Liri Petro Sota (Poezi të ruajtura nga Përparim Hysi)

Që mos të tronditem,kur shkruaj këtë varg
Sot është SHËN VALENTIN,kam ardhur tek varri
Loti prapë i nxehtë më bie nga malli.
Ke parë,që,së pari,ndieva xhelozi
SE unë tani jam ti dhe ti gjithmonë unë
Nga malli e dhimbja më zuri me shkumë.
Sa dhimbje ndiej për ty! Si ta shtyj jetën?
Je gjysma ime dhe më s'jam e plotë
Vallë,tani që flas,ma ndien dhimbjen dot?!!!
* ALEKSANDËR BACKA mësues letërsie,bashkëshorti i LIRI SOTËS,është ndarë nga jeta
Ndërsa unë në ballkon shkruaj poezi.
Unë,ndërkaq,mundohem të ndreqë vargun.
Ndërsa punon,ti ndien kënaqësi
Dhe e tregon tek thuaj një melodi
Ndërsa shkruaj, të ndjek me sy
Fare pakuptuar,hyre në poezi.
Kur je vetëm,as zjarri nuk të ngrohë
Fatin e të vetmit askush nuk e do
I vetëm,i plotë nuk ndjehet as gëzimi
Si mal mbi supe,të vetmit i rri hidhërimi.
Si natë kthehet çdo ditë,nëse i vetëm jeton.
Për vete,kurrë nuk dua të jetoj vetëm
Është i mjerë dhe fatkeq,kush vetëm e shkon jetën.
Se i vetëm,po jetove,dukesh si ulok.
Sado nuk jam bestyte,por kam dhe pakëz frikë
SE ndodhin,siç dihet edhe aksidente
Në ndodhtë kështu me mua(epo s'jam e vetme)
-Larg burrit tim,mua dheu nuk më tret.
Një foton time aty,jashtë qivurit
Kurse shpirti im,aty:pranë shpirtit të burrit.
Herë i varfër,por shpirtqëruar.
Herë punëtor dhe herë"dembel"
Herë"sherrëxhi" dhe herë rebel
Por i nrohtë siç është dhe dielli
Kush,veç teje,more BLEDI?
Zemërgjerë si oqean
Sa dashuri në zemër mban.
Ndaj e shkruaj këtë poezi
Për ty,BLEDI,"arapçi".
Kur pemët mbetën pa fletë
Erdhe si gëzim e jehonë
Që kumboi dhe shtëpinë tonë e mbushe me jetë.
Buzëqeshja s'të ndahet nga buza,kurrë
Çdo rrobë që vesh si e prerë pas trupit
Dhe kurrë nuk t'u nda një ndroje si prej turpit.
Si ç'është i kthiellët një qiell pa re
Dhe u bëre për familjen tonë vlerë e shtuar
Ndaj ne të duam dhe kemi përse?
Nuk e di a arrij dot të shkruaj për ty mirë
Moj INES,mos vallë qumësht zanash ke pirë?
Shkruaj kështu dhe vargu nuk më duket i mjaftë
Se vallë a arri të tregoj buzëqeshjen tënde të mjaltë?
Kur i bie violës,ti kthehesh në sirenë
Stuhi duartrokitjesh sa del në skenë.
Pastaj viola përhap fllad mibushur melodi
Në notat e muzikës shndrrohesh në"magji"
Skena e gjithë llamburit plot dritë
Kush të pa ty në koncert dhe nuk u mahnit?