Elisabetta Bonaparte, Biografi dhe cikël poetik (shqip-italisht)
Moderator 
ANGELA KOSTA PËRKTHEN CIKLIN POETIK TË AUTORES ITALIANE ELISABETTA BONAPARTE
Elisabetta Bonaparte përfundoi Liceun Klasik në Locri (RC - Itali) dhe më pas u diplomua në Juridik në Universitetin e Studimeve në Reggio Calabria. Pasioni i saj për poezinë është konkretizuar nga një krijimtari letrare mjaft domethënëse, e karakterizuar nga një gjuhë e rafinuar dhe ndjeshmëri të thellë ndaj temave ekzistenciale dhe natyrore.
Në vitin 2024, Elisabetta botoi dy vëllime të rëndësishme poetike: “Il volo della rondine - Fluturimi i dallëndyshes” (Aletti Editore, koleksioni “Poetët e Mijëvjeçarit të Ri”) dhe, në dhjetor, “Antiche Verità - Të Vërteta Antike” (Grace Edizioni, koleksioni “Kryeveprat Në Vargje”), vëllime këto të cilat u mirëpritën me interes nga kritika dhe lexuesit.
Autorja në fjalë, ka marrë pjesë në shumë konkurse letrare kombëtare dhe ndërkombëtare, duke fituar çmime të rëndësishme, si:
- Vendi i Parë në edicionin e V-të të konkursit: “Liberi di Essere - Të Lirë të Jemi”, i promovuar në brendësi të Festivalit: "Incostieraamalfitana - Në brigjetamalfitane" Festa e Librit, 2025;
- Medalje prestigjioze me senjalizim Nderi dhe motivim kritik, në Çmimin “Pace in Terra - Paqe në Tokë”, (2025), nga Nuova Accademia dei Bronzi - Akademia e Re e Bronzit (Catanzaro), 2025";
- Vendi i Parë në konkursin Contest - Kontekst VII, “Poesie d’Amore - Poezi Dashurie” (2025), promovuar nga Shoqata Kulturore Poezi Metropolitane në Napoli, 2025;
- Fituese e Targës me motivim kritik në Edizionin e X-të të Konkursit Kombëtar të Poezisë "Nuova Acropoli - Akropoli i Ri", në Pescara me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Filozofisë, 2025.
Krijimet e saj janë përfshirë në shumë antologji dhe revista letrare, si në ato të printuara, po ashtu edhe në formate dixhitalë.
Në vitin 2024, Elisabetta është përfshirë gjithashtu në Enciklopedinë e Poetëve Bashkëkohorë (Aletti Editore), nën kujdesin e Giuseppe Aletti, Alessandro Quasimodo dhe Hafez Haidar, duke konfimuar kështu, rolin e saj të rëndësishëm në panoramën poetike bashkëkohore.
TRE GRIMCA PLUHURI
(Grua në një vend të huaj)
Të zinj si nata,
vetmitare dhe pa hënë
sy të mbushur me nostalgji,
nga largësia shtrëngohet zemra.
E megjithatë nën këtë qiell
yjet flasin të njëjtën gjuhë
ëndrrash dhe shpresash.
I ftohti në kocka ngrin,
por shpirtin ngroh,
me dorën e shtrirë për të ngushëlluar
këtë dhimbje që mundon dhe sfilit.
Shi bie mbi jetën,
në fytyrë pika të hidhura
të mprehta si thika,
në xhepa
vetëm tre grimca pluhuri
i mbaj fort
që era mos të m'i marrë,
vetëm tre grimca pluhuri që bëjnë zhurmë
në kujtimin
kur në Tokën time të largët
ëndërroja diellin
që sërish nesër do të lindë,
këtu...
rrezatues e i ngrohtë
edhe për mua.
- marrë nga: Antiche Verità - Të Vërtetat Antike (I Capolavori InVersi - Kryeveprat NëVarg - Vol. XI, Grace Edizioni)
I THARTË - I ËMBËL
Ruaja fillimit
dlirësinë
e çudisë për bukurinë,
si ajo e një luleje të sapo çelur.
