Boltayeva Munavvar - biografia dhe vargje (shqipëroi Angela Kosta)
Moderator 
VARGJET E POETES BOLTAYEVA MUNNAVAR NË DYGJUHËSH TË PËRKTHYERA NGA ANGELA KOSTA
Sot sjellim për lexuesit vargjet e poetes nga Uzbekistan Boltayeva Munavvar.
BOLTAYEVA MUNAVVAR ka lindur në Surkhandarya në Republikën e Uzbekistanit. Ajo ka botuar në 5 libra me poezi, dhe është autore bashkë me poetë të tjerë e antologjive ndërkombëtare në: Amerikë, Argjentinë, Egjipt, Ekuador, Bullgari, Indi, Kinë, Britani të Madhe, Indonezi, Kolumbi, Spanjë, Malajzi, Turqi, Kore, Singapor. Ajo është pjesëmarrëse në më shumë se 90 Konferenca Ndërkombëtare Letrare dhe përfaqësuese si Ambasadore e Kulturës e më shumë se 50 vendeve ndërkombëtare. Ajo ështē gjithashtu Nënkryetare e "Poética Universal Filial Uzbekistan". Këtë vit ajo u vlerësua me Çmimin e rëndësishëm "WIO GLOBAL WOMEN AWARD 2023", si dhe fituese e Çmimit "Mighty Pens 2023".
Kohët e fundit, duke përkthyer vargje nga Poetë të rinj në moshë, më ka bërë shumë përshtypje, forca e brendshme që del nga shpirti i këtyre të rinjve të cilët përfaqësojnë të ardhmen e planetit tonë Tokës. Kjo na jep besimin se ekziston ende një fije shprese, dhe se jo gjithçka humbet kotësisht në këtë botë mizore, ku kohët e fundit dominojnë vetëm shkatërrimet për shkak të luftërave, për të mos përmendur shkatërrimin e mjedisit, thithjen helmit nga natyra me mungesë të theksuar oksigjeni në mushkëri. Vetë Toka i paguan pasojat duke mos pasur më pemë të gjelbra, por vetëm ndërtesa të larta, rrokaqiej, objekte të shumta etj... Luksi i madh po na verbon, po na mahnit dhe njëkohësisht po na çorodit duke na shpënë në mjerimin total, edhe pse dëshirojmë ta kemi me çdo kusht këtë mirëqenie. E gjitha kjo po na shpie drejt rrënimit në çdo aspekt dhe sferë. Për sa i përket teknologjisë, edhe pse ka avancuar shumë, na mungon më kryesorja dhe thelbësorja: Paqja, vëllazëria, dinjiteti njerëzor. Ndeshemi me faktin se jemi bërë të huaj edhe karshi vetvetes. Me penën e saj, Munnavar i përshkruan me përpikmëri të gjitha këto duke kaptuar me kujdes çdo detaj. Thirrja e saj për të bashkuar njerëzit nga të 6 kontinentet duke i shtrënguar duart njëri - tjetrit, duke qëndruar kështu së bashku dhe të bashkuar sepse kjo do të thotë të kesh, të marrësh, të japësh më shumë forcë dhe në fund të arrish paqen, është vërtet e admirueshme. Alegoria që përdor poetja e re në moshë Monnavar për planetin tonë Tokë është mjaft befasuese dhe e ëmbël: qiejt blu do të bëhen kudo nëse Paqe do të ketë në botë. Nëpërmjet kësaj alegorie gjejmë brenda jo vetëm Paqen, por edhe një Botë të vezulluese, të pastër, pa sëmundje, pa urrejtje, pa luftë. Nëpërmjet metaforës "gjuha e vetme në botë" poetja rrëfen unitetin, përzemërsinë dhe dashurinë globale të vëllazërisë tokësore duke e mirëkuptuar njëri - tjetrin dhe të tjerët. "Ejani të këndojmë të gjithë bashkë" dedukton dëshirën e madhe, atë të të jetuarit në qetësi totale. Dhe nëse qeniet njerëzore do ta arrinin këtë, ne do ta përmbushnim detyrën tonë, përfundon poetja Monnavar, duke na kujtuar se të gjithë kemi detyrë dhe detyrim ta bëjmë këtë, jo vetëm me respekt për planetin tonë Tokë, por para së gjithash ndaj Vetvetes.
TOKA MËMË
Toka mëmë është planeti ynë
qielli blu që gjithkund kaltëron
nëse paqe ka në botë ...
