Maria Teresa De Donato - CIKËL POETIK (shqip - italisht)
Moderator 
Angela Kosta shqipëroi vargjet e Maria Teresa De Donato.
Maria Teresa De Donato ka lindur në Romë të Italisë. Pasi studioi gjuhë të huaja dhe gazetari në Itali, Maria Teresa De Donato u shpërngul në SHBA, ku jeton për më shumë se 28 vjet dhe përfundoi studimet e saj për gazetari në Kolegjin Amerikan të Gazetarisë dhe më pas vazhdoi me nota të shkëlqyera Doktoraturën në Kërkimin Shkencor të Shëndetit Holistik në Kolegjin Global të Mjekësisë Natyrore. Maria Teresa Donato është shkrimtare eklektike, holistike dhe multidisiplinare. Ajo ka bashkëpunuar për shumë vite si gazetare e pavarur nëpër gazeta, platforma dhe me Sallone Kulturore Virtuale, në të cilën shkruan në gjuhët: italisht, anglisht dhe gjermanisht. Ajo është gjithashtu autore e botimeve të shumta, në të cilat përfshihen edhe dy romane.
Librat e saj janë të disponueshme në të gjitha kanalet e shpërndarjes së Amazon, duke përfshirë gjithashtu edhe libraritë.
...........................................................................
NË TY LE TË BRAKTISEM...
Në impulset e tua të dashurisë
le të braktisem
në përqafimin e trupave tanë
që njëri - tjetrin kërkojnë
si dallgët e detit në plazhin e tyre
dhe rrënjët e pemës së tokës së vet.
Le ta braktis veten në ty…
në oqeanin e ndjenjave tona
teksa duart e tua trupin tim kërkojnë
që turbulent dhe i butë të mirëpret
dhe duart e mia tek i yti
të pushtuar nga pasioni
së bashku me vibrimet e mia të lira
në hapësirën e pafund të universit tonë
të papërmbajtshëm të mbiquajtur Dashuri.
Le të braktisem në ty…
dëshirës tënde
aludim i rezistencës sime të dobët...
jehonës sime të frikës tënde
që në ajër zhduket...
Le ta braktis veten në ty…
tani dhe përgjithmonë.
Poezia “Në Ty le të braktisem” është botuar në vitin 2000 në Antologjinë Amerikane "Etchings - Gdhendje" e dhënë në SHBA në vitin 2000 e vlerësuar me Çmimin "Përmendje Nderimi", dhe në vitin 2001, përsëri në SHBA, nga Iliad Press dhe Regjistri Kombëtar i Autorëve me Presidentin Çmimi i Ekselencës Letrare “Ovacione”, (d.m.th. Mirënjohje nga Presidenti për Ekselencë Letrare).
NATË DASHURIE
Hija e mbrëmjes lehtë ra mbi dhomë
teksa gishti yt profilin tim ndiqte…
Nxehtësia e zjarrit trupat tonë ndriçoi
që papritur njësh u bënë…
Nxehtësia e flakës ngjalli
ndjenjat e pasionit tonë sensual
të buta por edhe të egra.
Luftërat, armëpushimet, tërheqjet strategjike dhe kompromiset e dhimbshme
ndër shekuj lëvizjen e paepur përfytyruan
të përhershme, universale…
Ritmi i trupave tonë të djersitur,
të ethshëm, të etur
gjithë natën tē dashuruar mbetën…
Ndërsa uragani i pasionit shpërthente
pandërprerë mbi ne
qetësia stuhinë pasoi
dhe një oaz paqeje
në plazhin e Karaibeve
i largët, i izoluar, kënaqësisht
mes çarçafëve na priste.
