Ragip GJOSHI - NUK KA KËNGË PA KRYEFJALË (Cikël poetik)
Moderator 
1.(KRYEFJALË ËSHTË EMRI DRENICË)
Pushkë habertare nga zemra e Drenicës
Ra në mes të Hartës së krajlave
Kushtrimi ishte dhenë qëmoti
Adem legjendarit mbushte gushën mauzerit
Nga mesi i Drenasit dergoi selam Beogradi
Ishte një përshendetje për Shtëpinë e ritualit
Mjaftë më me lutjet e së premteve
Është një fjalë e lidhur nyje në malet tona...
Më njëzet e tetë shkurt 1998
Në këmbë u ngre djalëria,
Adem Jashari fshinte pushkën në Prekaz!
Kishte thirrë të gjithë ushtarët e tij,
Në këmbë u ngre djalëria,
Adem Jashari fshinte pushkën në Prekaz!
Kishte thirrë të gjithë ushtarët e tij,
Te Lisat gjashtnjak u ndal ora e robërisë...
Gjithë Shqipëria kishte zbritur në Likoshan -
Para martirëve u brohorit:
Poshtë robëria!
Evropa i bëri veshët katër,
Nuk ka vend këtu Sërbia!
Të gjithë jemi UÇK!
Evropa i bëri veshët katër,
Nuk ka vend këtu Sërbia!
Të gjithë jemi UÇK!
Të gjithë jemi Shqipëri…!
2.(ËSHTË NJË FJALË SHPRESE)
Zemrat u mbushën shumë shpresë
Edhe Zoti kishte zbritë në Drenicë,
Kishte shkrepur një dritë…
Drenicën e Kosovën e kishte pa në sy,
Drenicën e Kosovën e kishte pa në sy,
Do të ndritë Dielli edhe për ju,
Do të lulëzohet Kosova...
Shpejt do të vjen një ditë,
Veç pranverë do të na sjellë
Edhe mbi kreshta malesh,
Fati i bardhë do vije.
Errësirës i erdhi fundi,
Lum kush do të rrojë,
Do të lulëzohet Kosova...
Shpejt do të vjen një ditë,
Veç pranverë do të na sjellë
Edhe mbi kreshta malesh,
Fati i bardhë do vije.
Errësirës i erdhi fundi,
Lum kush do të rrojë,
Në Epokën e dritës…!
3.(ËSHTË NJË FJALË PREJ GURI)
(fragment)
Është një fjalë prej guri
(fragment)
Është një fjalë prej guri
Edhe Zoti e ka parë,
Edhe dielli do rreze na i ka dhënë,
Mbi Qyqavicën kreshnike
Armët vezullojnë në duar të trimave,
Edhe dielli do rreze na i ka dhënë,
Mbi Qyqavicën kreshnike
Armët vezullojnë në duar të trimave,
Trimat permendur nder fise ,
Sa herë shkrepë kanë pushkët...
Sa herë shkrepë kanë pushkët...
Një fjalë prometeane
Ka ndritë qielli,
E është shkundë mjegulla…
Ngrehe ballin Drenica ime!
Gjithë Shqipëria në gji ruan emrin tend,
Kurrë më robeshë...
E është shkundë mjegulla…
Ngrehe ballin Drenica ime!
Gjithë Shqipëria në gji ruan emrin tend,
Kurrë më robeshë...
Drenica ime,çdo fillimmaji
Dukesh me e bukur e më e hieshme,
Adem Jashari të qëndron në ballë,
Adem Jashari të qëndron në ballë,
Lum, ai ç fare vdekje!
Varri i tij është i lakmueshem.
Edhe dielli dia ka lakmi dritërimin,
Se për qark ka fisin e dajën Osman,
Se bashkëluftëtarët ka roje anëkënd
Si Prekazi nuk ka vend!
Kruja jënë ku buron Liria
Për jetë të jetës ndera e kombit!
4.(PAK FJALË AUTOBIOGRAFIE)
Kruja jënë ku buron Liria
Për jetë të jetës ndera e kombit!