Kurrë nuk duhet të jemi të trishtuar
por veç sytë duhet të na buzëqeshin
Të lumtur të ndjehemi gjithë
ku veç muzikë paqeje të dëgjohet.
Në të gjashtë kontinentet
ejani sot le të këndojmë së bashku
në gjuhën e mbarë botës.
Mbizotëron ndjenja e paqes
në zemrën e të gjithëve.
Më jep një dorë mikja ime e dashur!
Kur jemi bashkë një forcë kemi.
E nëse qëndrojmë të gjithë bashkuar
detyrën tonë njerëzore kryejmë!
........................................................................
Oggi portiamo ai lettori una giovane poetessa da Uzbekistan.
Boltayeva Munavvar è nata a Surkhandarya, nella Repubblica dell'Uzbekistan. Fin'ora ha pubblicato cinque libri di poesie, ed è autrice insieme ad altri poeti di antologie internazionali in: America, Argentina, Egitto, Ecuador, Bulgaria, India, Cina, Gran Bretagna, Indonesia, Colombia, Spagna, Malesia, Turchia, Corea, Singapore. Munnavar ha partecipato a più di 90 Conferenze Letterarie Internazionali ed è Ambasciatrice della Cultura in più di 50 paesi internazionali. Inoltre lei è anche Vice Presidente della Filiale Poetica Universale dell'Uzbekistan. Quest'anno è stata insignita del premio "WIO Global Women Award 2023" e vincitrice del premio Mighty Pens Award 2023.
Ultimamente, traducendo giovanni poeti, rimango molto colpita dalla forza eterna che emerge dallo spirito di questi giovani che rappresentano il futurodel nostro pianeta Terra. Ciò ci dà la speranza che esiste ancora un filo di speranza e che non tutto sia perso invano in questo mondo crudele, dove negli ultimi tempi dominano solamente la distruzione a causa di guerre, per non parlare dello sfascio ambientale, della natura che assorbe e si avvelena senza avere più ossigeno ai polmoni. La Terra stessa ne paga le conseguenze non avendo più alberi verdeggianti ma solo palazzi alti, grattacieli, edifici ecc... L'enorme lusso ci sta accecando, ci sta sbalordendo, portandoci così in totale miseria, pur bramando ad averlo questo lusso a tutti costi. Codesto ci sta portando alla rovina in ogni sfera. Per quanto la tecnologia sia andata avanti, ci manca la cosa essenziale: la Pace, la fratellanza, la dignità umana. Siamo diventati estranei persino a noi stessi. Munnavar descrive metocolosimante tutto ciò con la sua penna, catturando attentamente ogni detaio. Il suo richiamo nel unire le persone da tutti i 6 continenti dandosi la mano uno all'altra, rimanendo così insieme e uniti perché ciò significherebbe avere, ricevere, dare più forza raggiungendo alla fine la pace, è davvero ammirevole. Molto sorprendente e dolce l'allegoria che la giovane Monnavar usa a proposito del nostro pianeta terra: cielo azzurro dappertutto diventerà, se c'è Pace nel mondo. In questa allegoria troviamo dentro non solo la Pace, ma anche un mondo luminoso, pulito, senza malattie, senza odio, senza guerra. Tramite la similitudine "unica lingua nel mondo" la giovane poetessa riporta la compressione, l'affetto e l'amore globale della fratellanza terrestre capirsi e comprendersi tra loro. "Venite a cantare tutti insieme" deduce l'enorme desiderio, quello di vivere nella totale serenità. E se l'essere umano traguardasse riscontrando questo, avremmo compiuto il nostro dovere conclude la giovane poetessa Monnavar, ricordandoci che abbiamo Tutti il compito e il dovere per farlo, non solo nel rispetto del nostro pianeta Terra, ma prima di tutto verso noi stessi.
MADRE TERRA
La terra Madre è il nostro pianeta.
Cielo azzurro dappertutto diventerà
Se c'è Pace nel Mondo...
Mai dovremmo essere tristi.
i nostri occhi solamente sorridere dovrebbero
Tutti felici sentirsi
Dove solo musica per la Pace si sentisse.
Da tutti e sei i continenti
Venite a cantare insieme oggi.
all'unica lingua del mondo.
Domina la sensazione della Pace
nel cuore di Tutti.
Dammi una mano, mia cara amica
se stiamo insieme una forza avremmo.
E se Tutti uniti restiamo
Il nostro dovere umano ultimiamo.
Përgatiti dhe përktheu Angela Kosta Akademike, poete, shkrimtare, përkthyese, eseiste, gazetare.
