Shyrete Demaj me vargjet e saj në Shqip dhe Italisht
Moderator 
SHYRETE DEMAJ ME VARGJET E SAJ NË SHQIP dhe ITALISHT TË PËRKTHYERA NGA ANGELA KOSTA
Sot sjellim për lexuesit e Orfeut poeten Shyrete Demaj
lindur në vitin 1974 në Peshkopi ku kreu studimet deri në mbarimin e shkollës së mesme. Dëshira për të krijuar vargje ka i lindur që në rininë e hershme të saj. Ajo ka shkruar shumë poezi të cilat e marrin frymëzimin nga jeta, dashuria, familja dhe temat sociale. Projekti i saj në të ardhmen është t'i përmbledhë dhe t'i botojë ato në një vëllim poetik.
GRUA
E vrarë e lënduar
E sharë e gjykuar
E përbuzur e përçmuar
E shkelur e dërrmuar.
E çarfalitur e masakruar
Me zemër të copëtuar
Me shpifje e përgojuar
Shpirtërisht e përdhunuar.
E braktisur, e vetmuar
E përbaltur, e rrëzuar
Më mjafton një fije shprese
Diell e zjarr në shpirt t'i ndez.
Marr fuqi edhe luftoj
Nuk guxon askush të më ndalojë.
Jam: Grua, Engjëll, Perëndi
Veç Jetë e Dashuri lind.
SHPIRTRA TË VDEKUR NË TRUPA TË GJALLË
lindur në vitin 1974 në Peshkopi ku kreu studimet deri në mbarimin e shkollës së mesme. Dëshira për të krijuar vargje ka i lindur që në rininë e hershme të saj. Ajo ka shkruar shumë poezi të cilat e marrin frymëzimin nga jeta, dashuria, familja dhe temat sociale. Projekti i saj në të ardhmen është t'i përmbledhë dhe t'i botojë ato në një vëllim poetik.
GRUA
E vrarë e lënduar
E sharë e gjykuar
E përbuzur e përçmuar
E shkelur e dërrmuar.
E çarfalitur e masakruar
Me zemër të copëtuar
Me shpifje e përgojuar
Shpirtërisht e përdhunuar.
E braktisur, e vetmuar
E përbaltur, e rrëzuar
Më mjafton një fije shprese
Diell e zjarr në shpirt t'i ndez.
Marr fuqi edhe luftoj
Nuk guxon askush të më ndalojë.
Jam: Grua, Engjëll, Perëndi
Veç Jetë e Dashuri lind.
SHPIRTRA TË VDEKUR NË TRUPA TË GJALLË
Më ecin anash
Nga pas e përballë
Ca shpirtra të vdekur
Në trupa të gjallë.
Vazhdimisht i fiksoj
Me trurin e hutuar
Me shpirtrat e vdekur
Në trupin e gjallë.
Më shohin çuditshëm
Vizion i marrë
Më shohin pa shpirt
Në sytë e gjallë
Nuk i prek as loti
As dhimbja as malli
Këta shpirtra të vdekur
Në trupa të gjallë.
Se di në jam në vete
Shoh apo s’shoh vallë?
Trupin qenka përfjetur
E shpirti i gjallë.
LYPËSIT
Nga pas e përballë
Ca shpirtra të vdekur
Në trupa të gjallë.
Vazhdimisht i fiksoj
Me trurin e hutuar
Me shpirtrat e vdekur
Në trupin e gjallë.
Më shohin çuditshëm
Vizion i marrë
Më shohin pa shpirt
Në sytë e gjallë
Nuk i prek as loti
As dhimbja as malli
Këta shpirtra të vdekur
Në trupa të gjallë.
Se di në jam në vete
Shoh apo s’shoh vallë?
Trupin qenka përfjetur
E shpirti i gjallë.
LYPËSIT
Lypës ishe lypës mbete
Me lecka të shqyera veshur
Një copëz shpirti do të dhuroj
Të të shoh të buzëqeshur
Të kalojnë njererëzit përbri
Një kacidhe të fal dikush
Dikush tjetër kokën shtrembër
Të përqesh e të përbuz
Tokës ulur dorën zgjat
Strukur thëllimit e erës
Ti se di që je më i pasur
Se ca njerëz të pashpirt.
Në këtë botë të katandisur
Si për djall e si për dreq
Sikur të ishe ti i vetëm
Por ka shumë për fat të keq!
Ka dhe nga ato lypsarë
Të varfër në shpirt dhe katranë
Janë lypsarët pushtetarë.
....................................................................
Me lecka të shqyera veshur
Një copëz shpirti do të dhuroj
Të të shoh të buzëqeshur
Të kalojnë njererëzit përbri
Një kacidhe të fal dikush
Dikush tjetër kokën shtrembër
Të përqesh e të përbuz
Tokës ulur dorën zgjat
Strukur thëllimit e erës
Ti se di që je më i pasur
Se ca njerëz të pashpirt.