4.(PAK FJALË AUTOBIOGRAFIE)
Thonë se poeti leu në një arbain të acartë
Në një mesnatë të sertë dimri
Ku kënga e gjelit të parë e vaji im u trazuan…
Në djep mblshtillej në arna një shtalbak
Në Kullën e gjyshit të poetit u zbraz një mauzere,
Haber se këtij pragu iu shtua një pushkë!
Betimi i gjyshit u bë mbi pushkë,
Babai i poetit vuri dorën mbi Abetare,
E poeti bëri be e rrëfe se ushtar lirie do të bohej!
Toka rënkonte dhe shpresonte,
Në fjalën e dëlirë të poetit,
Duke pritur Diellin e ri mbi Golesh
Në Betimin e gjyshit,të babai dhe poetit…
5.(FJALË E PORTRETIT TË NJË LUFTËTARI)
Këmbëzbathuri i Arbërisë së vogël,
5.(FJALË E PORTRETIT TË NJË LUFTËTARI)
Këmbëzbathuri i Arbërisë së vogël,
Shtegëtari i ecjeve brigjeve të Goleshit
Kapërceu udhëve me shumë këthesa të malit:
Djemëve ua bleu nga një Abetare,
Kapërceu udhëve me shumë këthesa të malit:
Djemëve ua bleu nga një Abetare,
U bë roje e përjetshme në pritën hasmit …
Kosovën e ngarkuar barrë mbi kurriz,
Drenicën si një varrë në krahërorë
Dy pika loti të një nëne mbi djep i pikën,
Me këngë e ninula, e me barot e ushqeu nëna
Kosovën e ngarkuar barrë mbi kurriz,
Drenicën si një varrë në krahërorë
Dy pika loti të një nëne mbi djep i pikën,
Me këngë e ninula, e me barot e ushqeu nëna
Sapo e rriti shtatin si lis
U bë rroje e përjetshm e maleve…
6. (FJALA E DHËNË DHE FJALË EPOKË E RE)
Sapo erdhi një “devër” tjetër,
Sapo erdhi një “devër” tjetër,
Nisi të shembej një”zaman” i vjetër…
E dënuam “zullumin” e një kohe,
Edhe unë ia fala një fjalë Kosovës…
Vura dorën mbi flamur,
E dënuam “zullumin” e një kohe,
Edhe unë ia fala një fjalë Kosovës…
Vura dorën mbi flamur,
E pushkën vura në cep të krahut,
Për pak dritë e një kohë të re,
Dhe për fjalën time të dhënë:
I lidha gërshetë të gjitha epokat
E thirra Agun e përjetshëm
E mora ngrykë një Epokë e re
Dhe për fjalën time të dhënë:
I lidha gërshetë të gjitha epokat
E thirra Agun e përjetshëm
E mora ngrykë një Epokë e re
Leu një fjalë që e ka emrin Liri…
7. (FJALA EPOKA E RE –EPOKA PRANVERORE)
Stinë e pranverave - zëri i zogjve
Tok me jehonën e pushkëve trazohejm
7. (FJALA EPOKA E RE –EPOKA PRANVERORE)
Stinë e pranverave - zëri i zogjve
Tok me jehonën e pushkëve trazohejm
Nënat ndjenë dhembje në zemër!
Mallit dhe lotëve ia vunë shtatë dryna…
Ishte Natë e gjatë dhe e errët !
Lutjet për Diellin nuk pushonin,
Vera vonohej cazë,por vijen patjetër,
Mallit dhe lotëve ia vunë shtatë dryna…
Ishte Natë e gjatë dhe e errët !
Lutjet për Diellin nuk pushonin,
Vera vonohej cazë,por vijen patjetër,
E frutat e pjekura do shijojmë!
Nata e gjatë mbulohej me dritë,
Shekulli ri lindi mbi gërxhe,
Tok bëhet zëri i pushkëve dhe zëri i lirisë
Nga thellësi e tokës shpërtheu pranvera,
Lulëzon përjetësisht!...
Nata e gjatë mbulohej me dritë,
Shekulli ri lindi mbi gërxhe,
Tok bëhet zëri i pushkëve dhe zëri i lirisë
Nga thellësi e tokës shpërtheu pranvera,
Lulëzon përjetësisht!...
8. (FJALËT E DËLIRA)
Drenicë ballë argjend,
Ç’është’ ky nur që të ka rënë?