Dhe gishti im profilin tënd filloi të ndiqte ndërsa uragani i sapo rënë në gjumë
papritur nga thellësitë e oqeanit u shfaq
u rikthye për të na përmbytur
duke lagur tronditshëm
trupat tanë të pambrojtur
deri në dritën e parë të agimit…
(Poezi e botuar në Antologji të ndryshme Amerikane e vlerësuar me çmimin
"Përmendje Nderi")
TERR
Terri ra tek të gjithë ato
dhe Zoti i braktisi në marrëzinë e tyre të ligë. Ftohtësia e zemrave të tyre na pushtoi
duke na gozhduar në një shtyllë torture
edhe pse e dinin që të pafajshëm ishim
dëshiruan fallcitetin të besonin.
Dhe ndonëse nga dashuria u tejngopëm
të pastër si pëllumbat ishim
na vranë pa mëshirë.
Nga dhimbja ulëritëm
dhe kërkuam mirëkuptim
por rreth nesh vetëm shkretëtirë.
Me ndërgjegjen e tyre të damkosur
nga një hekur i nxehtë
ata qeshën me ne dhe çiltërsinë tonë
duke shijuar vuajtjet tona.
Të përgjakur qorrazi
në hapësirën boshe u endëm...
Drita nuk ishte më dritë
dhe as errësira më errësirë.
Të shkatërruar dhe me dorën në zemër
Ty të thirrëm për ndihmë o Atë
dhe Ti nga vendbanimi yt lart në qiell klithe.
Vajtimin tonë të dhimbshëm dëgjove
dhe me shumë dashuri na ndihmove.
Zbrite për të vënë në vend drejtësinë Tënde dhe… terri përsëri mbi to ra!
(Poezi e botuar në antologji të ndryshme amerikane e vlerësuar me shumë Çmime: Përmendje Nderi")
......................................................................
Maria Teresa De Donato (Biografia)
Romana di nascita, dopo aver studiato lingue straniere e giornalismo in Italia, Maria Teresa De Donato si è trasferita negli USA dove vive da oltre 28 anni e ha ultimato i suoi studi giornalistici presso l’American College of Journalism e conseguito cum laude il Dottorato di Ricerca in Salute Olistica presso Global College of Natural Medicine. Scrittrice eclettica, olistica e multidisciplinare collabora da anni come giornalista freelance con testate giornalistiche, con blog e con Salotti Culturali Virtuali scrivendo in italiano, inglese e tedesco. Inoltre le è anche autrice di numerose pubblicazioni, tra cui due romanzi.
I suoi libri sono disponibili su tutti i canali di distribuzione Amazon, librerie incluse anche.
Maria Teresa De Donato ka lindur në Romë të Italisë. Pasi studioi gjuhë të huaja dhe gazetari në Itali, Maria Teresa De Donato u shpërngul në SHBA, ku jeton për më shumë se 28 vjet dhe përfundoi studimet e saj për gazetari në Kolegjin Amerikan të Gazetarisë dhe më pas vazhdoi me nota të shkëlqyera Doktoraturën në Kërkimin Shkencor të Shëndetit Holistik në Kolegjin Global të Mjekësisë Natyrore. Maria Teresa Donato është shkrimtare eklektike, holistike dhe multidisiplinare. Ajo ka bashkëpunuar për shumë vite si gazetare e pavarur nëpër gazeta, platforma dhe me Sallone Kulturore Virtuale, në të cilën shkruan në gjuhët: italisht, anglisht dhe gjermanisht. Ajo është gjithashtu autore e botimeve të shumta, në të cilat përfshihen edhe dy romane.
Librat e saj janë të disponueshme në të gjitha kanalet e shpërndarjes së Amazon, duke përfshirë gjithashtu edhe libraritë.
...........................................................................
NË TY LE TË BRAKTISEM...
Në impulset e tua të dashurisë
le të braktisem
në përqafimin e trupave tanë
që njëri - tjetrin kërkojnë
si dallgët e detit në plazhin e tyre
dhe rrënjët e pemës së tokës së vet.
