Teuta Anif Muji me vargjet e saj shqi-italisht

Teuta Anif Muji me vargjet e saj shqi-italisht
TEUTA ANIF MUJI ME VARGJET E SAJ NË SHQIP DHE ITALISHT TË PËRKTHYERA NGA ANGELA KOSTA
 
Sot sjellim për lexuesit në Orfeu.al poeten kosovare Teuta Anif Muji lindur më 1995 në Prizren. Teuta ka studiuar për Drejtësi, Fakulteti Juridik në Universitetin " Ukshin Hoti" në Prizren. Ajo është Anëtare e Shoqatës “Lidhja e Shkrimtarëve të Kosovës”, si edhe Anëtare e Shoqatës Për kulturë dhe Art “Fidani” në Prizren. E rritur në frymën e babait Anif Muji, dikur mësues dhe Drejtor shkolle në vendlindjen Struzhe, tashmë Dëshmor i Kombit, Teuta trashëgoi prej familjes dashurinë për shkollimin dhe për Atdheun ndaj ajo po lë gjurmë si poete dhe krijuese e artit të shkrimit. Me krijimet poetike ka filluar që e vogël dhe deri më tani ka botuar dy vëllime librash me poezi: "Atij Çfarë t'i Dhuroj" dhe “Melodi në heshtje". Dhjetorin e vitit të kaluar, Teuta u shpall Laureat i vitit 2023 nga Drejtoria e Kulturës Rinisë dhe Sporteve (Komuna Prizren).

GRUAS SË DËSHMORIT ​ 

Kushtojani një ditë asaj 
që fjongon e bardhë
E zëvendësoi me shaminë 
kuq e zi 

Kushtojani nënës, asaj 
që i mbetën duart në gji. 
Kushtojani asaj shtojzovalleje 
që bjeshkët mbi supe do t'i mbartë
e diell nuk do të shohë me sy 

Nëna ajo pra që me gjirin melhem 
mëkoi trimin e maleve 
për t’i dalë zot kullës së gjyshit. 

Ajo që me uratën e dritës 
u dogj nëpër kohërat barbare 
vetëm e vetëm që 
e ardhmja të ndriçonte

A nuk është ajo heroinë e kohërave
që dhimbjen në shpirt përjetoi?

Dhe sot kur i këndojmë lavdisë 
të kremtojmë edhe një ditë 
se nuk është tepër 
Një ditë feste 
për nënat shamizeza 
Atyre që mbetën 
simbol i krenarisë...

PA FJALË... PA ZË... PA ARSYE 

Ekziston një shikim 
Që thumbon 
Më shumë se një britmë 
Që buçet sa malet
E ndez zjarret 
Pa fjalë... Pa zë... Pa arsye 
Veç një shikim!

SOT... NESËR 

Era tek fryn 
Çan kufijtë 
E mallit tim 
Si vullkan do të shpërtheja
Për atë të shkretin përqafim 

Çalon...
Sikur ecja nëpër kalldrëme 
Mëria në ty 
Sot... nesër... të pres...

MELODI PA ZË 

Melodi pa zë 
Është vargu im 
Që më ngec në fyt
E s’merr jetë 
Që shtjellohet 
Valëvitet, t'kurret 
Rritet, përsëritet, mendohet 
Herë shkruhet
Herë harrohet 
Herë hesht 
N’sirtar qëndron 
Herë merr jetë 
E fort kumbon.
...........................................................
TEUTA ANIF MUJI CON I SUOI VERSI IN LINGUA ITALIANA

Oggi portiamo ai lettori la poetessa kosovara Teuta Anif Muji nata nel 1995 a Prizren (Kosovo). Ha studiato e si è laurata in giurisprudenza preso l'Università "Ukshin Hoti" (Prizren). Teuta è Membro dell'Associazione Degli Scrittori del Kosovo nonché Membro dell'Associazione Per La Cultura e l'Arte "Fidani" a Prizren (Kosovo).
Cresciuta con lo spirito della figura del padre Anif Muji, un tempo professore e Preside della scuola nel suo paese nativo Struzhe, ora Martire della Nazione, Teuta ha ereditato dalla famiglia l'amore per i studi e per la Patria perciò sta  lasciando il segno come poetessa e creatrice nell'arte della scrittura. Lei iniziò a scrivere sin da piccola e fin'ora ha pubblicato due libri di poesie: "A Lui Cosa Donargli" e "Melodia Silenziosa." Lo scorso dicembre, Teuta è stata dichiarata “La miglior Letteraria del 2023” premio assegnato dalla Direzione della Cultura, Della Gioventù e dello Sport dal Comune di Prizren (Kosovo)

ALLA MOGLIE DEL MARTIRE

Dedicate una giornata, a Colei
che il fiocco bianco
con la bandana rossa e nera sostituì.

Dedicala alla Madre, a Colei
che le mani al seno le rimasero.

Dedicatela a quella Fata
che le montagne sulle spalle porterà
e il sole più vedere non vorrà.

Alla Madre, Colei che con il suo seno
il valoroso dei monti allattò
per proteggere la casa di suo nonno.
A quella casa che in piena luce
durante ai tempi barbari fu bruciata
solamente che il futuro brillasse.

Non fosse Lei l'eroina
che con l'andare dei tempi
il dolore nell'anima visse?

E oggi quando alla gloria cantiamo
pure un altro giorno celebriamo
poiché non è troppo
una giornata di festa
per le madri con la bandana nera.

A Coloro che
simbolo d'orgoglio rimasero.

SENZA PAROLE... SENZA VOCE... SENZA RAGIONE

C'è uno sguardo
che stuzzica
più di un urlo pure
o frastuono quanto i monti
e accende i fuochi
senza parole, senza voce, senza ragione
con uno sguardo solo!

OGGI... DOMANI

Mentre il vento soffia
i confini della mia nostalgia spacca
Come un vulcano erutterei
per quell'abbraccio tanto desiderato.

Zoppico...

come se stessi camminando sul selciato
con il rancore per te
oggi... domani... ti aspetto...

MELODIA SENZA VOCE

Melodia silenziosa
è il mio verso
che in gola mi rimane
e vita non prende.

Si elabora, si sventola, si rannicchia
cresce, si ripete, pensa,
a volte si scrive
a volte si dimentica
a volte tace
nel cassetto rimane.
A volte riprende vita
e forte suona.

-Përgatiti dhe përktheu Angela Kosta Akademike, shkrimtare, poete, eseiste, kritike letrare, redaktore, promovuese, gazetare
-Preparato e tradotto in italiano da Angela Kosta Accademica scrittrice, poetessa, saggista, critica letteraria, redattrice, traduttrice, giornalista