Të qesh buza, të ndritë balli,
Veç buzëqeshje ka mali e guri.
Drenicë-nëpër dallgë historie,
Rrite lisa qe të bënë hije
Thinjat iu shtuan bjeshkëve,
Por në Epokën e re
Kosova u bë edhe më e re/
Në ballë të Drenicës nënë,
Që Arbëri e vogël i thanë,
Në rreshta u bashkuan trimat
E ti vetë u bëre këngë...
2.
Më fillimmars 98,
Lindi shpresa e lirisë,
Doli kushtrimi i parë,
Iu bë thirrje trimërisë:
T’i këpusim zingjirët robërisë,
Nën uniformën e UÇK-së,
Agu i bardhë mbi shkrepa mali,
Fllad i freskët pranvere,
Nga një gurrë që s’di të shterrë,
Plumbat e parë ranë mbi Hartat e vjetra
Copë e grimë bëhen Elaboratet...
Nga malet, shkëmb e gurë,
Shkrepen pushkët-si këngë bylbylash,
Shpërthejnë krismët nga Drenica,
Aty ku djepat veç trima rritën
Shkamb i pathyeshëm Drenicë,
Kala e paepur -s’e tundin shtrojerat,
Përherë me zemër çeliku,
Krejt barot- plumb mpër armiku.
9. ( PAK FJALË TË PATHËNA PËR MARSIN)
Pak fjalë të pathëna për heroizëm
Për dhembjet krenare të Drenicës,
Për një mars të pikëlluar në thellësishpirti;
Për betimin dhe për lutjet e motit
Për dhembjet krenare të Drenicës,
Për një mars të pikëlluar në thellësishpirti;
Për betimin dhe për lutjet e motit
Që mbi ketë dhe, Zoti veç shqip të flasë!
Nga ai marsi 1998
Në këmbë ngritet gjithë Iliria
Për një këngë të pakenduar,
Nga ai marsi 1998
Në këmbë ngritet gjithë Iliria
Për një këngë të pakenduar,
Për do fjalë të pathëna deri në fund…
Kalldramet e udhëve të Drenicës
Për çdo mars Stinë e lirisë na bashkon
Trotuareve me gurë guximi e trimërie
Ku dritërojnë përjetsisht 62 shkreptima…
Më kënaqeshin sytë e uritur për dritë,
Legjendat e gjyshit u zgjuan
Tek vëzhgonte xha Shabani me të bijtë,
Ndër varre lëkundën eshtrat .
Këndshëm mbi male nisën do këngë
Stjè përmbi Kasmaqin e Qyqavicën,
Fjalë që stolisnin Fushën e Drenicës
Për çdo mars Stinë e lirisë na bashkon
Trotuareve me gurë guximi e trimërie
Ku dritërojnë përjetsisht 62 shkreptima…
Më kënaqeshin sytë e uritur për dritë,
Legjendat e gjyshit u zgjuan
Tek vëzhgonte xha Shabani me të bijtë,
Ndër varre lëkundën eshtrat .
Këndshëm mbi male nisën do këngë
Stjè përmbi Kasmaqin e Qyqavicën,
Fjalë që stolisnin Fushën e Drenicës
Fjalë të pathëna në gushën e agut,
Rreshtat e këngës paloheshin,
Rreshtat e këngës paloheshin,
E rreshtat e UÇK-së rreshtoheshin
Në Shtat Zona-në shtatë shpresa
Dridheshin udhët e rënkonin nga hekurat…
Toka mbillej me eshtra përjetësisht!
Në kullat e kreshnikëve shpërthyen pranverat,
Nga 62 zemra mbi malet e Kosovës,
O Drenica ime- lum gjaku n’rrjedhje …
Në Shtat Zona-në shtatë shpresa
Dridheshin udhët e rënkonin nga hekurat…
Toka mbillej me eshtra përjetësisht!
Në kullat e kreshnikëve shpërthyen pranverat,
Nga 62 zemra mbi malet e Kosovës,
O Drenica ime- lum gjaku n’rrjedhje …
U rrita tue thithë gjirin tend!
