Poem by Eta Mersimi - North Macedonia
ПЛОВИМЕ НИЗ ЖИВОТОT
Пловењето низ животот е чудесно
чувство безнадежно - бесцелно,
во еден простор, на суштинското постоење.
Продолжението на нашата душа, тајната на животот,
како една тајанствена игра…
Фаќаме ѕвездена прашина која на крајот не гуши.
Без да кренеме раце,фрлени во прегратките на црвено-сините
бранови на океанот
Застануваме и бараме прошка, помирување на немирот
на нашата душа и верување…
Верување во една голема, бесмислена, невидлива "Мok“
Во огромното, неочекуваното, непознато од невидливиот универзум
скриено далеку, далеку некаде за нас…
Бегаме од опкружувањето од замокот околу нас и
Преминуваме преку мостот изграден од свилен конец.
Продолжуваме и понатаму...
Немирни души!
Пловиме низ животот..
Чувството на безнадежност бесцелно во еден простор
од суштината на постоењето,
Продолжуваме да се скриваме во тој_ нејасен,чуден простор…
Циклонот се врти ја извртува косата на разиграни бранови
на океанот ,ја загрева отфрла,бакнува зелената немирната девојка…
Брза бескрајно, мистериозно во правец на непознатото..
Духовно се залагаме со лажната опсесија
во моментот на нашиот немир и душевна криза.
Ја покриваме одговорноста кон невидливост и семоќността.
Исполнување на должноста кога посакуваме
кога стравот се вкоренува во нашите сетила…
Забораваме дека духовноста е како главен чин
на нашето секојдневно трчање до целтта…!
………………………………………….
WE SAIL THROUGH LIFE
Sailing through life is amazing
feeling hopeless_ aimless,
in one space, of essential existence.
The extension of our soul, the secret of life,
like a mystery game…
We catch stardust that eventually suffocates us.
Without raising our hands, thrown into the arms of the red and blue
waves of the ocean
We stop and ask for forgiveness, reconciliation of the unrest
of our soul and belief…
Belief in a great, meaningless, invisible "Power"
In the vast, unexpected, unknown of the invisible universe
hidden far, far away somewhere for us…
We escape from the environment from the castle around us and
We cross the bridge made of silk thread.
We continue further...
Restless souls!
We sail through life..
The feeling of hopelessness aimlessly in a space
from the essence of existence,
We continue to hide in that_vague, strange space…
The cyclone spins and twists the hair оf the playful waves
on the ocean, warms, rejects, kisses the green restless girl...
It rushes endlessly, mysteriously in the direction of the unknown..
We are struggling spiritually with false obsession
at the moment of our restlessness and mental crisis.
Prepared Angela Kosta Executive Director of MIRIADE Magazine, Academic, journalist, writer, poet, essayist, literary critic, editor, translator, promoter