Melisa Rushiti - Ese
Moderator 
NJË NJERI I JASHTËZAKONSHËM: DREJTORI YNË I PAKRAHASUESHËM
Në jetën tonë, ndonjëherë hasim njerëz që, përmes pranisë së tyre, transmetojnë më shumë se thjesht fjalë apo veprime; ata shpërndajnë dashuri, kujdes dhe përkushtim të thellë. Drejtori ynë ishte një ndër ata njerëz të rrallë. Pavarësisht sfidave të mëdha shëndetësore, ai nuk lejoi që problemet e tij fizike ta ndalnin nga vazhdimi i misionit të tij.
Ai vuante nga një problem shëndetësor në boshtin kurrizor, një gjendje që do ta kishte mposhtur çdo njeri tjetër. Por jo atë. Çdo ditë, pavarësisht dhimbjes, ai qëndronte i fortë dhe vazhdonte të punonte me përkushtim dhe dashuri. Ai nuk e humbi kurrë besimin se dashuria dhe përkushtimi i tij ndaj nesh ishin më të fuqishme se çdo vështirësi shëndetësore.
Puna e tij ishte më shumë se një detyrë. Çdo ditë në shkollën tonë, ai e ktheu në një shembull të përkushtimit të tij të pakushtëzuar. Me mençurinë e tij, ai na mësonte jo vetëm dije, por edhe vlera njerëzore. Për ne, ai ishte më shumë se një drejtor; ishte një udhërrëfyes, një frymëzim dhe një shembull për atë që duhet të jemi si njerëz.
Sot, teksa ndjejmë mungesën e tij më shumë se kurrë, kuptojmë thellësisht se sa shumë ndikoi ai në jetët tona. Çdo gjë në shkollë mbart kujtimin e tij - qoftë një fjalë inkurajuese, një buzëqeshje, apo një gjest i vogël mirësie që ai na dhuronte çdo ditë.
Mungesa e tij ndjehet kudo, por trashëgimia që ai la pas është e pashlyeshme. Ai na mësoi se forca e vërtetë nuk qëndron në mungesën e sfidave, por në vazhdimin përpara pavarësisht tyre, duke shpërndarë dashuri dhe mirësi.
Për gjithçka që ka bërë për ne, për sakrificat e tij dhe për dashurinë që na ka dhënë, jemi përjetësisht mirënjohës. Nuk do ta harrojmë kurrë ndikimin e tij dhe shpresojmë që, në një farë mënyre, të mund të vazhdojmë të përhapim atë dashuri dhe përkushtim që ai gjithmonë na ka dhënë.
Autore :Melisa Rushiti