Në djepin që rritë veç trima…
Në djepin që rritë veç trima…
10. (DO FJALË TË ÇDO FILLIMMARSI)
Sa herë vije fillimarsi
Në këmbë pelegrinët
Mësynë Krujen e Kosovës
Adem Jashari me shumë shokë
Në këmbë pelegrinët
Mësynë Krujen e Kosovës
Adem Jashari me shumë shokë
Ua rrëfen shqiptarëve
Si e qëlloi robërinë në lule të ballit -
Pushkët kushtrimtare
Evropa ua dëgjojë jehonen
Dheu nën këmbi i rrëshqiti këtu Serbisë
Që të rrojë Kosova…
11. (FJALË DRENICE-FJALË BURRI)
Si e qëlloi robërinë në lule të ballit -
Pushkët kushtrimtare
Evropa ua dëgjojë jehonen
Dheu nën këmbi i rrëshqiti këtu Serbisë
Që të rrojë Kosova…
11. (FJALË DRENICE-FJALË BURRI)
E mori vesh Moska e Londra,
Se edhe ne kemi hisen tone të diellit,
E mori vesh Amerika,miq e armiq,
Nga defterët,se si Kosova vend nuk ka… !
Se edhe ne kemi hisen tone të diellit,
E mori vesh Amerika,miq e armiq,
Nga defterët,se si Kosova vend nuk ka… !
Mbi Qyqaavicë e Kosmaç,
U përkundën djepa të mëdhenj,
U përkundën djepa të mëdhenj,
Rritën shtat djem petrita,
Armët mbi supe pa lind drita...
Armët mbi supe pa lind drita...
Rreze dielli mbi Kosovë
Maleve ua shkundën pluhrin ,
Drenica ngriti ballin lartë,
Dhe shtërngoi në gji djemtë e UÇK-së,
Rreshtat ngjyrëmali hieshuan gërxhet
Komandanti u nis për në Panteonin e burrave të dheut,
Se vdekja për atdhe është e shijshme:
Në gjoksin e trimave varri është i lakmueshem.
Se mbi varrin e tyre hana nuk shuhet kurrë,
Edhe dielli ndriçon përjetësisht…
Se vdekja për atdhe është e shijshme:
Në gjoksin e trimave varri është i lakmueshem.
Se mbi varrin e tyre hana nuk shuhet kurrë,
Edhe dielli ndriçon përjetësisht…
Gazetat përreth Ballkanit,
Gjeneralët thanë botërisht
Gjeneralët thanë botërisht
Në kancelaritë evropiane,kudo:
Si Kosova tokë nuk ka !
Si Drenica trimni s’ka,
Si Drenica trimni s’ka,
Për jetë trimnia e guximi rrofshin…
Drenicë=kryefjala e atdheut
Dritë e diellit të lirisë
Thellë në ty rrënjët ka…
Lule e vendit je, në të katër stinët,
Trimat të kanë si gjirin e nënës!
12. (FJALË TRIMASH:TË FALEMI DRENICË)
1.
Thellë në ty rrënjët ka…
Lule e vendit je, në të katër stinët,
Trimat të kanë si gjirin e nënës!
12. (FJALË TRIMASH:TË FALEMI DRENICË)
1.
Drenicë,të falem ty,
Se liria rrënjët thellë i ka në shkëmbenj,
Se mbi ty shkrepëtinë shumë rrufe,
Shumë lisa tu u goditë,
Tek bubullonin motet,
Tek gjëmë rrëbeshesh uturinë
E tek mallkonin nënët,
Tek rilindëte këngë e foshnjës,
Në djepin e zemrës së dashursë,
Mbi të cilin këndoheshin ninulat
Se liria rrënjët thellë i ka në shkëmbenj,
Se mbi ty shkrepëtinë shumë rrufe,
Shumë lisa tu u goditë,
Tek bubullonin motet,
Tek gjëmë rrëbeshesh uturinë
E tek mallkonin nënët,
Tek rilindëte këngë e foshnjës,
Në djepin e zemrës së dashursë,
Mbi të cilin këndoheshin ninulat
Këngët e ëmbëla…
2.
