Natasha Limaj
Si pika mbarsur te retë…
Nëpër faqe rrokulliset.
Rrezik se cepbuza digjet!…
Lart e poshtë , aty vërtitem…
Po s’më patë ndonjëherë
Vlorës do të fryjë si erë!..
A – s dielli , s’e konkuron
J – etën tret për nën’e babë
Z – emrën balsam, i shëron
A – po në të “ rrallë “s’qëndron?!..
Unë të fik, ti ndizesh flakë…
Gjëmoj, shpërthej si tërmeti.
Shkarkoj një zemër poeti!…
Mos me mbllef, se më “përdhos“. ..
As me flakadan në gji,
Mos më nxirr, se më bën “hi!…
O syri im “arrakat“…
Jo, se dua, më tërbojnë,
“ Plehrat “ grumbull nën fasadë!…
Vapën ” çjerr ” me cërr-en time…
Thua , të jem violinë,
Kur më mbysni me klikime?!..
Më thoni me dorë në zemër ,
U pëlqen cërr-cërr-ja ime???…
Apo pa “ dëgjuar “ fare,
Si luspa peshku pëlqime?!…
Jam e ëmbël si koshere…
Ç’ka se majhoshe nga jashtë
Të më shtrydhësh kulloj mjaltë!..
Me përçmim, mos më shih mua!
Çikë beqare jam dhe unë,
Për sa s’kam “ burrë“, nuk jam grua!…
E lakoj, përshtat si dua …
Po u ftoh shumë e vështirë
Mbi të, të bëj çfarë të dua!..
Fli, me thanë…
Lermë! E “dënuar“ jam.
Më hedh vargu havadan!..
Ndizu! Flakërou për flamur Lirie.
Hajdeni t’ia themi…


Moderator 