Preparato e tradotto da Angela Kosta Accademica, scrittrice, poetessa, saggista e giornalista.
Sot sjellim për lexuesit vargjet e poetes nga Uzbekistan Boltayeva Munavvar.
BOLTAYEVA MUNAVVAR ka lindur në Surkhandarya në Republikën e Uzbekistanit. Ajo ka botuar në 5 libra me poezi, dhe është autore bashkë me poetë të tjerë e antologjive ndërkombëtare në: Amerikë, Argjentinë, Egjipt, Ekuador, Bullgari, Indi, Kinë, Britani të Madhe, Indonezi, Kolumbi, Spanjë, Malajzi, Turqi, Kore, Singapor. Ajo është pjesëmarrëse në më shumë se 90 Konferenca Ndërkombëtare Letrare dhe përfaqësuese si Ambasadore e Kulturës e më shumë se 50 vendeve ndërkombëtare. Ajo ështē gjithashtu Nënkryetare e "Poética Universal Filial Uzbekistan". Këtë vit ajo u vlerësua me Çmimin e rëndësishëm "WIO GLOBAL WOMEN AWARD 2023", si dhe fituese e Çmimit "Mighty Pens 2023".
Kohët e fundit, duke përkthyer vargje nga Poetë të rinj në moshë, më ka bërë shumë përshtypje, forca e brendshme që del nga shpirti i këtyre të rinjve të cilët përfaqësojnë të ardhmen e planetit tonë Tokës. Kjo na jep besimin se ekziston ende një fije shprese, dhe se jo gjithçka humbet kotësisht në këtë botë mizore, ku kohët e fundit dominojnë vetëm shkatërrimet për shkak të luftërave, për të mos përmendur shkatërrimin e mjedisit, thithjen helmit nga natyra me mungesë të theksuar oksigjeni në mushkëri. Vetë Toka i paguan pasojat duke mos pasur më pemë të gjelbra, por vetëm ndërtesa të larta, rrokaqiej, objekte të shumta etj... Luksi i madh po na verbon, po na mahnit dhe njëkohësisht po na çorodit duke na shpënë në mjerimin total, edhe pse dëshirojmë ta kemi me çdo kusht këtë mirëqenie. E gjitha kjo po na shpie drejt rrënimit në çdo aspekt dhe sferë. Për sa i përket teknologjisë, edhe pse ka avancuar shumë, na mungon më kryesorja dhe thelbësorja: Paqja, vëllazëria, dinjiteti njerëzor. Ndeshemi me faktin se jemi bërë të huaj edhe karshi vetvetes. Me penën e saj, Munnavar i përshkruan me përpikmëri të gjitha këto duke kaptuar me kujdes çdo detaj. Thirrja e saj për të bashkuar njerëzit nga të 6 kontinentet duke i shtrënguar duart njëri - tjetrit, duke qëndruar kështu së bashku dhe të bashkuar sepse kjo do të thotë të kesh, të marrësh, të japësh më shumë forcë dhe në fund të arrish paqen, është vërtet e admirueshme. Alegoria që përdor poetja e re në moshë Monnavar për planetin tonë Tokë është mjaft befasuese dhe e ëmbël: qiejt blu do të bëhen kudo nëse Paqe do të ketë në botë. Nëpërmjet kësaj alegorie gjejmë brenda jo vetëm Paqen, por edhe një Botë të vezulluese, të pastër, pa sëmundje, pa urrejtje, pa luftë. Nëpërmjet metaforës "gjuha e vetme në botë" poetja rrëfen unitetin, përzemërsinë dhe dashurinë globale të vëllazërisë tokësore duke e mirëkuptuar njëri - tjetrin dhe të tjerët. "Ejani të këndojmë të gjithë bashkë" dedukton dëshirën e madhe, atë të të jetuarit në qetësi totale. Dhe nëse qeniet njerëzore do ta arrinin këtë, ne do ta përmbushnim detyrën tonë, përfundon poetja Monnavar, duke na kujtuar se të gjithë kemi detyrë dhe detyrim ta bëjmë këtë, jo vetëm me respekt për planetin tonë Tokë, por para së gjithash ndaj Vetvetes.
TOKA MËMË
Toka mëmë është planeti ynë
qielli blu që gjithkund kaltëron
nëse paqe ka në botë ...
Kurrë nuk duhet të jemi të trishtuar
por veç sytë duhet të na buzëqeshin
Të lumtur të ndjehemi gjithë
ku veç muzikë paqeje të dëgjohet.
