Rajmonda Qose Shkopi -Cikël poetik

Rajmonda Qose Shkopi -Cikël poetik
KUJTIMET PËRPËLITEN
 
Litarët e çeliktë të kujtimeve
që mbanin urën e takimeve tona, 
kanë filluar të ndryshken...
 
Mjegullës ,
davariten çaste,
fjalë , 
vargje,
 
Cikloni i erës së kohës i mbështjell 
 rreth vetes si fugë,
 i hedh mbi lumin e jetës .
 
Disa humbasin shtratit ,
Disa ngecin duke u përzierë me leshterikë
 e humbasin çdo fonemë,
 
Disa ndihmë kërkojnë
që të mbeten gjallë,
Përpëliten e përpëliten mbi valë.
 
QERPIKËVE TË KOHËS
 
Qëmton malli i largesës tënde
 në një prej dhomave të pendesës,
Qerpikëve të ngrirë të kohës .
 
I ftohti përplaset në xhamat e dritareve të shpirtit,
Trupi mardh
Ngrihen pikëpyetje nga vorbulla mendimesh,
 
Faji qëndron në ajër si stalagmit
Askush s'e pranoi nga ne
dhe ashtu mbeti
Varur nën qiellin e padukshëm të krenarisë.
 
Tani, kur bora shkriu 
dhe pranvera hodhi farën e lulëzimit,
Në një pjesë lëndine orvatet pendimi
me dorën mbledhur grusht ,
të vrasë kohën ,
që me dhëmbë i kafshoi rininë.
 
FUSTANI ME FLUTURA
 
Të hënave ma merr fustanin me flutura
ma pret fije- fije,
Të martave ia shpërndan hapësirës,
pa ditur as vetë 
se ku përfundojnë..
 
Ditëve të tjera 
kërkon e kërkon...
 
Të dielat i presim me padurim
Ti me thesin e mbushur me fluturat 
e gjetura,
Unë gatit prehrin.
 
Të gjitha ia qepim kryq fustanit
duke mbushur ditët e munguara
Në fund , pasi e vesh, më thua:
-A mungon ndonjëra?