Le ta braktis veten në ty…
në oqeanin e ndjenjave tona
teksa duart e tua trupin tim kërkojnë
që turbulent dhe i butë të mirëpret
dhe duart e mia tek i yti
të pushtuar nga pasioni
së bashku me vibrimet e mia të lira
në hapësirën e pafund të universit tonë
të papërmbajtshëm të mbiquajtur Dashuri.
Le të braktisem në ty…
dëshirës tënde
aludim i rezistencës sime të dobët...
jehonës sime të frikës tënde
që në ajër zhduket...
Le ta braktis veten në ty…
tani dhe përgjithmonë.
Poezia “Në Ty le të braktisem” është botuar në vitin 2000 në Antologjinë Amerikane "Etchings - Gdhendje" e dhënë në SHBA në vitin 2000 e vlerësuar me Çmimin "Përmendje Nderimi", dhe në vitin 2001, përsëri në SHBA, nga Iliad Press dhe Regjistri Kombëtar i Autorëve me Presidentin Çmimi i Ekselencës Letrare “Ovacione”, (d.m.th. Mirënjohje nga Presidenti për Ekselencë Letrare).
NATË DASHURIE
Hija e mbrëmjes lehtë ra mbi dhomë
teksa gishti yt profilin tim ndiqte…
Nxehtësia e zjarrit trupat tonë ndriçoi
që papritur njësh u bënë…
Nxehtësia e flakës ngjalli
ndjenjat e pasionit tonë sensual
të buta por edhe të egra.
Luftërat, armëpushimet, tërheqjet strategjike dhe kompromiset e dhimbshme
ndër shekuj lëvizjen e paepur përfytyruan
të përhershme, universale…
Ritmi i trupave tonë të djersitur,
të ethshëm, të etur
gjithë natën tē dashuruar mbetën…
Ndërsa uragani i pasionit shpërthente
pandërprerë mbi ne
qetësia stuhinë pasoi
dhe një oaz paqeje
në plazhin e Karaibeve
i largët, i izoluar, kënaqësisht
mes çarçafëve na priste.
Dhe gishti im profilin tënd filloi të ndiqte ndërsa uragani i sapo rënë në gjumë
papritur nga thellësitë e oqeanit u shfaq
u rikthye për të na përmbytur
duke lagur tronditshëm
trupat tanë të pambrojtur
deri në dritën e parë të agimit…
(Poezi e botuar në Antologji të ndryshme Amerikane e vlerësuar me çmimin
"Përmendje Nderi")
TERR
Terri ra tek të gjithë ato
dhe Zoti i braktisi në marrëzinë e tyre të ligë. Ftohtësia e zemrave të tyre na pushtoi
duke na gozhduar në një shtyllë torture
edhe pse e dinin që të pafajshëm ishim
dëshiruan fallcitetin të besonin.
Dhe ndonëse nga dashuria u tejngopëm
të pastër si pëllumbat ishim
na vranë pa mëshirë.
Nga dhimbja ulëritëm
dhe kërkuam mirëkuptim
por rreth nesh vetëm shkretëtirë.
Me ndërgjegjen e tyre të damkosur
nga një hekur i nxehtë
ata qeshën me ne dhe çiltërsinë tonë
duke shijuar vuajtjet tona.
Të përgjakur qorrazi
në hapësirën boshe u endëm...
Drita nuk ishte më dritë
dhe as errësira më errësirë.
Të shkatërruar dhe me dorën në zemër
Ty të thirrëm për ndihmë o Atë
dhe Ti nga vendbanimi yt lart në qiell klithe.
Vajtimin tonë të dhimbshëm dëgjove
dhe me shumë dashuri na ndihmove.
Zbrite për të vënë në vend drejtësinë Tënde dhe… terri përsëri mbi to ra!
(Poezi e botuar në antologji të ndryshme amerikane e vlerësuar me shumë Çmime: Përmendje Nderi")
......................................................................
