Neviana Shehi - KUJTIMI ME EMËR ULLIRI (poezi)

Neviana Shehi - KUJTIMI ME EMËR ULLIRI (poezi)
KUJTIMI ME EMËR ULLIRI
 
Një pyll ullinjsh mbi faqet e një kodre
çdo trung me shtresime vitesh dhe shekujsh
me shtresime ngjarjesh dhe zëra legjendarë
me balada e këngë që i bënë ballë kohës
 
Dikur nën kurorat e tyre janë ulur edhe perënditë
të shenjtë dhe madhështor si vetë emri i tyre
 
Zbritnin nga Olimpi
për t’u shplodhur disi
duke u përkundur në degët e tyre
 
Jam ulur dhe unë
në vendin ku uleshin dikur perënditë
me një mantel të kuq prej kureshtareje
prek trungjet dhe lexoj ditarët e tyre
 
Çdo degë është një ngjarje
çdo zgavër trungu një plagë shpate
 
Ullinj të lashtë mbi faqet e kësaj kodre
ndër shekuj keni parë romakë
grekë
sllavë
dhe kryqtarë
dhe mesnata klithmash
vdekjesh gjithfarë
e prapëseprapë ju mbetët
 
Barbarët vinin për t’u tretur me mjegullat
ndërsa ju për të mbetur
madhështore dhe të lashtë
kështu siç jeni
 
Lëvizi përreth jush dhe nuk ndiej të ngopur
brenda jush flenë imazhet
dhe portretet e të parëve të mi
stërgjyshi
gjyshi
dhe gjithë fisi
 
Nesër brenda jush do të hyj dhe kujtimi im
kujtimi im i shndërruar në emër ulliri
ullinj të vendlindjes me fytyrë prej njeriu
 
Për ju s’ka vetëm të nesërme
për ju ka vetëm përjetësi...