Ragip Gjoshi - BALADË PËR PROMETEUN SHQIPTAR
Moderator 
BALADË PËR PROMETEUN SHQIPTAR
1.
Jo fort moti në kryqëzim të epokave
Një uniformë ngjyrë mali shtegtonte mbi gërxhe
Duke kërkuar hisën tonë të diellit
Një uniformë ngjyrë mali shtegtonte mbi gërxhe
Duke kërkuar hisën tonë të diellit
E rrëmbyen zjarrin e dritën
Duke bartur mbi kurriz diellin alegorik
Prometeianet e Kosovës-kurrë të mbërthyer
Rrëmbyen zjarrin që t ‘ua shpërndajë bashkëkombasve
Njeriu ynë i parë i dritës Adem ishte pagëzuar
Ai në ballë nëpër terrin e Natës së gjatë
Shpërndau dritë nga zjarri i Diellit
E shkriu acarin e shekujve
Me hisen tonë të diellit alegorik…
2.
Ushtria prometeiane e Kosovës mbi kurriz barte lirinë
Kishin këputur zingjirët-të pagjumët e Kosovës
Me copën tonë të diellit kapërcenin Bjeshkët e Nenuna
Derisa mbërrinin në Arbërinë e vogël
Trastën plotë plumba e barot
Për babain, vëllaun, dajën e për trima
Nuk i trembeshin Rojeve të Gurëve të ndarjes
Ata i kishin shpallë luftë Vdekjes…
Derisa e solli hisën tonë të diellit mbi Kosovë…
Ata i kishin shpallë luftë Vdekjes…
Derisa e solli hisën tonë të diellit mbi Kosovë…
Dritërimi i Diellit nxori nga kthetrat e korbi, dheun tim
Nga thundra e territ dhe nga gërshëra e krajlive
Në ballë të kolonës Prometeu po u printe trimave...
Nga thundra e territ dhe nga gërshëra e krajlive
Në ballë të kolonës Prometeu po u printe trimave...
Duke shpërndarë copat e diellit alegorik
Bëri Kthesën emadhe në shtegëtim dhe hyri në histori
I mbështjellë me Flanur legjende …
Në fillimmarsin 1998
U përjetësuan nëpër datat historike,
Sapo e lanë Hartën e Arbërisë së vogël në gjak…
Gjak e legjendë u trazuan në histori
Flakë u dogjën e u shkrinë fatet e një kombi,
Zemrat prometeiane flakë e dritë mbi Kosovë!
Zemrat prometeiane flakë e dritë mbi Kosovë!
Në nënqielli e flakëruar pien nga një gëllankë dritë
Kosova nisi ta shuaj mallin e dritës
Hapi krahet të marr në gji trimat e UÇK-së
Kosova nisi t'i numëroi dhimbjet
Hapi krahet të marr në gji trimat e UÇK-së
Kosova nisi t'i numëroi dhimbjet
Kosova nis t' i fshinë lotët sa një det
Kosova nënë në prehrin e saj tuboi jetimët
Kosova ua vuri frerin dallgëve të trazuara
Kosova bëri dasmë në male
Ishin ato stinë të darsmës së lirisë
Nën dritën e Diellit tek nderroheshin stinët
E ne puthnim zemrën plot plagë Kosovën tonë...
E ne puthnim zemrën plot plagë Kosovën tonë...
