ELDINA AGO lindi në Berat në vitin 1989 dhe jeton në Itali prej 25 vjetësh. E apasionuar pas të shkruarit qysh në moshë të re, në vitin 2004, u shpall një ndër ndër finalistët në një konkurs poezie në provincën e Sienës, në nderim të Mario Luzit. Ka mbaruar Universitetin në degën Gjuhë dhe Letërsi të Huaj në Universitetin e Bergamos dhe aktualisht jeton në Komo, ku punon si mësuese në një shkollë fillore.
VJEN NATA
Ti je lot
që mbaj në krahët e mi
kur papritur vjen nata
je heshtje lirie
mbi qerpikët e mbyllur
kur hëna dalëngadalë
buzëqesh
me veshjen e saj të bardhë
dhe zbulon degët e pemëve
përgjatë rrugëve të vdekura
largon ëndrrat
nga buzët e mia
fik rrezet e fundit të ditës
që lundron në kujtimet pa ngjyra
dhe vjen papritur ky çast
kur në dimrin e syve të mi
pëshpërima jote e zbehtë
merr flakë dhe përhapet
nëper cicërimat e zogjve
në fluturimin e tyre te fundit
pa kthim
****
IN MEMORIAM
Një orkestër e lashtë
shuhet në qjellin gri
heshtin tamburët
mbi qerpikët e zinj
unë te marr dorën
si dikur
dhe në kujtimet e zbehta
sytë e tu
rikthehen tek unë
përgjithmonë
shtrëngoj botën
në duart e lodhura
në duart e vdekura
plot mallëngjim
dhe rrjedh shiu
mbi sytë e mi
si dimri kur më le
të heshtur në vetmi
një pemë e blertë
atje poshtë
më tregon krenare
frutat e saj
jo
të ëmbla më nuk janë
në duart e forta
të vogla si hëna
unë kërkoj fjalët
të marra nga era
në ato fjalë je Ti,
jam unë
vallë një rrugicë,
vallë një qytet
i ka gjetur,
a i ka dëgjuar
apo kurrë?
ah, sa dhimbje
në eshtrat e zëmrës time
ti më vëzhgon nga Qielli
unë dergjem në vajtime
por unë e di
Ti je këtu
në sytë e mi
më buzëqesh
e mbi buzët e tua
unë ndjej lirinë.
Përgatiti: Irma Kurti