e qytetit
Po, era respekton kodin e vet.
Ajo s’përfillë fryrjet e bëra nga lypësit e rrugëve
Nuk atakon as punët ditore të diellit, nuk inatoset as kur,
dielli puth majat e larta të kupolave,
E poshtë shkallëve lumëbardhi lage, vjeshtën gjethe artë,
Ura e gurit dhunohet nga objektivi i turistëve
aziatik.
Nga kalaja soditët tërë qyteti me dylbitë
E ushtarit,
Qyteti që nuk fle
zgjohet i pari…
Lojë Buklash
Bari i vënitur,
ngreh krye
portret lakuriq,
në fushatë e shkrumuara,
strofulla minjsh,
lojë buklash,
në qytetin tim.
Në qytetin tim,
mbërrijnë.
ngjyrat e vjeshtës
milingonat përgatitën se,
Dimër me plojë paralajmërohet,
zoti i kësaj toke
kthehet,
hudhë farën
për Diellin dhe Hënën.