Maria Teresa De Donato (Biografia)
Romana di nascita, dopo aver studiato lingue straniere e giornalismo in Italia, Maria Teresa De Donato si è trasferita negli USA dove vive da oltre 28 anni e ha ultimato i suoi studi giornalistici presso l’American College of Journalism e conseguito cum laude il Dottorato di Ricerca in Salute Olistica presso Global College of Natural Medicine. Scrittrice eclettica, olistica e multidisciplinare collabora da anni come giornalista freelance con testate giornalistiche, con blog e con Salotti Culturali Virtuali scrivendo in italiano, inglese e tedesco. Inoltre le è anche autrice di numerose pubblicazioni, tra cui due romanzi.
I suoi libri sono disponibili su tutti i canali di distribuzione Amazon, librerie incluse anche.
........................................................
ABBANDONARMI A TE …
Abbandonarmi a tuoi amorosi slanci
Nell’ abbraccio dei nostri corpi
Che si cercano l’ un l’ altro
Come le onde del mare la loro spiaggia
E le radici dell’ albero la propria terra.
Abbandonarmi a te…
All’ oceano dei nostri sensi…
Mentre le tue mani cercano il mio corpo
che tumultuoso e morbido ti accoglie
e le mie mani il tuo
che travolto dalla passione
insieme al mio libero vibra
nello spazio infinito
del nostro incontenibile universo
chiamato Amore.
Abbandonarmi a te…
alla tua brama l’accenno
ad una mia debole resistenza…
alla mia l’eco dei tuoi timori svaniti nel nulla.
Abbandonarmi a te…
ora e per sempre.
“Oceano di Sensi” è poesia pubblicata nel 2000 nell’Antologia Americana "Etchings - Incisioni", premiata negli USA nel 2000 con Menzione D’Onore e nel 2001, sempre negli USA, dalla Iliad Press e dal National Authors Registry con il President’s Award of Literary Excellence “Ovations” (ossia il Riconoscimento del Presidente per l’Eccellenza Letteraria).
NOTTE D’AMORE
L’ombra della sera calò dolcemente nella stanza
Mentre il tuo dito seguiva il mio profilo…
Il fuoco del camino illuminò i nostri corpi
D’improvviso divenuti uno…
Il calore della fiamma attizzò l’impeto
Della nostra sensuale, tenera e pur selvaggia passione.
Guerre, armistizi, ritirate strategiche e sofferti compromessi
Prefigurarono nei secoli quel nostro
Inesorabile, perpetuo, universale movimento…
Il ritmo dei nostri corpi
Sudati, palpitanti, bramosi
Incalzò tutta la notte…
Mentre l’uragano della passione si abbatteva
Incessantemente su di noi.
La quiete seguì la tempesta
Ed un’oasi di pace, una spiaggia caraibica
Lontana, isolata, appagante
Ci accolse tra le lenzuola.
Ed il mio dito iniziò a seguire il tuo profilo…
Mentre l’uragano appena assopito
Riemergendo improvvisamente dalle profondità oceaniche
Tornò ad inondarci sconvolgendo i nostri corpi indifesi
Fino alle prime luci del mattino…
(Poesia pubblicata in varie Antologie Americane con Menzione d’Onore)
TENEBRE
Tenebre scesero su tutti loro
e Dio stesso li abbandonò alla loro malvagia follia.
Il gelo del loro cuore ci sopraffece
inchiodandoci ad un palo di tortura.
Pur sapendoci innocenti
vollero credere la falsità.
E benché traboccassimo d’amore
e fossimo puri come colombe
ci lapidarono senza pietà.
Urlammo di dolore ed implorammo comprensione
ma intorno a noi solo il deserto.
Con la loro coscienza marchiata da un ferro rovente
risero di noi e del nostro candore
godendo della nostra sofferenza.
Sanguinanti brancolammo nello spazio vuoto…
La luce non era più luce né il buio più buio.
