Joan Leotta (SHBA) - Shqipëroi Irma Kurti

Moderator Moderator
Qershor 5, 2025 - 16:48 Përditësuar: Qershor 5, 2025 - 16:49
Joan Leotta (SHBA) - Shqipëroi Irma Kurti
JOAN LEOTTA
 
Joan Leotta luan me fjalët mbi fletën e bardhë dhe në skenë. Ajo është eseiste, poete, shkrimtare tregimesh të shkurtra, romanciere dhe dy herë e nominuar për Pushcart dhe Best of the Net. Poezitë dhe tregimet e saj janë botuar në Spillwords, One Art, The Ekphrastic Review, The Lake dhe shumë të tjera. Romanet e saj paraqesin si protagoniste gra të forta italo-amerikane. Ajo realizon programe, të cilat shpesh nxjerrin në pah ushqimin, familjen dhe gratë e forta dhe sapo ka debutuar në një shfaqje me një protagoniste të vetme grua që titullohet: "Njihuni me Louisa May Alcott, Infermiere dhe Forcë Shëruese në Amerikën e pas Luftës Civile".
 
JORGANI
 
E ulur mbi divan,
strukem nën një jorgan
të bërë me palltot e gjyshes.
Çdo katror është prerë nga një ditë
kur ne dilnim bashkë
për drekë, në kishë apo për në pazar.
Unë mbështetesha pas saj
në makinë, taksi apo tramvaj
kur isha e lodhur nga gjithçka.
Gjyshja më përqafonte,
më tërhiqte pranë vetes—faqja ime
në pallton e çdo stine,
dinte të më ngushëllonte.
Tani çdo katror është
një shteg për t'u kthyer në fëmijëri
atëherë kur faqja ime
mbështetur në pallton e gjyshes
qetësonte të gjitha mosmarrëveshjet
e një bote kaotike.
…………………………………
JOAN LEOTTA plays with words on page and stage. She’s been published as essayist, poet, short story writer, novelist, and a two-time nominee for Pushcart and Best of the Net. Her poetry and stories have appeared in Spillwords, One Art, The Ekphrastic Review, The Lake, and many others. She performs folktale programs most often highlighting food, family, and strong women and has just debuted a one-woman show, “Meet Louisa May Alcott, Nurse and a Force in Healing America post Civil War.”
 
QUILT
 
Sitting on my couch,
I snuggle under a quilt
made from Grandma's coats.
Each square’s cut from a day
we went out together
to shop, to lunch, or church.
I would lean against her
in car, streetcar, or taxi
when I was weary of it all.
Grandma would hug me,
pull me close— my cheek
against each season's coat,
comforting me.
Now each square’s
a pathway back to childhood
when my cheek
on grandma's coat
could quiet the discord of a
too busy world.
 
Shqipëroi Irma Kurti