Në të gjashtë kontinentet
ejani sot le të këndojmë së bashku
në gjuhën e mbarë botës.
Mbizotëron ndjenja e paqes
në zemrën e të gjithëve.
Më jep një dorë mikja ime e dashur!
Kur jemi bashkë një forcë kemi.
E nëse qëndrojmë të gjithë bashkuar
detyrën tonë njerëzore kryejmë!
........................................................................
Oggi portiamo ai lettori una giovane poetessa da Uzbekistan.
Boltayeva Munavvar è nata a Surkhandarya, nella Repubblica dell'Uzbekistan. Fin'ora ha pubblicato cinque libri di poesie, ed è autrice insieme ad altri poeti di antologie internazionali in: America, Argentina, Egitto, Ecuador, Bulgaria, India, Cina, Gran Bretagna, Indonesia, Colombia, Spagna, Malesia, Turchia, Corea, Singapore. Munnavar ha partecipato a più di 90 Conferenze Letterarie Internazionali ed è Ambasciatrice della Cultura in più di 50 paesi internazionali. Inoltre lei è anche Vice Presidente della Filiale Poetica Universale dell'Uzbekistan. Quest'anno è stata insignita del premio "WIO Global Women Award 2023" e vincitrice del premio Mighty Pens Award 2023.
Ultimamente, traducendo giovanni poeti, rimango molto colpita dalla forza eterna che emerge dallo spirito di questi giovani che rappresentano il futurodel nostro pianeta Terra. Ciò ci dà la speranza che esiste ancora un filo di speranza e che non tutto sia perso invano in questo mondo crudele, dove negli ultimi tempi dominano solamente la distruzione a causa di guerre, per non parlare dello sfascio ambientale, della natura che assorbe e si avvelena senza avere più ossigeno ai polmoni. La Terra stessa ne paga le conseguenze non avendo più alberi verdeggianti ma solo palazzi alti, grattacieli, edifici ecc... L'enorme lusso ci sta accecando, ci sta sbalordendo, portandoci così in totale miseria, pur bramando ad averlo questo lusso a tutti costi. Codesto ci sta portando alla rovina in ogni sfera. Per quanto la tecnologia sia andata avanti, ci manca la cosa essenziale: la Pace, la fratellanza, la dignità umana. Siamo diventati estranei persino a noi stessi. Munnavar descrive metocolosimante tutto ciò con la sua penna, catturando attentamente ogni detaio. Il suo richiamo nel unire le persone da tutti i 6 continenti dandosi la mano uno all'altra, rimanendo così insieme e uniti perché ciò significherebbe avere, ricevere, dare più forza raggiungendo alla fine la pace, è davvero ammirevole. Molto sorprendente e dolce l'allegoria che la giovane Monnavar usa a proposito del nostro pianeta terra: cielo azzurro dappertutto diventerà, se c'è Pace nel mondo. In questa allegoria troviamo dentro non solo la Pace, ma anche un mondo luminoso, pulito, senza malattie, senza odio, senza guerra. Tramite la similitudine "unica lingua nel mondo" la giovane poetessa riporta la compressione, l'affetto e l'amore globale della fratellanza terrestre capirsi e comprendersi tra loro. "Venite a cantare tutti insieme" deduce l'enorme desiderio, quello di vivere nella totale serenità. E se l'essere umano traguardasse riscontrando questo, avremmo compiuto il nostro dovere conclude la giovane poetessa Monnavar, ricordandoci che abbiamo Tutti il compito e il dovere per farlo, non solo nel rispetto del nostro pianeta Terra, ma prima di tutto verso noi stessi.
MADRE TERRA
La terra Madre è il nostro pianeta.
Cielo azzurro dappertutto diventerà
Se c'è Pace nel Mondo...
Mai dovremmo essere tristi.
i nostri occhi solamente sorridere dovrebbero
Tutti felici sentirsi
Dove solo musica per la Pace si sentisse.
Da tutti e sei i continenti
Venite a cantare insieme oggi.
all'unica lingua del mondo.
Domina la sensazione della Pace
nel cuore di Tutti.
Dammi una mano, mia cara amica
se stiamo insieme una forza avremmo.
E se Tutti uniti restiamo
Il nostro dovere umano ultimiamo.
Përgatiti dhe përktheu Angela Kosta Akademike, poete, shkrimtare, përkthyese, eseiste, gazetare.
Preparato e tradotto da Angela Kosta Accademica, scrittrice, poetessa, saggista e giornalista.