Që të të mbështjellë dhe larg të të shpjerë
aroma e saj
përtej ndjesive të prekjes njerëzore,
ku pamjet e pafundësisë
zbulojnë gjurmët
e esencave të thella.
Shijoje - biri im -
pa hezituar aspak,
deri në mbarim, thithe
pikën e fundit,
nektarin e thartë - të ëmbël
të jetës.
- marrë nga: Antiche Verità - Të Vërtetat Antike (I Capolavori InVersi - Kryeveprat NëVarg - Vol. XI, Grace Edizioni)
GJURMË
Gjurmë të lëna
këmbë zbathur mbi rërën e imët
e përkëdhelur nga flladi i lehtë
i kujtimeve të mjegullta
apo
të trazuara nga era e fortë
e emocioneve të vrullshme.
Në jehonën e zbehtë të mendimeve
fjalë të dëgjuara edhe më parë rikthehen në mendje
të veshura me një esencë të re,
imazhe evokuese nga prizmi i përjetimit
një dritë ndryshe reflektojnë
në ecejakjen e ngadaltë të kujtimeve.
Atëherë kur këmbët e lodhura
do të kërkojnë qetësi dhe shplodhje
do të mbetet
ndjesia e mpirjes së pandërprerë
dhe
freskia e terrenit që fshihet
nga nxehtësia përvëluese e kokrrizave të prushta
nga një diell i lartë
që perëndon shumë shpejt.
- marrë nga: Antiche Verità - Të Vërtetat Antike (I Capolavori InVersi - Kryeveprat NëVarg - Vol. XI, Grace Edizioni)
Përktheu: Angela Kosta gazetare shkrimtare, poete, eseiste, redaktore, kritike letrare, botuese, promovuese
Elisabetta Bonaparte përfundoi Liceun Klasik në Locri (RC - Itali) dhe më pas u diplomua në Juridik në Universitetin e Studimeve në Reggio Calabria. Pasioni i saj për poezinë është konkretizuar nga një krijimtari letrare mjaft domethënëse, e karakterizuar nga një gjuhë e rafinuar dhe ndjeshmëri të thellë ndaj temave ekzistenciale dhe natyrore.
Në vitin 2024, Elisabetta botoi dy vëllime të rëndësishme poetike: “Il volo della rondine - Fluturimi i dallëndyshes” (Aletti Editore, koleksioni “Poetët e Mijëvjeçarit të Ri”) dhe, në dhjetor, “Antiche Verità - Të Vërteta Antike” (Grace Edizioni, koleksioni “Kryeveprat Në Vargje”), vëllime këto të cilat u mirëpritën me interes nga kritika dhe lexuesit.
Autorja në fjalë, ka marrë pjesë në shumë konkurse letrare kombëtare dhe ndërkombëtare, duke fituar çmime të rëndësishme, si:
- Vendi i Parë në edicionin e V-të të konkursit: “Liberi di Essere - Të Lirë të Jemi”, i promovuar në brendësi të Festivalit: "Incostieraamalfitana - Në brigjetamalfitane" Festa e Librit, 2025;
- Medalje prestigjioze me senjalizim Nderi dhe motivim kritik, në Çmimin “Pace in Terra - Paqe në Tokë”, (2025), nga Nuova Accademia dei Bronzi - Akademia e Re e Bronzit (Catanzaro), 2025";
- Vendi i Parë në konkursin Contest - Kontekst VII, “Poesie d’Amore - Poezi Dashurie” (2025), promovuar nga Shoqata Kulturore Poezi Metropolitane në Napoli, 2025;
- Fituese e Targës me motivim kritik në Edizionin e X-të të Konkursit Kombëtar të Poezisë "Nuova Acropoli - Akropoli i Ri", në Pescara me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Filozofisë, 2025.
Krijimet e saj janë përfshirë në shumë antologji dhe revista letrare, si në ato të printuara, po ashtu edhe në formate dixhitalë.