Të falem ty kryefjalë ,Drenicë,
Fisi im i trimërisë,
Që u bëre konak të gjitha perëndive,
Faltorja e përjetshëm e guximit,
Mburoje e motive të ligai:
Ti, dritë lirie nëpër errësi shekujsh,
Ti, perëndi lirie, që nuk ke veç agime...
Që u bëre konak të gjitha perëndive,
Faltorja e përjetshëm e guximit,
Mburoje e motive të ligai:
Ti, dritë lirie nëpër errësi shekujsh,
Ti, perëndi lirie, që nuk ke veç agime...
13. (FJALË KUSHTRIMI NË NJË MARS SHPRESE)
Drenicë- dhembja dhe krenaria ime,
Një mars shprese ruajte në shpirt.
Një diell përjetësie,
E mbaje në shpirt ndër shekuj.
Drenicë toka ime e premtuar.
Në ty banonte Zoti i lirisë.
Drenicë fjalëpak e syrin strall,
Drenicë- dhembja dhe krenaria ime,
Një mars shprese ruajte në shpirt.
Një diell përjetësie,
E mbaje në shpirt ndër shekuj.
Drenicë toka ime e premtuar.
Në ty banonte Zoti i lirisë.
Drenicë fjalëpak e syrin strall,
Tek ti është shpërlarë në gjak dielli.
Drenicë-sofër e shtruar
Drenicë-sofër e shtruar
Bukë,krip e zemër për miq…
Sofër e uritur veç për drië
Sofër e uritur veç për drië
Asnjëherë nuk u ngope me liri,
Edhe ndër ëndërra deshen ta vrasin …
N’errësirë tentuan për të ndry.
Drenica varr i hapur për trima,
Me besë burrash të dheut…liribërësit.
Asnjë pikë loti për kreshniket e dheut.
Drenica ime e madhe,
Hyjni e pavdekshme…
14.(FJALA ATDHE PËRHERË KRYEFJALË)
Atdheu është kryefjalë e çdo fjalie
Edhe ndër ëndërra deshen ta vrasin …
N’errësirë tentuan për të ndry.
Drenica varr i hapur për trima,
Me besë burrash të dheut…liribërësit.
Asnjë pikë loti për kreshniket e dheut.
Drenica ime e madhe,
Hyjni e pavdekshme…
14.(FJALA ATDHE PËRHERË KRYEFJALË)
Atdheu është kryefjalë e çdo fjalie
Është dhembje dhe fillimmars krenar
Në çdo fjali të thjeshtë a të përbërë
Në çdo fjali të thjeshtë a të përbërë
Është veç kryefjalë e i jep shpirt e kuptim
Atdheu është toka arbërore
Veç një zot e mban nën këmbë,
Drenicë-buka misernike e atdheut:
Duart e nënave përherë shuanin urinë
Këmbëzbathurit ruanin ëndërra shumë
Atdheu është toka arbërore
Veç një zot e mban nën këmbë,
Drenicë-buka misernike e atdheut:
Duart e nënave përherë shuanin urinë
Këmbëzbathurit ruanin ëndërra shumë
Ruanin ëndërrën jo veç bukë.
Me sytë e dritës nëpër errësirë...
Atdheu është varr i hapur i trimave
Që një jetë drejt monumenteve mësyri
Një pikë loti mashtron ndonjë nënë për të birin luftëtar
Në pikë loti e gjaku u shpërla liria sapo lindi
Gjyshi mejekërrbardhë më rrëfei e la amant
Me sytë e dritës nëpër errësirë...
Atdheu është varr i hapur i trimave
Që një jetë drejt monumenteve mësyri
Një pikë loti mashtron ndonjë nënë për të birin luftëtar
Në pikë loti e gjaku u shpërla liria sapo lindi
Gjyshi mejekërrbardhë më rrëfei e la amant
Më tha:Atdheu është hyjnor i pavdekshëm
Historia ruhet atje ku shkruhet...
Historia ruhet atje ku shkruhet...
Kur ne akordet e mendimeve hyra
E krenartë i palova në këtë poemë...
E gjeta nëpër damarët e zemrës së maleve
E krenartë i palova në këtë poemë...
E gjeta nëpër damarët e zemrës së maleve
Dhe në zemrën e plasur të gurit të coptuem!
Drenicë, 21 shkurt 2024