Në këtë botë të katandisur
Si për djall e si për dreq
Sikur të ishe ti i vetëm
Por ka shumë për fat të keq!
Ka dhe nga ato lypsarë
Të varfër në shpirt dhe katranë
Janë lypsarët pushtetarë.
....................................................................
Oggi portiamo ai lettori la poetessa Shyrete Demaj nata nel 1974 a Peshkopi (Albania) dove ha studiato fino alla scuola superiore. Il desiderio di scrivere le nacque fin dalla sua giovinezza. Shyrete ha scritto tante poesie di cui sono ispirate: alla vita, all'amore, alla famiglia e i temi sociali. Il suo futuro progetto è quello di pubblicarle in una raccolta di poesie.
DONNA
Uccisa e ferita
Insultata e giudicata
Disprezzata, sottomessa
Calpestata massacrata
A pezzi fatta
Con il cuore infranto
Con maldicenze, calunniata
Verbalmente violentata
Sola, abbandonata
Infangata, abbattuta
Un solo filo di speranza mi basterebbe
Il sole nell'anima accendere
Le forze acquisto, lottando
Nessuno ormai può fermarmi.
Sono: Donna, Angelo, Dea
Solo Vita e Amore genero.
ANIME MORTE IN CORPI VIVENTI
Mi accompagnano di fianco
Da dietro e davanti
Alcune anime morte
in corpi viventi.
Di continuo le fisso
Nel cervello perplesso
Con anime morte
Nel corpo vivente.
In modo strano mi osservano
Visione bizzarra...
Senz'anima mi guardano
Negli occhi viventi
Nemmeno una lacrima li tocca.
Né il dolore, né la nostalgia
Queste anime morte
In corpi viventi.
Non so se in me sono
Vedo oppure no?
Il corpo si è addormentato
Mentre l'anima è vivente.
I MENDICANTI
Mendicante eri
Con stracci consumati, strappati
Un pezzo della mia anima ti darei
Sorridente vederti.
Accanto passano le persone
Qualcuno una moneta ti dona
Qualcun altro la testa dall'altra parte gira
Ti deride e ti disprezza.
Seduto in terra tendi la mano
Rannicchiato al vento e al freddo.
Tu non lo sai ma il più ricco sei
Di alcune persone senz'anima.
In questo mondo crudele
Indiavolito e calpestato
Non sei l'unico
Ma ci sono molti purtroppo!
Esistono anche quei mendicanti
Poveri nell'anima e avidi
Sono i mendicanti che governano.
DONNA
Uccisa e ferita
Insultata e giudicata
Disprezzata, sottomessa
Calpestata massacrata
A pezzi fatta
Con il cuore infranto
Con maldicenze, calunniata
Verbalmente violentata
Sola, abbandonata
Infangata, abbattuta
Un solo filo di speranza mi basterebbe
Il sole nell'anima accendere
Le forze acquisto, lottando
Nessuno ormai può fermarmi.
Sono: Donna, Angelo, Dea
Solo Vita e Amore genero.
ANIME MORTE IN CORPI VIVENTI
Mi accompagnano di fianco
Da dietro e davanti
Alcune anime morte
in corpi viventi.
Di continuo le fisso
Nel cervello perplesso
Con anime morte
Nel corpo vivente.
In modo strano mi osservano
Visione bizzarra...
Senz'anima mi guardano
Negli occhi viventi
Nemmeno una lacrima li tocca.
Né il dolore, né la nostalgia
Queste anime morte
In corpi viventi.
Non so se in me sono
Vedo oppure no?
Il corpo si è addormentato
Mentre l'anima è vivente.
I MENDICANTI
Mendicante eri
Con stracci consumati, strappati
Un pezzo della mia anima ti darei
Sorridente vederti.
Accanto passano le persone
Qualcuno una moneta ti dona
Qualcun altro la testa dall'altra parte gira
Ti deride e ti disprezza.
Seduto in terra tendi la mano
Rannicchiato al vento e al freddo.
Tu non lo sai ma il più ricco sei
Di alcune persone senz'anima.
In questo mondo crudele
Indiavolito e calpestato
Non sei l'unico
Ma ci sono molti purtroppo!
Esistono anche quei mendicanti
Poveri nell'anima e avidi
Sono i mendicanti che governano.
-Përgatiti dhe përktheu Angela Kosta Akademike, shkrimtare, poete, eseiste, kritike letrare, redaktore, promovuese, gazetare
-Preparato e tradotto in italiano da Angela Kosta Accademica scrittrice, poetessa, saggista, critica letteraria, redattrice, traduttrice, giornalista