Në vitin 2024, Elisabetta është përfshirë gjithashtu në Enciklopedinë e Poetëve Bashkëkohorë (Aletti Editore), nën kujdesin e Giuseppe Aletti, Alessandro Quasimodo dhe Hafez Haidar, duke konfimuar kështu, rolin e saj të rëndësishëm në panoramën poetike bashkëkohore.
TRE GRIMCA PLUHURI
(Grua në një vend të huaj)
Të zinj si nata,
vetmitare dhe pa hënë
sy të mbushur me nostalgji,
nga largësia shtrëngohet zemra.
E megjithatë nën këtë qiell
yjet flasin të njëjtën gjuhë
ëndrrash dhe shpresash.
I ftohti në kocka ngrin,
por shpirtin ngroh,
me dorën e shtrirë për të ngushëlluar
këtë dhimbje që mundon dhe sfilit.
Shi bie mbi jetën,
në fytyrë pika të hidhura
të mprehta si thika,
në xhepa
vetëm tre grimca pluhuri
i mbaj fort
që era mos të m'i marrë,
vetëm tre grimca pluhuri që bëjnë zhurmë
në kujtimin
kur në Tokën time të largët
ëndërroja diellin
që sërish nesër do të lindë,
këtu...
rrezatues e i ngrohtë
edhe për mua.
- marrë nga: Antiche Verità - Të Vërtetat Antike (I Capolavori InVersi - Kryeveprat NëVarg - Vol. XI, Grace Edizioni)
I THARTË - I ËMBËL
Ruaja fillimit
dlirësinë
e çudisë për bukurinë,
si ajo e një luleje të sapo çelur.
Që të të mbështjellë dhe larg të të shpjerë
aroma e saj
përtej ndjesive të prekjes njerëzore,
ku pamjet e pafundësisë
zbulojnë gjurmët
e esencave të thella.
Shijoje - biri im -
pa hezituar aspak,
deri në mbarim, thithe
pikën e fundit,
nektarin e thartë - të ëmbël
të jetës.
- marrë nga: Antiche Verità - Të Vërtetat Antike (I Capolavori InVersi - Kryeveprat NëVarg - Vol. XI, Grace Edizioni)
GJURMË
Gjurmë të lëna
këmbë zbathur mbi rërën e imët
e përkëdhelur nga flladi i lehtë
i kujtimeve të mjegullta
apo
të trazuara nga era e fortë
e emocioneve të vrullshme.
Në jehonën e zbehtë të mendimeve
fjalë të dëgjuara edhe më parë rikthehen në mendje
të veshura me një esencë të re,
imazhe evokuese nga prizmi i përjetimit
një dritë ndryshe reflektojnë
në ecejakjen e ngadaltë të kujtimeve.
Atëherë kur këmbët e lodhura
do të kërkojnë qetësi dhe shplodhje
do të mbetet
ndjesia e mpirjes së pandërprerë
dhe
freskia e terrenit që fshihet
nga nxehtësia përvëluese e kokrrizave të prushta
nga një diell i lartë
që perëndon shumë shpejt.
- marrë nga: Antiche Verità - Të Vërtetat Antike (I Capolavori InVersi - Kryeveprat NëVarg - Vol. XI, Grace Edizioni)
Përktheu: Angela Kosta gazetare shkrimtare, poete, eseiste, redaktore, kritike letrare, botuese, promovuese
............................................................