Strazianti e con il cuore in mano
invocammo aiuto a Te, o Padre
e Tu dall’alto della Tua dimora ruggisti.
Udisti il nostro penoso lamento e amorevolmente ci soccorresti.
Scendesti per rendere la Tua giustizia
e… tenebre scesero di nuovo su di loro.
(Poesia pubblicata in varie antologie americane con Menzione d’Onore)
Nell’ abbraccio dei nostri corpi
Che si cercano l’ un l’ altro
Come le onde del mare la loro spiaggia
E le radici dell’ albero la propria terra.
Abbandonarmi a te…
All’ oceano dei nostri sensi…
Mentre le tue mani cercano il mio corpo
che tumultuoso e morbido ti accoglie
e le mie mani il tuo
che travolto dalla passione
insieme al mio libero vibra
nello spazio infinito
del nostro incontenibile universo
chiamato Amore.
Abbandonarmi a te…
alla tua brama l’accenno
ad una mia debole resistenza…
alla mia l’eco dei tuoi timori svaniti nel nulla.
Abbandonarmi a te…
ora e per sempre.
“Oceano di Sensi” è poesia pubblicata nel 2000 nell’Antologia Americana "Etchings - Incisioni", premiata negli USA nel 2000 con Menzione D’Onore e nel 2001, sempre negli USA, dalla Iliad Press e dal National Authors Registry con il President’s Award of Literary Excellence “Ovations” (ossia il Riconoscimento del Presidente per l’Eccellenza Letteraria).
NOTTE D’AMORE
L’ombra della sera calò dolcemente nella stanza
Mentre il tuo dito seguiva il mio profilo…
Il fuoco del camino illuminò i nostri corpi
D’improvviso divenuti uno…
Il calore della fiamma attizzò l’impeto
Della nostra sensuale, tenera e pur selvaggia passione.
Guerre, armistizi, ritirate strategiche e sofferti compromessi
Prefigurarono nei secoli quel nostro
Inesorabile, perpetuo, universale movimento…
Il ritmo dei nostri corpi
Sudati, palpitanti, bramosi
Incalzò tutta la notte…
Mentre l’uragano della passione si abbatteva
Incessantemente su di noi.
La quiete seguì la tempesta
Ed un’oasi di pace, una spiaggia caraibica
Lontana, isolata, appagante
Ci accolse tra le lenzuola.
Ed il mio dito iniziò a seguire il tuo profilo…
Mentre l’uragano appena assopito
Riemergendo improvvisamente dalle profondità oceaniche
Tornò ad inondarci sconvolgendo i nostri corpi indifesi
Fino alle prime luci del mattino…
(Poesia pubblicata in varie Antologie Americane con Menzione d’Onore)
TENEBRE
Tenebre scesero su tutti loro
e Dio stesso li abbandonò alla loro malvagia follia.
Il gelo del loro cuore ci sopraffece
inchiodandoci ad un palo di tortura.
Pur sapendoci innocenti
vollero credere la falsità.
E benché traboccassimo d’amore
e fossimo puri come colombe
ci lapidarono senza pietà.
Urlammo di dolore ed implorammo comprensione
ma intorno a noi solo il deserto.
Con la loro coscienza marchiata da un ferro rovente
risero di noi e del nostro candore
godendo della nostra sofferenza.
Sanguinanti brancolammo nello spazio vuoto…
La luce non era più luce né il buio più buio.
Strazianti e con il cuore in mano
invocammo aiuto a Te, o Padre
e Tu dall’alto della Tua dimora ruggisti.
Udisti il nostro penoso lamento e amorevolmente ci soccorresti.
Scendesti per rendere la Tua giustizia
e… tenebre scesero di nuovo su di loro.
(Poesia pubblicata in varie antologie americane con Menzione d’Onore)
Përgatiti Angela Kosta shkrimtare, poete, përkthyese, publiciste
dhe Zv. Drejtore & Zv. Kryeredaktore në Albania Press.