CICLO POETICO DALLA POETESSA ELISABETTA BONAPARTE
Elisabetta Bonaparte ha conseguito una solida formazione umanistica, diplomandosi al Liceo Classico di Locri (RC) e laureandosi in Giurisprudenza presso l’Università degli Studi di Reggio Calabria. La sua passione per la poesia si è concretizzata in una produzione letteraria significativa, caratterizzata da un linguaggio raffinato e da una profonda sensibilità verso temi esistenziali e naturali. Nel 2024 ha pubblicato due importanti sillogi poetiche: "Il volo della rondine" (Aletti Editore, Collana “Poeti del Nuovo Millennio”) e, a dicembre, Antiche Verità (Grace Edizioni, Collana “I Capolavori InVersi”) entrambe accolte con interesse dalla critica e dal pubblico. Elisabetta Bonaparte ha partecipato a numerosi concorsi letterari nazionali e internazionali, ottenendo prestigiosi riconoscimenti, tra cui il primo posto alla V edizione del Contest “Liberi di Essere” promosso all’interno del Festival “Incostieraamalfitana.it- Festa del Libro in Mediterraneo” (2025), la Grande Medaglia con Segnalazione d’Onore e motivazione critica al Premio “Pace in Terra” della Nuova Accademia dei Bronzi di Catanzaro (2025), il primo posto alla VII edizione del Contest “Poesie d’Amore” promosso dall’Associazione Culturale Poesie Metropolitane di Napoli (2025) e la Targa con motivazione critica alla X edizione del Concorso Nazionale di Poesia “Nuova Acropoli” di Pescara, in occasione della Giornata Mondiale della Filosofia (2025). I suoi componimenti sono stati inclusi in numerose antologie letterarie e pubblicati su riviste specializzate, sia in formato cartaceo che digitale. Inoltre, è stata selezionata e inserita nell’Enciclopedia dei Poeti Contemporanei (Aletti Editore, 2024), a cura di Giuseppe Aletti, Alessandro Quasimodo e Hafez Haidar, attestando così il suo ruolo significativo nel panorama poetico contemporaneo.
Neri come la notte
solitaria e senza luna
occhi intrisi di nostalgia,
attanaglia il cuore la distanza
eppure sotto questo cielo
le stelle parlano la stessa lingua
di sogni e di speranze.
Il freddo gela nelle ossa
ma riscalda l’anima
la mano tesa a consolare
questo dolore che tormenta e strema.
Piove sulla vita
sul viso gocce amare
taglienti come lame,
nelle tasche
solo tre granelli di polvere
li tengo ben stretti
perché il vento non li porti via,
solo tre granelli di polvere che fanno rumore
in ricordo di quando
nella mia Terra lontana
sognavo il sole
che sorgerà ancora domani
qui
radioso e caldo
anche per me.
- tratto da Antiche Verità (I Capolavori InVersi – Vol. XI, Grace Edizioni)
AGRODOLCE
Del principio conserva
il candore
dello stupore per la bellezza,
come quello di un fiore appena sbocciato.
Ti avvolga e ti trasporti
il suo profumo
oltre i sensi del tangere umano,
dove scorci d’infinito
rivelano tracce
di essenze profonde.
Assapora – figlio mio –
senza remora alcuna,
finanche a leccare sul fondo
l’ultima goccia, il nettare
agrodolce
della vita.
- tratto da Antiche Verità (I Capolavori InVersi – Vol. XI, Grace Edizioni)
IMPRONTE
Impronte tracciate
a piedi nudi su sabbia fine
accarezzata dalla leggera brezza
di offuscate memorie o
rimestata dal vento impetuoso
di emozioni travolgenti.
Nel pallido echeggiare dei pensieri
parole già ascoltate ritornano alla mente
vestite di un’essenza nuova,
immagini evocate dal prisma del vissuto
riflettono una luce diversa
nel vagabondare lento dei ricordi.
Allorquando le gambe stanche
cercheranno sollievo e riposo
rimarrà
la sensazione del formicolio incessante e
la frescura del suolo che si nasconde
dal calore pungente di granelli infuocati
da un sole alto
che tramonta troppo in fretta.
- tratto da Antiche Verità (I Capolavori InVersi – Vol. XI, Grace Edizioni)
CICLO POETICO DALLA POETESSA ELISABETTA BONAPARTE
Elisabetta Bonaparte ha conseguito una solida formazione umanistica, diplomandosi al Liceo Classico di Locri (RC) e laureandosi in Giurisprudenza presso l’Università degli Studi di Reggio Calabria. La sua passione per la poesia si è concretizzata in una produzione letteraria significativa, caratterizzata da un linguaggio raffinato e da una profonda sensibilità verso temi esistenziali e naturali. Nel 2024 ha pubblicato due importanti sillogi poetiche: "Il volo della rondine" (Aletti Editore, Collana “Poeti del Nuovo Millennio”) e, a dicembre, Antiche Verità (Grace Edizioni, Collana “I Capolavori InVersi”) entrambe accolte con interesse dalla critica e dal pubblico. Elisabetta Bonaparte ha partecipato a numerosi concorsi letterari nazionali e internazionali, ottenendo prestigiosi riconoscimenti, tra cui il primo posto alla V edizione del Contest “Liberi di Essere” promosso all’interno del Festival “Incostieraamalfitana.it- Festa del Libro in Mediterraneo” (2025), la Grande Medaglia con Segnalazione d’Onore e motivazione critica al Premio “Pace in Terra” della Nuova Accademia dei Bronzi di Catanzaro (2025), il primo posto alla VII edizione del Contest “Poesie d’Amore” promosso dall’Associazione Culturale Poesie Metropolitane di Napoli (2025) e la Targa con motivazione critica alla X edizione del Concorso Nazionale di Poesia “Nuova Acropoli” di Pescara, in occasione della Giornata Mondiale della Filosofia (2025). I suoi componimenti sono stati inclusi in numerose antologie letterarie e pubblicati su riviste specializzate, sia in formato cartaceo che digitale. Inoltre, è stata selezionata e inserita nell’Enciclopedia dei Poeti Contemporanei (Aletti Editore, 2024), a cura di Giuseppe Aletti, Alessandro Quasimodo e Hafez Haidar, attestando così il suo ruolo significativo nel panorama poetico contemporaneo.
TRE GRANELLI DI POLVERE
(Donna in un Paese straniero)Neri come la notte
solitaria e senza luna
occhi intrisi di nostalgia,
attanaglia il cuore la distanza
eppure sotto questo cielo
le stelle parlano la stessa lingua
di sogni e di speranze.
Il freddo gela nelle ossa
ma riscalda l’anima
la mano tesa a consolare
questo dolore che tormenta e strema.
Piove sulla vita
sul viso gocce amare
taglienti come lame,
nelle tasche
solo tre granelli di polvere
li tengo ben stretti
perché il vento non li porti via,
solo tre granelli di polvere che fanno rumore
in ricordo di quando
nella mia Terra lontana
sognavo il sole
che sorgerà ancora domani
qui
radioso e caldo
anche per me.
- tratto da Antiche Verità (I Capolavori InVersi – Vol. XI, Grace Edizioni)
AGRODOLCE
Del principio conserva
il candore
dello stupore per la bellezza,
come quello di un fiore appena sbocciato.
Ti avvolga e ti trasporti
il suo profumo
oltre i sensi del tangere umano,
dove scorci d’infinito
rivelano tracce
di essenze profonde.
Assapora – figlio mio –
senza remora alcuna,
finanche a leccare sul fondo
l’ultima goccia, il nettare
agrodolce
della vita.
- tratto da Antiche Verità (I Capolavori InVersi – Vol. XI, Grace Edizioni)
IMPRONTE
Impronte tracciate
a piedi nudi su sabbia fine
accarezzata dalla leggera brezza
di offuscate memorie o
rimestata dal vento impetuoso
di emozioni travolgenti.
Nel pallido echeggiare dei pensieri
parole già ascoltate ritornano alla mente
vestite di un’essenza nuova,
immagini evocate dal prisma del vissuto
riflettono una luce diversa
nel vagabondare lento dei ricordi.
Allorquando le gambe stanche
cercheranno sollievo e riposo
rimarrà
la sensazione del formicolio incessante e
la frescura del suolo che si nasconde
dal calore pungente di granelli infuocati
da un sole alto
che tramonta troppo in fretta.
- tratto da Antiche Verità (I Capolavori InVersi – Vol. XI, Grace Edizioni)
A cura di: Angela Kosta giornalista, poetessa, saggista, editore, critica letteraria, redattrice, traduttrice, promotrice
